Pohjola - Pohjola - Wikipedia

Diğer kullanımlar için bkz. Pohjola (belirsizliği giderme).

Pohjola (telaffuz edildi[ˈPo̞xjo̞lɑ]; Fince: pohja 'taban, alt', ancak aşağıdaki gibi türetilmiş biçimlerde kullanılır pohjois- 'kuzey' anlamına gelir + -la 'yer'), bazen sadece Pohja (Fince telaffuz:[ˈPo̞xjɑ]), bir yer içinde Fin mitolojisi. Finlandiya ulusal destanının iki ana kutupluluğundan biridir. Kalevala, Kalevala veya Väinölä ile birlikte.

Önemi Kalevalaşiir

Christfried Ganander, 1789'unda Mitoloji Fennica, Pohjola'yı 'karanlık ve korkunç bir yer olarak tanımlanan en uç Kuzey' olarak nitelendirdi. Tartarus ve Ultima Thule '.[1] Elias Lönnrot, Fin halk şiirinin başlıca koleksiyonerlerinden biri ve bestecisi Kalevala, Pohjola'yı gerçek bir bölge olarak yorumlamak için biraz uğraştı, sakinlerinin Saami veya Finliler ve tam olarak Luotela / Luode ('Kuzey-Batı bölgesi'), Pimentola ('karanlık bölge'), Sariola ve Untamola / Uni ('uyku bölgesi') gibi alanların nerede olabileceği;[2] diğer birçok bilim insanı da aynı çizgiyi takip etti.[3] Bununla birlikte, başka bir dünyadan uzak kuzey fikri, hem Klasik hem de ortaçağ Avrupa edebiyatında yaygın bir motiftir ve buna karşılık gelen bir konsepte sahiptir. Boasso, Saami kültüründe. Bu nedenle Pohjola, tamamen soyut bir yer, kötülüğün kaynağı olarak duran edebi bir mecaz olarak düşünülebilir - kuzeye çok uzak, sonsuza dek soğuk bir ülke.[4]

İçinde Kalevala, Pohjola'nın temel işlevi, Kalevala ülkesinden erkek kahramanların eş olarak aradıkları kadınların evi olmaktır.[5] Pohjola'nın Metresi Louhi, büyük güce sahip kötü bir cadı. Büyük demirci Seppo Ilmarinen uydurur Sampo Evlilikteki kızının eli için bir ödeme olarak isteği üzerine. Sampo, pek çok şeyin sihirli değirmenidir. Bereket Bu, bolluğu açığa çıkaran, ancak çalkalanan kapağı, aynı zamanda, yıldızlarla gömülü, merkezi bir eksen veya dünyanın sütunu etrafında dönen göklerin göksel tonozunun bir sembolü olarak yorumlanmıştır. Diğer Kalevala karakterleri de Pohjola'nın kızlarıyla evlenmek istiyor. Bunlar maceraperestleri içerir Lemminkäinen ve büyük bilge adam Väinämöinen. Louhi onlardan Sampo'nun sahteciliğine benzer işler talep ediyor. Tuonela Kuğu. Teklif eden nihayet kızını aldığında, Pohjola'nın büyük salonunda düğünler ve harika içki ve yemek partileri düzenlenir.

"Dünya ağacının" kökü olarak da düşünülen dünya sütununun temeli, muhtemelen Fin mitolojik perspektifinden, kuzey ufkunun hemen üzerinde Pohjola'da bir yerde bulunuyordu. Sütunun üzerinde durduğu düşünülüyordu. Pohjantähti veya Kuzey Yıldızı (İngilizce'de kutup yıldızı olarak da bilinir). Sampo'nun dövülmesi ve istiflenmesi ve cadı Louhi tarafından Pohjola'nın karanlık erişimlerindeki büyük bir dağın içinde bolluğu; Güney halkının Sampo'yu serbest bırakmak ve kendi ihtiyaçları için ele geçirmek için verdiği mücadele ve savaş ve ardından Sampo'nun parçalanması ve tüm önemli kapağının kaybolması (bu, dünya ağacının kuzey kutbunda kırılması anlamına gelir. ) birlikte Kalevala malzemesinin büyük bir kısmını oluşturur.[6]

Müziğin içinde

Pohjola'nın Kızı senfonik ses şiiri tarafından Jean Sibelius.

Fin metal grubu Mahkum Pohjola'nın donmuş diyarını albümler için ilham kaynağı olarak kullandı Pohjola'ya Yolculuk ve Buradan Kuzey 1992 ve 1993'te piyasaya sürüldü.

Pohjola aynı zamanda bir albümdeki bir şarkının adıdır Unsung Heroes bir Finli tarafından folk metal grup Ensiferum. Sözler bir şiir 19. yüzyıla kadar Freiherr ve politikacı Yrjö Koskinen.

Fin folk metal grup Moonsorrow "Taistelu Pohjolasta" ("Pohjola Savaşı") adlı bir şarkısı var. 1999 demolarında bunun iki farklı versiyonu görünüyor Tämä ikuinen talvi (Bu Ebedi Kış) ve 2008 EP'leri Tulimyrsky (Yangın fırtınası).

Diğer kullanımlar

Modern Fin kullanımında, Pohjola veya Pohjoismaat dır-dir Fince için Nordik ülkelereşdeğeri İskandinav dilleri dır-dir Norden.[7]

Pohjola ara sıra İngilizceye şu şekilde çevrilir: Northland veya Pohjoland.[8]

Anime serisi Küçük Cadı Akademisi "Pohjola'nın Sınavı" başlıklı bir bölümü vardır.

Referanslar

  1. ^ 'Yttersta Norden, beskrives såsom en mörk och förfärlig ort. Tartarus ve ultima Thule '. Christfrid Ganander, Mythologia fennica, ya da öfver de nomina deastrorum, idolorum, locorum, virorum, & c. veya afgudar och afgudinnor, forntidens märkelige personar, teklif och teklif-ställen, gamla sedvänjor, jätter, trol, skogs- sjö och bergs-rån m. m. Som förekomma i de äldre finska troll runor, synnyt, sanat, sadut, arwotuxet & c. samt än brukas och nämnas i dagligt tal; til deras tjenst, som vela is grund förstå det finska språket, och hafva smak för finska historien och poëin, af gamla runor samlad och uttydd (Åbo: Frenckell, 1789), s. 71; https://books.google.fi/books?id=MDVKAAAAYAAJ&.
  2. ^ Juha Y. Pentikäinen, Kalevala Mitolojisi: Genişletilmiş Baskı, ed. ve trans. Ritva Poom (Bloomington: Indiana University Press, 1999), s. 170-71.
  3. ^ Anna-Leena Siikala, Efsanevi İmgeler ve Şamanizm: Kalevala Şiiri Üzerine Bir Perspektif, FF Communication, 280 (Helsinki: Suomen Tiedakatemia, 2002), s. 155-59.
  4. ^ Juha Y. Pentikäinen, Kalevala Mitolojisi: Genişletilmiş Baskı, ed. ve trans. Ritva Poom (Bloomington: Indiana University Press, 1999), s. 171-76.
  5. ^ Juha Y. Pentikäinen, Kalevala Mitolojisi: Genişletilmiş Baskı, ed. ve trans. Ritva Poom tarafından (Bloomington: Indiana University Press, 1999), s. 172, Nils Lid'den alıntı yaparak, 'Kalevalan Pohjola', Kalevalaseuran vuosikirja, 29 (1949), 104-20.
  6. ^ Grottasõngr: Grotti'nin Şarkısı, ed. Clive Tolley (Londra: Viking Society for Northern Research, 2008), s. 19-20.
  7. ^ [1]
  8. ^ Lönnrot, Elias, comp. Kalevala: Fin Halkının Destanı. Trans. Eino Friberg. Ed. George C. Schoolfield. 5. baskı. Keuruu, Finlandiya: Otava, 1988.