Brisingamen'in Garip Taşı - The Weirdstone of Brisingamen - Wikipedia

Brisingamen'in Weirdstone'u: Bir Alderley Hikayesi
Weirdstone of Brisingamen.jpg
Kitabın 1960 ilk baskısı.
YazarAlan Garner
Kapak sanatçısıGeorge Adamson[1]
ÜlkeBirleşik Krallık
Dilingilizce
TürÇocuk romanı, Fantezi
YayımcıWilliam Collins, Oğullar
Yayın tarihi
1960
Ortam türüBaskı (ciltli ve ciltsiz)
Sayfalar224
ISBN0-529-05519-8
OCLC4593190
LC SınıfıPZ7.G18417 Biz 1979
Bunu takibenGomrath'ın Ayı  

Brisingamen'in Weirdstone'u: Bir Alderley Hikayesi bir çocukların fantastik romanı İngiliz yazar tarafından Alan Garner. Garner, Blackden'de orta çağın son evine, Toad Hall'a taşındıktan sonra 1957'de ilk edebi çıkışı olan roman üzerinde çalışmaya başladı. Cheshire. Yerel efsaneyi alan hikaye Kenar Büyücüsü Romanın konusu için kısmi bir temel olarak, çevredeki folklor ve manzaradan etkilenmiştir. Alderley Edge büyüdüğü yer. Tamamlandıktan sonra kitap, yayıncılık şirketi aracılığıyla yayınlayan Sir William Collins tarafından alındı. Collins 1960 yılında.

Roman, içinde ve çevresinde geçiyor Macclesfield ve Cheshire'deki Alderley Edge, anne babaları yurtdışındayken annelerinin bazı eski arkadaşlarıyla kalan iki çocuğun, Colin ve Susan'ın hikayesini anlatıyor. Susan'ın bir bileziğinde tuttuğu gözyaşı şeklinde küçük bir mücevheri var: onun için bilinmeyen, bu başlığın tuhaf taşı. Doğası, çocuklar, yüzyıllar önce güçlü bir kral tarafından mağlup edilen ve sürgün edilen karanlık ruh Nastrond'un köleleri tarafından avlandığında ortaya çıkar. Çocuklar ayrıca, her biri garip taşa sahip olmak isteyen kötü şekil değiştiren büyücü Selina Place ve kötü büyücü Grimnir ile rekabet etmek zorundadır. Yol boyunca Colin ve Susan'a büyücü Cadellin Silverbrow ve cüce arkadaşları yardımcı olur.

Roman eleştirel övgülerle karşılaştı ve bir devam filmine yol açtı. Gomrath'ın Ayı, 1963'te yayınlandı. Ana karakterlerden hoşlanmayan Garner, üçlemenin öngörülen üçüncü bölümünü yazmamaya karar verdi. 1963 yeniden basımı için Garner, orijinal metinde de birkaç değişiklik yaptı ve 1960'ların sonunda reddetmeye başladı. Brisingamen'in Garip Taşı "oldukça kötü bir kitap" olarak.[2] Eleştirel onaylardan düşmesine rağmen, 1970'lerin sonunda Manchester ve Essex'de sahnelenen bir müzikal olarak uyarlandı. 2010 yılında HarperCollins Garner'ın yeni bir önsözünü ve çocuk edebiyatıyla ilgili diğer çeşitli figürlerin övgüsünü içeren kitabın 50. yıl dönümü özel sayısını çıkardı. BBC Radyo 4 bir radyo uyarlaması üretmek. Ağustos 2012'de Boneland Garner'ın üçlemesinin üçüncü cildi nihayet yayınlandı.

Arsa

1957'de Garner, Blackden, Cheshire'daki Toad Hall'u satın aldı ve yenilemeye başladı. The Weirdstone.

Kitabın girişi, garip taşın kökeni ile ilgilidir. Nastrond'un yenilgisinin ardından, nihai dönüşüne hazırlanmak için adımlar atıldı. Bu, her biri atlı, saf kalpli küçük bir savaşçı grubunu bir araya getirmeyi ve onları hem Fundindelve'i kötülükten koruyan güçlü beyaz büyü ile mühürlenmiş olan Alderley tepesinin derinliklerinde, Fundindelve'nin eski cüce mağaralarında toplamayı içeriyordu. Çağlar geçti ve savaşçıların ve atlarının yaşlanmasına engel oldu. Zaman olgunlaştığında ve dünya bir kez daha ölümcül tehlikeye girdiğinde, bu küçük savaşçı grubunun tepeden atlayıp Nastrond'u sonsuza dek yenmek için yüreklerinin saflığına güvenecekleri kehanet edilmişti. Fundindelve'in bir koruyucusu, kadim büyücü Kadellin Silverbrow'u vardı ve beyaz büyünün kalbi bir mücevherin içine mühürlenmişti, Weirdstone Brisingamen.

Ancak hikayenin başında Weirdstone kayboldu, yüzyıllar önce süt beyazı kısrak Cadellin'in Fundindelve'deki sayıları tamamlamak için satın aldığı bir çiftçi tarafından çalındı. Taş bir aile yadigarı oldu ve sonunda Susan'ın tarihini ve amacını bilmeyen Susan'a geçen annesine gitti. Çocuklar Cadellin ile karşılaştığında büyücü, çocuklar onu Fundindelve'de ziyarete geldiklerinde bile bileziği fark edemez. Bununla birlikte, varlığı, Selina Place ve kölelerini çalmaları için gönderen morthbrood cadıları tarafından farkedilmez. Susan nihayet Weirdstone'un kimliğini anlar ve yok edilmesinden korkarak büyücüyü uyarmak için yola çıkar. Çocuklar Fundindelve'e geri döner, ancak karanlık bir varlığın önünü keser ve Gözyaşı alınır. Cadellin'i bilgilendirdikten sonra, uzak durmaları, daha fazla karışmamaları söylendi. Bununla birlikte, bisikletleriyle keşfe çıkarken, Selina Place, St Mary's Clyffe'nin evinin üzerinde gezinmeden önce manzara boyunca seyahat eden gizemli bir bulut fark ederler ve taşı kendi başlarına kurtarmak umuduyla araştırmaya giderler. Başarılılar ama maden kuyularından ve mağaralardan oluşan bir labirentte kayboluyorlar. Morthbrood ve Selina Place üyeleri olarak, daha sonra Morrigan onlara yakın, bir çift cüceler tarafından kurtarıldılar. Fenodyree ve Durathror, Cadellin'in yakın arkadaşları. Pek çok tehlikeyi atlattıktan sonra grup, Susan ve Colin'in geceyi geçirmek için kaldıkları çiftliğe geri döner. Morrigan onları kapıdan tehdit ediyor. Ertesi gün çiftliğin sahibi ile birlikte Weirdstone'u yanlış ellere geçmeden önce Cadellin'e iade etmek için yola çıktılar. Yolculukları onları bahçeler, çimenler, çalılıklar, karışık ormangülü çalılıkları, çam tarlaları, dağ zirveleri ve karlı tarlalardan geçirirken, morthbroodun dikkatini çekmemeye çalışıyor.

Hikayenin doruk noktasında, Alderley yakınlarındaki bir tepede, çocukların ve yoldaşlarının Weirdstone'u korumak için çaresizce son bir direniş gösterdiği büyük bir savaş gerçekleşir. Ancak düşman kuvvetleri çok güçlü ve Durathror ölümcül şekilde yaralandı. Grimnir, Weirdstone'u kendisi için alır ve ardından gelen kaosta, Nastrond büyük kurdu gönderir. Fenrir (bazı sürümlerde Managarm ) düşmanlarını yok etmek için. Kalan yoldaşlar umutsuzluğa kapılırken, Cadellin belirir ve kendi kardeşi olduğunu ortaya koyduğu ve son anda yenilgiyi kabul eden ve taşı Cadellin'in eline düşüren Grimnir'i öldürür. Morrigan Cadellin, karanlık güçleri bir kez daha bastırmak için Weirdstone'un gücünü kullanırken dehşet içinde kaçar.

Karakterler

  • Susan - Yanlışlıkla "garip taş" ın koruyucusu haline gelen genç bir kız, bu nedenle diğer karakterler tarafından bazen "Stonemaiden" olarak anılıyor.
  • Colin - Susan'ın maceralarını paylaşan ikiz kardeşi (ikiz oldukları gerçeği, Boneland Yayınlandı, ancak Earldelving'den geçerek Colin'in "kız kardeşinden bir inç daha uzun" olarak tanımlandığı [p141])
  • Gowther Mossock - Ebeveynleri yurtdışındayken çocukların birlikte kaldığı bir çiftçi.
  • Bess Mossock - Gowther'in karısı, yıllar önce çocukların annesinin hemşiresiydi.
  • Cadellin Silverbrow - Uzun zaman önce Fundindelve'nin garip taşının ve uyuyan şövalyelerinin koruyuculuğuna emanet edilen eski büyücü.
  • Fenodyree - Bir cüce, onun yerine çocukları izleyen Cadellin müttefiki.
  • Durathror - Huldrafolk Prensi ve Fenodyree'nin kuzeni, gururu savaştaki gücünden kaynaklanıyor.
  • Selina Place - Şekil değiştiren bir cadı olduğu ortaya çıkan yerel bir kadın, aslında kara büyüyle ilgili gizli bir insan ağı olan morthbrood'un lideri. Ayrıca şöyle bilinir Morrigan İrlandalı bir savaş ve ölüm tanrıçasının eski adı, güçlü karanlığın güçleriyle birliktedir.
  • Grimnir - Kötü bir sihirbaz ve Weirdstone'u kendisi için saklamak isteyen Cadellin Silverbrow'un yabancılaşmış ikiz kardeşi, Cadellin'den taşı almak için Selina Place ile isteksiz bir ittifak kurar.
  • Nastrond - Fundindelve'de Kral tarafından mağlup edilen, ancak geri dönmeyi ve ölümlü dünyayı fethetmeyi bekleyen büyük karanlık ruhu. Kitapta bahsediliyor ama asla ilk elden görünmüyor.
  • Svart alfar - goblinler, Cadellin tarafından "kurtçuk cinsi Ymir "
  • Lios alfar - Sanayi devriminden kaynaklanan kirlilik nedeniyle nüfusun yoğun olduğu bölgelerden sürülen "kiremit ve tuğla kabuk (lar) ından" sürgün edilen ışık elfleri
  • James Henry Hodgkins - Radnor Wood'da kıl payı kurtuldukları morthbrood'un bir üyesi olan yerel bir işadamı.

Arka fon

Alan Garner

Kitabı göstermek için Charles Green tarafından çizilen harita.
Haritası Kenar kitabı örneklemek için Charles Green tarafından çizilmiş.

Alan Garner, büyükannesinin evinin ön odasında doğdu. Congleton, Cheshire, 17 Ekim 1934.[3] Uzakta değil büyüdü Alderley Edge, bu zamana kadar etkili bir şekilde banliyö haline gelen, zengin kırsal bir Cheshire köyü Manchester.[3] "Kırsal işçi sınıfı bir ailede" büyümek,[4] Garner'ın soyu, en azından 16. yüzyıldan beri Alderley Edge'e bağlıydı ve Alan, soyunu 1592'de William Garner'ın ölümüne kadar izliyordu.[5] Garner ailesi, çocuklarına The Edge hakkında halk masallarını öğreterek "gerçek bir sözlü geleneği" aktardı; bir kralın ve onun altında uyuyan şövalyeler ordusunun bir büyücü tarafından korunan bir tasvirini içeriyordu.[4] ve 19. yüzyılın ortalarında, Alan'ın büyük-büyük büyükbabası Robert sakallı bir büyücünün yüzünü yerel folklorda Büyücü Kuyusu olarak bilinen bir kuyunun yanındaki bir uçurumun kayasına oymuştu.[6]

Alan'ın dedesi Joseph Garner "okuyabiliyordu ama okumadı ve neredeyse hiç yazılmamıştı", ancak bunun yerine torununa The Edge hakkında çeşitli halk masallarını öğretti.[4] Alan daha sonra, çocukken sık sık arkadaşlarıyla orada oynadığı zaman, sonuç olarak "[Edge'in] büyüsünün farkında olduğunu" belirtti.[7] Kralın ve tepenin altında yaşayan büyücünün hikayesi, genç Alan'ın hayatında önemli bir rol oynadı, "ruhuma derinlemesine gömüldü" ve özellikle romanlarını etkiledi. Brisingamen'in Garip Taşı.[4]

1957'de Garner, Alderley Edge'den 11 mil uzaklıkta, Blackden'de Orta Çağ'dan kalma bir bina olan Toad Hall'u satın aldı. 19. yüzyılın sonlarında, Salon iki tarım işçisinin kulübesine bölünmüştü, ancak Garner her ikisini de toplam 670 sterline aldı ve onları tek bir eve dönüştürmeye devam etti.[8] Garner, 4 Eylül 1957 Salı öğleden sonra, Toad Hall'da ilk romanını yazmaya başladı ve Brisingamen'in Garip Taşı.[9] Garner boş zamanlarında yazı yazmakla uğraşırken öğretmen olarak işe girmeye çalıştı, ancak kısa süre sonra "yazıp öğretemedim: enerjiler çok benzerdi" inancıyla bunu bıraktı. Dört yıl boyunca genel işçi olarak çalışmaya başladı ve o zamanın çoğunda işsiz kaldı.[4]

Cheshire manzarası

Garner'ın kitaplarının çoğu gibi, roman da Cheshire'ın gerçek manzarasında geçiyor, bu örnekte Alderley Edge ve kumtaşı tırmanışı gibi gerçek sitelerde etkileşim kuran kurgusal karakterler içerir kenar, Büyücü Kuyusu, açık maden ocakları ve Beacon. "[10] Edebiyat eleştirmeni Neil Philip, daha sonra, "peyzajdaki bu sayısız, kutsal güç duygusu" nun, Garner'ın tüm çalışmalarını aşılayan bir şey olduğunu söyleyecekti.[11]

1968 tarihli bir makalede Garner, neden set yapmayı seçtiğini açıkladı Brisingamen'in Garip Taşı kurgusal bir alemden ziyade gerçek bir manzarada, "Eğer biz Eldorado ve bulduk mandrake, sonra tamam, öyleyse bu bir mandrake: Eldorado'da her şey gider. Ancak, hayal gücünün gücüyle okuyucuyu, Mayfield Road, Ulverston, Lancs'de bir bahçede mandrake olduğuna inanmaya zorlayın, o zaman o mandrake'i kaldırdığınızda gerçekten çığlık atacak; ve muhtemelen okuyucu da olacaktır. "[12]

Hikayede bahsedilen Cheshire manzarasının bazı özellikleri şunlardır:

Mitoloji ve folklor

Efsanesi Alderley Edge Sihirbazı bir kralın ve tepenin altında dinlenen uyuyan şövalyelerinin etrafında döner, toprağı kurtarmak için uyanmaları gereken günü bekler. Bu hikayede görevi kralı ve şövalyelerini korumak olan bir büyücü, bir gün yerel bir çiftçinin ata binmesiyle karşılaştı. Sihirbaz, şövalye atlarından birini kaybetmişti ve onu yenisiyle değiştirmek zorunda kaldı. Bu nedenle, çiftçiye, atının karşılığında kralın Edge'in gizli hazine deposundan alınan birçok zengin mücevher teklif etti.[2]

"İşlevinde kısmen entelektüel olan, ancak uygulamasında esasen sezgisel ve duygusal olan yazmaya doğru döndüğümde, içimdeki uyuşuk ve duygusal olana döndüm ve bu, Kral Arthur Tepenin Altında Uyuyor efsanesiydi. Nelerden vazgeçmek zorunda olduğumu anlamak için vazgeçmem gereken her şeyi ifade ediyordu ve bu nedenle, o alanda bir şekilde uyuştuğum için nitelendirme konusunda çok zayıf olan ilk iki kitabım çok güçlü. Efsaneyle birlikte miras aldığım manzara yüzünden. "

Alan Garner, 1989

İngilizce olmayan kelimelerin çoğu Brisingamen'in Garip Taşı -dan kabul edildi İskandinav mitolojisi. Örneğin, svart-alfar İskandinav dilinde 'kara elfler' anlamına gelen, "kurtçuk ırkı" olarak tanımlanır. Ymir ", İskandinav mitinin ilkel devine bir gönderme; Garner'ın hikayesinde kötü niyetli ruh Nastrond'un evi olan Ragnarok krallığı, aslında adını İskandinav dünyanın sonu efsanesi.[13] Fimbulwinter, çocukların kaçmasını engelleyen büyülü kış havası, aynı zamanda İskandinavya eskatoloji.

Diğer terimler İskandinav mitolojisinden değil, Gal mitolojisi Ortaçağ metinlerinde özetlenmiştir. Mabinogion. Örneğin Garner'ın Grimnir'e hitap ettiği isimlerden biri olan Govannon, Mitolojik karakterinden benimsenmiştir. Govannon ap Dun. Garner hikayesini Arthur mitolojisi, romandaki hayırsever büyücü Cadellin Silverbrow, Arthur mitosuyla bir bağlantıya sahiptir, çünkü "Cadellin" birçok isimden biridir. Culhwch Arthur'un Culhwych hakkındaki Ortaçağ Galli Arthur romantizmine yardım etmesini istedi ve Olwen.[2]

Romanda kullanılan diğer kelimeler, Avrupa mitolojisinde ve folklorunda başka yerlerden alınmıştır. Garner'ın masalında hayırsever bir cüce olan Fenodyree'nin adı aslında Manx folklor nerede ifade eder bir tür grotesk goblin veya kek.[14] Bu arada, Garner'ın kötü niyetli bir şekil değiştiren cadı olarak sunduğu Morrigan, İrlanda mitolojisi, O nerede üçlü tanrıça Badb'ın en güçlü yönü olan bir savaş tanrıçası. Edebiyat eleştirmeni Neil Philip ayrıca, hem kötü bir kokuya hem de tatlı sudan hoşlanmayan Grimnir karakterinde daha fazla folklorik ve mitolojik etkilerin görülebileceğini savundu. Nuckalevee, İskoç folklorunda bir yaratık. Buna eşlik eden Philip, Grimnir'in de yaratıkla "yarı özdeşleşmiş" olduğunu belirtti. Grendel, Eski İngiliz şiirindeki düşman Beowulf.[15]

Yayın

Garner ilk romanını yayıncılık şirketine gönderdi Collins, filmin son ticari ve kritik başarısından sonra yeni fantastik romanlar arayan şirketin başkanı Sir William Collins tarafından alındığı yer. J.R.R. Tolkien 's Yüzüklerin Efendisi (1954–55).[16] Collins'in kişisel arkadaşı olmaya devam edecek olan Garner, daha sonra "Billy Collins stokta komik görünen bir başlık gördü ve bunu yayınlamaya karar verdi."[16]

"Kitabın havasının daha iyi ifade edilmesini umamazdım. George Adamson tam olarak yakaladı. Fenodyree tam da onu hayal ettiğim gibi ve gözler ceketin en güzel parçası. Çok memnunum."

Alan Garner, kapak sanatçısı George Adamson ile ilgili yayıncıya yazdığı bir mektupta[17]

1960 yılında piyasaya sürülmesinin ardından, Brisingamen'in Garip Taşı "Hem eleştirel hem de ticari olarak yankılanan bir başarı" olduğunu kanıtladı, daha sonra "hayal gücünün bir tur de gücü, daha sonra gelen hemen hemen her yazarın, görünüşte yayınlanan romanlarda başarmanın mümkün olduğunu gösteren bir roman" olarak tanımlandı. çocuklar. "[18] Kitabın 1963'teki yeniden yayınlanması için Garner, Neil Philip'in "gereksiz tümceler, gereksiz sıfatlar ve gevşek ifadeler" dediği şeyi çıkararak metinde birkaç değişiklik yaptı. Ona göre bu "ikinci metin, birincisinin gevşek olduğu yerde gergin, ilk metnin yünlü olduğu yerde kesin."[19] Bununla birlikte, roman ABD pazarı tarafından yeniden yayınlandığı için Puffin Kitapları 1971'de bir Armada Lion ciltsiz olarak 1960 metni bir kez daha kullanıldı.[19]

50. yıl dönümü yeniden basımı

50. yıl dönümü özel yayını.

Ellinci yıldönümü baskısında Brisingamen'in Garip Taşı, tarafından yayınlandı HarperCollins 2010'da birkaç önemli İngiliz fantastik romancı Garner'ı ve çalışmalarını övdü. Susan Cooper "Alan Garner'ın şaşırtıcı yeteneğinin gücü ve kapsamı, yazdığı her kitapla birlikte arttı" ile ilgili. David Almond onu İngiltere'nin eserleri "gerçekten önemli" olan "en büyük yazarlarından" biri olarak nitelendirdi.[20] Philip Pullman yazarı Karanlık Malzemeleri üçlemesi, şunları söylediğinde daha da ileri gitti:

"Garner tartışmasız büyük yaratıcıdır, o zamandan beri İngiliz fantezinin en önemli yazarıdır. Tolkien ve pek çok açıdan Tolkien'den daha iyi, çünkü daha derin ve daha doğru ... İngiltere dışındaki herhangi bir ülke, onun önemini uzun zaman önce kabul ederdi ve bunu posta pulları, heykeller ve sokak isimleriyle kutlardı. Ama bizim için yol bu: En büyük peygamberlerimiz, politikacılar ve medya imparatorluklarının sahipleri tarafından fark edilmiyor. Onu en içten saygı ve hayranlıkla selamlıyorum. "[21]

Başka bir İngiliz fantezi yazarı, Neil Gaiman, "Garner'ın kurgusunun özel bir şey olduğunu", çünkü "zeki ve zorlayıcı olduğunu," folklorun gölgelerinden gerçek İngiliz yerlerinin ortaya çıktığı ve insanların kendilerini yürürken, yaşarken ve savaşırken buldukları "şimdi ve burada temellendiğini iddia etti. efsanelerin hayalleri ve kalıpları arasında yollarını buluyorlar. "[21] Ayrıca övgü, derginin yazı işleri müdürü Nick Lake'den geldi. HarperCollins "Garner, basitçe, bu ülkenin bugüne kadar ürettiği en büyük ve en etkili yazarlardan biridir" diye ilan eden Çocuk Kitapları.[22]

Resepsiyon

1970 yılında Brisingamen'in Garip Taşı verildi Lewis Carroll Shelf Ödülü tarafından Wisconsin Üniversitesi - Madison Eğitim Fakültesi.[23]

Yayınlandıktan sonra kritik bir başarıydı,[9][18] ancak daha sonra Garner, 1968 röportajında ​​"oldukça kötü bir kitap" ve 1970'te "son yirmi yılda yayınlanan en kötü kitaplardan biri ... teknik olarak ... beceriksiz" olarak atıfta bulunarak kusur bulmaya başladı.[2] 1981'de yazan Neil Philip, "Garner'ın erken dönem çalışmalarını, belki de ona yönelik küçümseyici tavrı nedeniyle, kınamanın moda olduğunu" belirtti.[2]

Neil Philip'in eleştirisi

Edebiyat eleştirmeni Neil Philip her ikisine de bir bölüm ayırdı Brisingamen'in Garip Taşı ve Gomrath'ın Ayı kitabında Güzel Bir Öfke: Alan Garner'ın Çalışmasına Eleştirel Bir Giriş (1981). İki kitabın "kusurlu" olabileceğini, ancak "Garner'ın tartışmasız en popüler kitapları olduğunu; tamamen çocuk yazar olarak ününün kesinlikle onlara dayandığını" savundu.[24] Philip bunu savundu Brisingamen'in Garip Taşı "karakterizasyon eksikliğinden" muzdarip; onun "en ciddi kusuru". Yine de, "yapılandırılmamış" olmasına rağmen, "sürükleyici ve büyüleyici", okuyucunun dikkatini çeken ve "daha sonra ne olacağını tahmin etmelerini" sağlayan bir anlatıyla kitabın onu övecek çok şey olduğunu hissetti.[25] O, "Garner'ın daha sonraki stilinin küçültülmüş ekonomisinden daha etli, daha prolix" bir yazı stiliyle "Garner'ın emin, şiirsel İngilizce hakimiyeti" hakkında yorum yaptı.[25]

Uyarlamalar

Nan MacDonald'ın altı bölümden oluşan bir radyo uyarlaması, BBC Ev Hizmeti 1963'te. Oyuncular şunları içeriyordu:

Colin: John Thornley
Susan: Margaret Dew
Selina Yeri: Alison Bayley
Cadellin, Büyücü: Geoffrey Banks
Fenodyree: Brian Trueman
Polis Çavuş: John Blain
Durathror: Ronald Harvi
Anlatıcı: George Hagan

[26]

1970 lerde, Brisingamen'in Garip Taşı Paul Pearson tarafından bir müzikal olarak uyarlandı ve Manchester ve Essex. Oyuncular dahil Hugo Ödülü kazanan sanatçı Sue Mason, program kitabını da tasarlayan. Şovdaki şarkılar kısa süre önce tarafından yeniden düzenlendi Inkubus Sukkubus müzikali modern bir izleyici kitlesi için yeniden canlandırma umuduyla, ancak telif hakkı kısıtlamaları, müziğin yeniden sunulma olasılığını düşük hale getirdi. Hem roman hem de devamı için dramatize edildi BBC Radyo.[kaynak belirtilmeli ]

2011'de BBC Radyo 4 adaptasyon Robert Powell anlatıcıyı oynadı; Garner'ı okul çağından beri tanıyor Manchester Dilbilgisi Okulu. Struan Rodger Cüce Durathror'u çalan, başka bir Garner hikayesinin radyo prodüksiyonundaydı, Elidor, on üç yaşındayken.[27] Bu uyarlama Kasım 2012'de tekrar yayınlandı.

Ayrıca bakınız

Referanslar

Dipnotlar

  1. ^ Görmek http://georgewadamson.com.
  2. ^ a b c d e Philip 1981. s. 23.
  3. ^ a b Philip 1981. s. 11.
  4. ^ a b c d e Thompson ve Garner 1989.
  5. ^ Garner 2010. s. 05.
  6. ^ Garner 2010. s. 08–09.
  7. ^ Garner 2010. s. 09.
  8. ^ Blackden Trust 2008.
  9. ^ a b Philip 1981. s. 12.
  10. ^ Philip 1981. s. 26.
  11. ^ Philip 1981. s. 27.
  12. ^ Philip 1981. s. 25.
  13. ^ Philip 1981. s. 35
  14. ^ Philip 1981. s. 34.
  15. ^ Philip 1981. s. 36.
  16. ^ a b Göl 2010. s. 317.
  17. ^ Görmek http://georgewadamson.com/weirdstone.html.
  18. ^ a b Göl 2010. s. 316–317.
  19. ^ a b Philip 1981. sayfa 43–44.
  20. ^ Pullman ve diğerleri 2010. s. 02.
  21. ^ a b Pullman ve diğerleri 2010. s. 01.
  22. ^ Göl 2010. s. 315–316.
  23. ^ "Garner, Alan 1934-". www.encyclopedia.com. Cengage Learning. Alındı 8 Mart 2015.
  24. ^ Philip 1981. s. 22.
  25. ^ a b Philip 1981. s. 24.
  26. ^ https://genome.ch.bbc.co.uk/614c7c153cb94f3fa8e4ef4c28e4d783
  27. ^ http://www.bbc.co.uk/programmes/b016vxyz

Kaynakça

Akademik kaynaklar
Akademik olmayan kaynaklar
  • Blackden Trust (2008). "Kurbağa Salonu". Alındı 10 Eylül 2011.
  • Garner, Alan (6 Haziran 1968). "Biraz Daha Pratik". Times Edebiyat Eki. Londra.
  • Garner Alan (2010). "Yazar tarafından giriş". The Weirdstone of Brisingamen (50th Anniversary Edition): 05–14.
  • Göl, Nick (2010). "Yayıncıdan Bir Not". The Weirdstone of Brisingamen (50th Anniversary Edition): 315–320.
  • Pullman, Philip; Gaiman, Neil; Cooper, Susan; Nix, Garth; Almond, David ve Faber, Michael (2010). "Garner'a Övgü". The Weirdstone of Brisingamen (50th Anniversary Edition): 01–02.
  • Thompson, Raymond H. ve Garner, Alan (konu) (12 Nisan 1989). "Alan Garner ile Röportaj". Alındı 10 Eylül 2011.CS1 Maint: birden çok isim: yazarlar listesi (bağlantı)