Jack London - Jack London

Jack London adlı diğer kişiler için bkz. Jack London (belirsizliği giderme).

Jack London
1903'te Londra
1903'te Londra
DoğumJohn Griffith Chaney
(1876-01-12)12 Ocak 1876
San Francisco, California, ABD
Öldü22 Kasım 1916(1916-11-22) (40 yaş)
Glen Ellen, California, ABD
MeslekRomancı, gazeteci, kısa öykü yazarı ve denemeci
Edebi hareketGerçekçilik, Doğalcılık
Dikkate değer eserlerYabani Hayatın çağrısı
Beyaz Diş
Eş
Elizabeth Maddern
​
​
(m. 1900; div. 1904)​

​
(m. 1905)​
ÇocukJoan Londra
Bessie London
İmza

John Griffith Londra (doğmuş John Griffith Chaney;[1] 12 Ocak 1876 - 22 Kasım 1916)[2][3][4][5] Amerikalı bir romancı, gazeteci ve sosyal aktivistti. Ticari kurgu ve Amerikan dergilerinin öncüsü, uluslararası bir ünlü olan ve yazıdan büyük bir servet kazanan ilk Amerikalı yazarlardan biriydi.[kaynak belirtilmeli ] Ayrıca, daha sonra adıyla anılacak olan türde bir yenilikçiydi. bilimkurgu.[6]

En ünlü eserleri arasında Yabani Hayatın çağrısı ve Beyaz Diş, her ikisi de Klondike Altına Hücum yanı sıra kısa hikayeler "Ateş Yakmak İçin "," Bir Odyssey of the North "ve" Love of Life ". Ayrıca" The Pearls of Parlay "ve" The Pearls of Parlay "gibi hikayelerde Güney Pasifik hakkında yazdı.Dinsiz ".

Londra, San Francisco'daki "The Crowd" radikal edebiyat grubunun bir parçasıydı ve sendikalaşma, işçi hakları, sosyalizm, ve öjenik.[7][8] Bu konularla ilgili birkaç eser yazdı. distopik roman Demir Topuk onun kurgusu olmayan maruz bırakmak Uçurumun Halkı, Sınıfların Savaşı, ve Adam'dan önce.

Aile

Flora Wellman
Virginia (Jennie) Prentiss

Jack London'ın annesi Flora Wellman, dünyanın beşinci ve en küçük çocuğuydu. Pennsylvania Kanalı kurucu Marshall Wellman ve ilk eşi Eleanor Garrett Jones. Marshall Wellman soyundan geldi Thomas Wellman erken Püriten yerleşimci Massachusetts Körfezi Kolonisi.[9] Flora, Ohio'dan ayrıldı ve annesi öldükten sonra babası yeniden evlendiğinde Pasifik kıyılarına taşındı. Flora, San Francisco'da müzik öğretmeni olarak çalıştı ve cinci, ruhunu kanalize ettiğini iddia ederek Sauk şef, Kara Şahin.[10][açıklama gerekli ]

Biyografi yazarı Clarice Stasz ve diğerleri, Londra'nın babasının astrolog William Chaney.[11] Flora Wellman, hamile kaldığında San Francisco'da Chaney ile yaşıyordu. Wellman ve Chaney'in yasal olarak evli olup olmadığı bilinmemektedir. Stasz, anılarında Chaney'nin Londra'nın annesi Flora Wellman'dan "karısı" olarak bahsettiğini belirtiyor; Flora'nın kendisine "Florence Wellman Chaney" adını verdiği bir reklamdan da alıntı yapıyor.[12]

Flora Wellman'ın hesabına göre, San Francisco Chronicle 4 Haziran 1875'te Chaney kürtaj yaptırmasını istedi. Reddettiğinde, çocuğun sorumluluğunu reddetti. Çaresizlik içinde kendini vurdu. Ciddi bir şekilde yaralanmadı, ancak geçici olarak dengesizdi. Flora doğum yaptıktan sonra bebeği ıslak emzirmek için eskiden köleleştirilmiş bir Afrikalı-Amerikalı kadın ve bir komşu olan Virginia (Jennie) Prentiss'e gönderdi. Prentiss, Londra'nın hayatı boyunca önemli bir anne figürüydü ve daha sonra ondan çocukken birincil sevgi ve şefkat kaynağı olarak bahsedecekti.[13]

1876'nın sonlarında, Flora Wellman, kısmen engelli olan John London ile evlendi. İç savaş emektar ve daha sonra Jack olarak bilinen bebeği John'u yeni evli çiftle birlikte yaşaması için getirdi. Aile etrafında taşındı San Francisco Körfez Bölgesi yerleşmeden önce Oakland Londra'nın devlet okulunu bitirdiği yer. Prentiss ailesi Londra'larla birlikte taşındı ve genç Jack için istikrarlı bir bakım kaynağı olarak kaldı.[13]

1897'de 21 yaşındayken ve California Üniversitesi, Berkeley Londra, annesinin intihar girişimiyle ilgili gazete hesaplarını ve biyolojik babasının adını aradı ve okudu. William Chaney'e yazdı, sonra Chicago'da yaşadı. Chaney, iktidarsız olduğu için Londra'nın babası olamayacağını söyledi; gelişigüzel bir şekilde Londra'nın annesinin başka erkeklerle ilişkisi olduğunu iddia etti ve kürtaj konusunda ısrar ettiğini söyleyerek ona iftira attığını iddia etti. Chaney, Londra'dan daha acınası olduğunu söyleyerek bitirdi.[14] Londra babasının mektubu yüzünden mahvoldu; takip eden aylarda Berkeley'deki okulu bıraktı ve Klondike altına hücum patlaması sırasında.

Erken dönem

Köpeği Rollo ile dokuz yaşında Londra, 1885

Londra, San Francisco'daki Third ve Brannan Sokakları yakınlarında doğdu. Ev sonra yangında yandı. 1906 San Francisco depremi; California Tarih Derneği 1953'te siteye bir plaket koydu. Aile işçi sınıfı olmasına rağmen, Londra'nın sonraki kayıtlarının iddia ettiği kadar fakir değildi.[kaynak belirtilmeli ] Londra büyük ölçüde kendi kendine eğitim almıştı.[kaynak belirtilmeli ]1885'te Londra buldu ve okudu Ouida uzun Viktorya dönemi Roman Signa.[15][16] Bunu edebi başarısının tohumu olarak kabul etti.[17] 1886'da Oakland Halk Kütüphanesi ve sempatik bir kütüphaneci buldum, Ina Coolbrith, öğrenmesini teşvik eden. (Daha sonra California'nın ilk şair ödüllü ve San Francisco edebiyat camiasında önemli bir figür).[18]

1889'da Londra, Hickmott's Cannery'de günde 12 ila 18 saat çalışmaya başladı. Bir çıkış yolu ararken, üvey annesi Virginia Prentiss'ten borç para aldı, şalopa Razzle-Dazzle bir istiridye korsan Fransız Frank adını aldı ve kendisi bir istiridye korsanı oldu. Anılarında John Barleycorn, ayrıca Fransız Frank'in metresi Mamie'yi çaldığını iddia ediyor.[19][20][21] Birkaç ay sonra sloopu onarılamayacak kadar hasar gördü. Londra'nın bir üyesi olarak işe alındı California Balık Devriyesi.

1893'te, mühürleme yelkenli Sophie Sutherland, Japonya kıyılarına bağlı. Döndüğünde ülke, ülkenin pençesindeydi. 93 paniği ve Oakland İşçi huzursuzluğu tarafından süpürüldü. Bir jüt değirmeni ve bir karayolu-demiryolu elektrik santrali, Londra katıldı Coxey Ordusu ve kariyerine serseri olarak başladı. 1894'te serserilik için 30 gün geçirdi. Erie County Cezaevi Buffalo, New York. İçinde Yol, o yazdı:

İnsan idaresi, Erie County Pen'in yazdırılamayan en küçük dehşetinden yalnızca biriydi. 'Yazdırılamaz' diyorum; ve adalet içinde tarif edilemez de demeliyim. Onları görene kadar benim için düşünülemezlerdi ve dünyanın yollarında ve insan alçalmasının korkunç uçurumlarında ilkbahar tavuğu değildim. Erie County Pen'de dibe ulaşmak derin bir şakül alırdı ve ben görüyorum ama ben orada gördüğüm gibi şeylerin yüzeyini hafifçe ve şakacı bir şekilde gözden geçiriyorum.

— Jack London, Yol

Bir berduş ve denizci olarak birçok deneyimden sonra Oakland'a döndü ve katıldı Oakland Lisesi. Lisenin dergisine bir dizi makale yazdı, Aegis. İlk yayınlanan eseri, yelken deneyimlerinin bir anlatımı olan "Japonya Sahilinde Tayfun" dur.[22]

Jack London, 1886'da Heinold'un İlk ve Son Şansı'nda okurken

Bir okul çocuğu olarak, Londra sık sık Heinold'un İlk ve Son Şans Salonu, Oakland'da bir liman kenarı bar. 17 yaşında, barın sahibi John Heinold'a üniversiteye gitme ve yazar olarak kariyer yapma arzusunu itiraf etti. Heinold, üniversiteye gitmek için Londra'ya harç parası verdi.

Londra umutsuzca katılmak istedi Kaliforniya Üniversitesi Berkeley'de bulunan. 1896'da, sertifika sınavlarını geçmek için yoğun bir yaz çalışmasının ardından kabul edildi. Mali koşullar onu 1897'de ayrılmaya zorladı ve asla mezun olmadı. Berkeley'de okurken öğrenci yayınları için yazdığına dair hiçbir kanıt ortaya çıkmadı.[23]

Heinold'un İlk ve Son Şansı, "Jack London's Rendezvous"

Londra, Berkeley'deyken, yazılarını etkileyecek denizciler ve maceracılarla tanıştığı Heinold'un salonunda çalışmaya ve zaman geçirmeye devam etti. Otobiyografik romanında, John Barleycorn, London barın benzerliğinden on yedi kez bahsetti. Heinold's, Londra'nın denizdeki zulmü ile tanınan bir kaptan olan Alexander McLean ile tanıştığı yerdi.[24] Londra kahramanı Wolf Larsen'i romanda temel aldı Deniz-Kurt, McLean'da.[25]

Heinold'un First and Last Chance Saloon'u artık gayri resmi olarak Jack London's Rendezvous adını almıştır.[26]

Altına hücum ve ilk başarı

Madenciler ve araştırmacılar, Chilkoot Patikası boyunca yükselirler. Klondike Altına Hücum

12 Temmuz 1897'de Londra (21 yaşında) ve kız kardeşinin kocası Kaptan Shepard, Klondike Altına Hücum. Bu, ilk başarılı hikayelerinden bazılarının geçtiği yerdi. Londra'nın sert zamanı Klondike ancak, sağlığı için zararlıydı. Altın tarlalarında yetersiz beslenen diğer pek çok erkek gibi, Londra da gelişti. aşağılık. Diş etleri şişti ve ön dört dişini kaybetti. Sürekli kemiren bir ağrı, kalça ve bacak kaslarını etkiledi ve yüzü, ona her zaman Klondike'de karşılaştığı mücadeleleri hatırlatan izlerle doluydu. Peder William Yargıç, "Aziz Dawson "Dawson'da Londra'ya ve diğerlerine barınak, yiyecek ve mevcut her türlü ilacı sağlayan bir tesisi vardı. Buradaki mücadeleleri Londra'nın kısa hikayesine ilham verdi,"Ateş Yakmak İçin "(1902, 1908'de revize edildi),[A] birçok eleştirmen bunu en iyisi olarak değerlendiriyor.[kaynak belirtilmeli ]

Dawson'daki ev sahipleri maden mühendisleriydi. Marshall Latham Bond ve Louis Whitford Bond, lisans düzeyinde eğitim almıştır. Sheffield Bilimsel Okulu -de Yale ve Yüksek Lisans düzeyinde Stanford, sırasıyla. Kardeşlerin babası, Yargıç Hiram Bond, zengin bir maden yatırımcısıydı. Bond kardeşler Stanford Hiram'dayken, kardeşinin önerisi üzerine Santa Clara'daki New Park Estate'i ve yerel bir bankayı satın aldı. Tahviller, özellikle Hiram, aktifti Cumhuriyetçiler. Marshall Bond'un günlüğünde, Londra ile siyasi konularda dostça tartışmalardan kamp eğlencesi olarak bahsediliyor.[kaynak belirtilmeli ]

Londra, Oakland'dan sosyal vicdan ve sosyalist eğilimler; aktivist olmak için geri döndü sosyalizm. İş "tuzağından" kaçmak için tek umudunun eğitim almak ve "beynini satmak" olduğu sonucuna vardı. Yazılarını bir iş, yoksulluktan kurtulma bileti olarak gördü ve zenginleri kendi oyunlarında yenmenin bir yolu olduğunu umuyordu. 1898'de Kaliforniya'ya döndüğünde, Londra, romanında anlatılan bir mücadeleyi yayımlamak için çalışmaya başladı. Martin Eden (1908'de tefrika edildi, 1909'da yayınlandı). Liseden beri yayımlanan ilk öyküsü, sıklıkla antolojilerde toplanan "Yoldaki Adam'a" idi.[kaynak belirtilmeli ] Ne zaman Overland Monthly ona bunun için sadece beş dolar teklif etti - ve yavaş ödüyordu - Londra yazı kariyerini bırakmaya yaklaştı. Onun sözleriyle, "tam anlamıyla ve tam anlamıyla kurtuldum" Siyah kedi "Bin Ölüm" adlı öyküsünü kabul etti ve ona 40 dolar ödedi - "bir öykü için aldığım ilk para".[kaynak belirtilmeli ]

Londra, yazı kariyerine yeni baskı teknolojilerinin daha düşük maliyetli dergi üretimini mümkün kıldığı gibi başladı. Bu, geniş bir kitleye ve kısa kurgu için güçlü bir pazara yönelik popüler dergilerde bir patlama ile sonuçlandı.[kaynak belirtilmeli ] 1900 yılında, bugünün para biriminde yaklaşık 77.000 dolar olan yazılı olarak 2.500 dolar kazandı.[kaynak belirtilmeli ]Dergilere sattığı eserler arasında aynı temel öykünün iki baskısı olan "Diable" (1902) veya "Bâtard" (1904) olarak bilinen bir kısa öykü vardı; Londra, 27 Mayıs 1902'de bu hikaye için 141,25 dolar aldı.[27] Metinde bir zalim Fransız Kanadalı Köpeğine gaddarca davranır ve köpek misilleme yaparak adamı öldürür. London, eleştirmenlerinden bazılarına, hayvanlarının davranışlarının ana sebebinin insanın eylemleri olduğunu söyledi ve bunu başka bir hikayede gösterecekti, Yabani Hayatın çağrısı.[28]

George Sterling, Mary Austin, Jack London ve Jimmie Hopper sahilde Carmel, California

1903'ün başlarında Londra satıldı Yabani Hayatın çağrısı -e Cumartesi Akşam Postası 750 $ için kitap hakları Macmillan 2.000 $ için. Macmillan'ın tanıtım kampanyası onu hızlı bir başarıya taşıdı.[29]

Kiraladığı villada yaşarken Merritt Gölü Oakland, California, Londra'da şairle tanıştı George Sterling; zamanla en iyi arkadaş oldular. 1902'de Sterling, Londra'nın yakınlarda kendine yakın bir ev bulmasına yardım etti. Piedmont. Londra mektuplarında Sterling'e "Yunan" olarak hitap ediyordu. gaga burun ve klasik profil ve onları "Kurt" olarak imzaladı. Londra daha sonra otobiyografik romanında Sterling'i Russ Brissenden olarak tasvir edecekti. Martin Eden (1910) ve Mark Hall olarak Ay Vadisi (1913).[kaynak belirtilmeli ]

Daha sonraki yaşamında Londra, 15.000 ciltlik kişisel bir kütüphane biriktirerek geniş ilgi alanlarını tatmin etti. Kitaplarından "ticaretimin araçları" olarak bahsetti.[30]

İlk evlilik (1900–1904)

Kızları Becky (solda) ve Joan (sağda) ile Jack
Bessie Maddern London ve kızları, Joan ve Becky

Londra, 7 Nisan 1900'de Elizabeth Mae (veya May) "Bessie" Maddern ile aynı gün evlendi. Kurt Oğlu basıldı. Bess, birkaç yıldır arkadaş çevresinin bir parçasıydı. Sahne oyuncularıyla ilgiliydi Minnie Maddern Fiske ve Emily Stevens. Stasz, "Her ikisi de aşkla değil, arkadaşlıktan ve sağlam çocuklar üreteceklerine inancından dolayı evlendiklerini açıkça kabul etti."[31] Kingman, "birlikte rahattılar ... Jack, Bessie'ye onu sevmediğini, ancak başarılı bir evlilik yapacak kadar ondan hoşlandığını açıkça belirtmişti."[32]

London, Bessie ile Oakland Lisesi'ndeki arkadaşı Fred Jacobs aracılığıyla tanıştı; Fred'in nişanlısıydı. Alameda California'daki Anderson Üniversitesi Akademisi'nde ders veren Bessie, 1896'da Berkeley'deki California Üniversitesi'ne giriş sınavlarına hazırlık için Jack'e ders verdi. Jacobs, gemide öldürüldü. USAT Scandia 1897'de, ancak Jack ve Bessie, fotoğraf çekmeyi ve filmi birlikte geliştirmeyi içeren arkadaşlıklarını sürdürdüler.[33] Bu, Jack'in fotoğrafçılık tutkusunun başlangıcıydı.

Evlilik sırasında Londra arkadaşlığını sürdürdü Anna Strunsky, birlikte yazma Kempton-Wace Mektupları, bir epistolar roman iki aşk felsefesinin zıttı. Anna, "Dane Kempton" mektuplarını yazarken, romantik bir evlilik görüşünü savunurken, Londra "Herbert Wace'in" mektuplarını yazarken, bilimsel bir görüş savundu. Darwinizm ve öjenik. Romanda kurgusal karakteri, tanıdığı iki kadınla karşılaştırıyordu.[kaynak belirtilmeli ]

Londra'nın Bess için evcil hayvan adı "Anne-Kız" ve Bess'in Londra'daki adı "Baba-Oğlan" idi.[34] İlk çocukları, Joan, 15 Ocak 1901'de ve ikincileri Bessie "Becky" (Bess olarak da rapor edildi) 20 Ekim 1902'de doğdu. Piedmont, California. Burada Londra en ünlü eserlerinden birini yazdı, Yabani Hayatın çağrısı.

Londra çocuklarıyla gurur duyarken, evlilik gerildi. Kingman, 1903'te çiftin "aşırı derecede uyumsuz" oldukları için ayrılığa yakın olduklarını söylüyor. "Jack, Bessie'ye karşı hala o kadar nazik ve nazikti ki, Cloudsley Johns Şubat 1903'te ev konuğu olduğunda, evliliklerinin ayrıldığından şüphelenmedi."[35]

Londra'nın arkadaşları Joseph Noel ve George Sterling'e şikayet ettiği bildirildi:

[Bessie] saflığa adanmıştır. Ahlakının sadece düşük tansiyonun kanıtı olduğunu söylediğimde benden nefret ediyor. Lanet saflığı için beni ve çocukları satardı. Bu korkunç. Bir gece evden uzak kaldıktan sonra her döndüğümde, yardım edebiliyorsa onunla aynı odada olmama izin vermiyor.[36]

Stasz, bunların "[Jack] 'in fahişelerle birlikte olduğu ve eve getirebileceği [Bess'in] korkusunun şifreli kelimeleri olduğunu yazıyor. cinsel hastalık."[37]

24 Temmuz 1903'te Londra, Bessie'ye gittiğini ve taşındığını söyledi. 1904 boyunca Londra ve Bess boşanma şartlarını müzakere etti ve kararname 11 Kasım 1904'te kabul edildi.[38]

Savaş muhabiri (1904)

Londra, San Francisco Examiner kapsamak için Rus-Japon Savaşı 1904'ün başlarında Yokohama 25 Ocak 1904'te Japon yetkililer tarafından tutuklandı. Shimonoseki, ancak Amerikan büyükelçisinin müdahalesiyle serbest bırakıldı Lloyd Griscom. Seyahat ettikten sonra Kore Japon yetkililer tarafından sınıra çok yaklaştığı için tekrar tutuklandı. Mançurya resmi izin olmadan ve geri gönderildi Seul. Yine serbest bırakıldı, Londra'nın Japon İmparatorluk Ordusu sınıra ve gözlemlemek için Yalu Savaşı.

Londra sordu William Randolph Hearst, sahibi San Francisco Examinertransfer edilmesine izin verilmesi Rus İmparatorluk Ordusu, haberciliği ve hareketleri üzerindeki kısıtlamaların daha az şiddetli olacağını hissetti. Ancak, bu ayarlanamadan, dört ay içinde üçüncü kez tutuklandı, bu kez atı için yemi çalmakla suçladığı Japon asistanlarına saldırmaktan tutuklandı. Başkanın kişisel müdahalesi ile serbest bırakıldı Theodore Roosevelt Londra, Haziran 1904'te cepheden ayrıldı.[39]

Bohemian Kulübü

Londra (sağ) -de Bohem Korusu arkadaşlarıyla Porter Garnett ve George Sterling; bir resim onun hikayesini taklit eder Beyaz Sessizlik

18 Ağustos 1904'te Londra yakın arkadaşı şairle gitti George Sterling, "Summer High Jinks" e Bohem Korusu. Londra fahri üyeliğe seçildi Bohemian Kulübü ve birçok etkinlikte yer aldı. Bu süre zarfında Bohemian Kulübü'nün diğer tanınmış üyeleri dahil Ambrose Bierce, Gelett Burgess, Allan Dunn, John Muir, Frank Norris,[kaynak belirtilmeli ] ve Herman George Scheffauer.

Aralık 1914'ten başlayarak Londra, Meşe Palamudu Ekici, Bir Kaliforniya Ormanı Oyunu, biri olarak gerçekleştirilecek yıllık Grove Plays ama asla seçilmedi. Müziği ayarlamak çok zor olarak nitelendirildi.[40] Londra yayınlandı Meşe Palamudu Ekici 1916'da.[41]

İkinci evlilik

Jack ve Charmian London (yaklaşık 1915), Waikiki

Maddern'den boşandıktan sonra Londra evlendi Charmian Kittredge 1905'te. Londra, 1900'de teyzesi tarafından Kittredge ile tanıştı. Netta Eames, editörü kimdi Overland Monthly San Francisco'daki dergi. İkisi ilk evliliğinden önce tanıştı, ancak Jack ve Bessie London 1903'te Netta Eames'in Sonoma County tatil beldesi olan Wake Robin'i ziyaret ettikten yıllar sonra sevgili oldular. Londra bir arabadan düştüğünde yaralandı ve Netta, Charmian'ın bakması için ayarladı. onu. Charmian, Netta, kocası Roscoe ve Londra sosyalist nedenlerle politik olarak uyumlu olduğundan ikisi bir arkadaşlık geliştirdi. Bir noktada ilişki romantikleşti ve Jack, kendisinden beş yaş büyük olan Charmian ile evlenmek için karısını boşadı.[42]

Biyografi yazarı Russ Kingman, Charmian'ı "Jack'in ruh eşi, her zaman onun yanında ve mükemmel bir eşleşme" olarak nitelendirdi. Birlikte geçirdikleri zaman, yatta 1907 gezisi de dahil olmak üzere çok sayıda geziyi içeriyordu. Snark Hawaii ve Avustralya'ya.[43] Londra'nın çoğu öyküsü, Aralık 1915'te başlayan 10 aylık sonuncusu Hawaii'ye yaptığı ziyaretlere dayanıyor.[44]

Çift ayrıca ziyaret etti Goldfield, Nevada, 1907'de, Londra'nın Dawson City ev sahipleri Bond kardeşlerin misafirleri oldukları yer. Bond kardeşler Nevada'da maden mühendisi olarak çalışıyorlardı.

Londra, "Anne Kız" ve "Eş Kadın" kavramlarını karşılaştırdı. Kempton-Wace Mektupları. Bess için evcil hayvanının adı "Anne-Kız" idi; Charmian için evcil hayvanının adı "Eş-Kadın" idi.[45] Charmian'ın teyzesi ve üvey annesi, bir öğrencisi Victoria Woodhull, onu ihtiyatsız büyütmüştü.[46] Her biyografi yazarı, Charmian'ın sınırsız cinselliğini ima eder.[47][48]

Snark Avustralya'da, 1921

Joseph Noel, 1903'ten 1905'e kadar olan olayları "bir kaleminin ilgisini çekecek yerel bir drama" olarak adlandırıyor. Ibsen.... Londra'nın içinde komedi rahatlığı ve bir tür kolay giden romantizm vardı. "[49] Genel olarak, Londra ilk evliliğinde huzursuzdu, evlilik dışı cinsel ilişkiler arıyordu ve Charmian Kittredge'de sadece cinsel açıdan aktif ve maceracı bir ortak değil, aynı zamanda gelecekteki yaşam arkadaşı da buldu. Çocuk sahibi olmaya çalıştılar; bir çocuk doğumda öldü ve başka bir gebelik düşükle sonuçlandı.[50]

1906'da Londra, Collier's görgü tanığı raporunu dergiye San Francisco depremi.[51]

Güzellik Çiftliği (1905–1916)

1905'te Londra 1.000 dönümlük (4.0 km2) çiftlik Glen Ellen, Sonoma İlçe, California, doğu yamacında Sonoma Dağı.[52] Şöyle yazdı: "Karımın yanında, çiftlik benim için dünyadaki en değerli şey." Çaresizce çiftliğin başarılı bir ticari işletme olmasını istedi. Londra ile her zaman ticari bir girişim olan yazma, artık bir amaca ulaşmak için daha da önemli bir araç haline geldi: "Şu anda bana ait olan güzelliğe katkıda bulunmaktan başka bir amaç için yazmıyorum. Üç tane eklemekten başka bir neden olmadan bir kitap yazıyorum. ya da muhteşem arazime dört yüz dönüm. "

1914'te Londra

Stasz, Londra'nın "vizyonu tamamen yürekten aldığını, tarım kurgu, toprağın en yakın dünyevi versiyonu olarak cennet ... zirai kitapçıklar ve bilimsel kitapların incelenmesi yoluyla kendini eğitti. Bugün övgüyle karşılanacak bir çiftçilik sistemi tasarladı. ekolojik bilgelik."[kaynak belirtilmeli ] İlk betona sahip olmaktan gurur duyuyordu silo California'da bir genelge domuzluk tasarladığı. Asya'nın bilgeliğini uyarlamayı umuyordu sürdürülebilir tarım Birleşik Devletlere. Farklı tarzları bariz olan İtalyan ve Çinli taş ustalarını işe aldı.

Çiftlik ekonomik bir başarısızlıktı. Stasz gibi sempatik gözlemciler, projelerini potansiyel olarak uygulanabilir olarak görürler ve başarısızlıklarını kötü şansa veya zamanlarının ilerisinde olmaya bağlarlar. Gibi sempatik olmayan tarihçiler Kevin Starr kötü bir yönetici olduğunu, dikkati başka endişelerden rahatsız ve alkolizminden rahatsız olduğunu öne sürüyor. Starr, Londra'nın 1910-1916 yılları arasında yılda yaklaşık altı ay çiftliğinde bulunmadığını belirterek, "Yönetim gücünün gösterisini beğendi, ancak ayrıntılara dikkat çekmedi ... Londralı işçiler onun büyük oynama çabalarına güldüler. zaman çiftçisi [ve operasyonu zengin bir adamın hobisi olarak gördü]. "[53]

Londra, 15.000 fit kare (1.400 m kare) bir alan inşa etmek için 80.000 $ (şimdiki değeri 2.280.000 $) harcadı.2) taş konak denir Kurt Evi mülkiyet üzerinde. Konak tamamlanmak üzereyken, Londonlar taşınmayı planlamadan iki hafta önce, yangınla yok edildi.

Londra'nın son Hawaii ziyareti,[54] Aralık 1915'ten itibaren sekiz ay sürdü. İle tanıştı Duke Kahanamoku, Prens Jonah Kūhiō Kalaniana'ole, Kraliçe Lili'uokalani ve diğerleri, Temmuz 1916'da çiftliğine dönmeden önce.[44] Acı çekiyordu böbrek yetmezliği ama çalışmaya devam etti.

Çiftlik (Kurt Evi'nin bitişik taş kalıntıları) artık bir Ulusal Tarihi Dönüm Noktası ve içinde korunmaktadır Jack London Eyalet Tarihi Parkı.

Hayvan aktivizmi

Londra, sirk hayvanlarının eğitiminde hayvan zulmüne tanık oldu ve sonraki romanları Adaların Jerry ve Michael, Jerry Kardeş halkı bu uygulama hakkında daha fazla bilgi sahibi olmaya davet eden bir önsöz içeriyordu.[55] 1918'de Massachusetts Hayvanlara Karşı Zulmü Önleme Derneği ve Amerikan İnsani Eğitim Derneği, halkı sirk hayvanlarına yapılan zulüm hakkında bilgilendirmek ve onları bu kuruluşu protesto etmeye teşvik etmek için Jack London Kulübü'nü oluşturmak için bir araya geldi.[56] Kulüp üyelerinin desteği, eğitimli hayvan eylemlerinin geçici olarak durdurulmasına yol açtı. Ringling-Barnum ve Bailey 1925'te.[57]

Ölüm

Jack ve Charmian Londra Mezarı

Londra 22 Kasım 1916'da öldü uyku sundurması çiftliğindeki bir kulübede. Londra sağlam bir adamdı ancak birçok ciddi hastalığa yakalanmıştı. aşağılık Klondike'de.[58] Ek olarak, Snark, o ve Charmian belirtilmemiş tropikal enfeksiyonlar ve hastalıklar yakaladılar. yaws.[59] Ölümü sırasında acı çekti dizanteri, geç aşama alkolizm ve üremi;[60] aşırı acı çekiyordu ve alıyordu morfin.

Londra'nın külleri Wolf House'dan çok uzak olmayan mülküne gömüldü. Londra'nın cenazesi 26 Kasım 1916'da gerçekleşti ve sadece mülkün yakın arkadaşları, akrabaları ve çalışanları katıldı. Dilekleri doğrultusunda yakıldı ve bazı öncü çocukların yanına Kurt Evi'ne ait bir kayanın altına gömüldü. Charmian'ın 1955'teki ölümünden sonra, o da yakıldı ve sonra kocasıyla birlikte kocasının seçtiği yere gömüldü. Mezar, yosunlu bir kaya ile işaretlenmiştir. Binalar ve mülkler daha sonra şu şekilde korunmuştur: Jack London Eyalet Tarihi Parkı, içinde Glen Ellen, California.

İntihar tartışması

Morfin kullandığı için, birçok eski kaynak Londra'nın ölümünü intihar olarak tanımlıyor ve bazıları hala öyle.[61] Bu varsayım, kurgu yazılarındaki olaylara dayanan bir söylenti veya spekülasyon gibi görünüyor. Ölüm belgesi[62] sebebi şöyle verir üremi akut takiben renal kolik.

Biyografi yazarı Stasz, "Londra'nın ölümünün ardından, çeşitli nedenlerle, intihar eden alkolik bir kadın avcısı olarak tasvir edildiği bir biyografik efsane gelişti. Birinci elden belgelere dayanan son araştırmalar bu karikatüre meydan okuyor" diye yazıyor.[63] Russ Kingman da dahil olmak üzere çoğu biyografi yazarı, kaza sonucu aşırı doz morfin nedeniyle ağırlaşan üremi nedeniyle öldüğünü kabul ediyor.[64]

Londra'nın kurgusu birkaç intihara sahne oldu. Otobiyografik anılarında John Barleycorn, gençken sarhoş bir şekilde denize düştüğünü iddia ediyor. San francisco bay, "gelgitle dışarı çıkmanın bir talihsiz fantezisi aniden beni takıntı haline getirdi". Ayağa kalkıp balıkçılar tarafından kurtarılmadan önce sürüklendiğini ve neredeyse boğulmayı başardığını söyledi. Dénouement içinde Büyük Evin Küçük Hanımı Ölümcül bir kurşun yarasının acısıyla yüzleşen kadın kahraman, morfinle doktor yardımlı bir intihara uğrar. Ayrıca Martin Eden Londra ile belirli özellikleri paylaşan baş kahraman, kendini boğar.[kaynak belirtilmeli ]

İntihal suçlamaları

Londra ofisinde, 1916

Londra hem çok dikkat çekici, üretken ve başarılı bir yazar olduğu için hem de çalışma yöntemleri nedeniyle intihal suçlamalarına açıktı. Elwyn Hoffman'a yazdığı bir mektupta, "görüyorsunuz, benim için ifade, icattan çok daha kolay." Diye yazdı. Gençlerden arsa ve roman satın aldı Sinclair Lewis gazete kupürlerinden gelen olayları yazı malzemesi olarak kullandı.[kaynak belirtilmeli ]

Temmuz 1901'de aynı ay içinde iki kurgu ortaya çıktı: Londra'nın "Ay yüzlü ", içinde San Francisco Argonaut, ve Frank Norris "Horoz Gözü Blacklock'un Geçişi", Century Dergisi. Gazeteler, Londra'nın "muamele açısından oldukça farklı olduğunu, ancak temelde ve gerekçede açıkça aynı" olduğunu söylediği hikayeler arasındaki benzerlikleri gösterdi.[65] London, her iki yazarın da hikayelerini aynı gazete hesabına dayandırdığını açıkladı. Bir yıl sonra, Charles Forrest McLean'ın da aynı olaya dayanan kurgusal bir hikaye yayınladığı ortaya çıktı.[kaynak belirtilmeli ]

Egerton Ryerson Young[66][67] iddia edildi Yabani Hayatın çağrısı (1903) Young'ın kitabından alınmıştır. Kuzey Ülkesindeki Köpeklerim (1902).[68] London bunu bir kaynak olarak kullandığını kabul etti ve Young'a kendisine teşekkür eden bir mektup yazdığını iddia etti.[69]

1906'da New York Dünyası Augustus Biddle ve J. K. Macdonald'ın "Lost in the Land of the Midnight Sun" başlıklı kurgusal olmayan makalelerinden benzer pasajlarla Londra'nın kısa öyküsü "Life of Life" dan on sekiz pasajı yan yana gösteren "ölümcül paralel" sütunlar yayınladı.[70] Londra not aldı Dünya onu "intihal" ile değil, sadece meydan okurcasına "suçlu olduğu" "zaman ve durumun kimliği" ile suçladı.[71]

En ciddi intihal suçlaması, romanının Londra'nın "The Bishop's Vision" 7. Bölümüne dayanıyordu. Demir Topuk (1908). Bölüm, neredeyse ironik bir makale ile aynıdır. Frank Harris "Londra Piskoposu ve Kamu Ahlakı" başlıklı 1901'de yayınlandı.[72] Harris öfkeliydi ve telif ücretlerinin 1 / 60'ını alması gerektiğini önerdi. Demir Topuk, tüm romanın bu kısmını oluşturan tartışmalı malzeme. Londra, bir Amerikan gazetesinde yer alan makalenin bir kopyasını kırptığı konusunda ısrar etti ve bunun, gazeteci tarafından yapılan gerçek bir konuşma olduğuna inandı. Londra Piskoposu.[kaynak belirtilmeli ]

Görüntüleme

Parçası bir dizi açık
İçinde sosyalizm
Birleşik Devletler
  • Kırmızı bayrak II.svg Sosyalizm portalı
  • Amerika Birleşik Devletleri bayrağı.svg Amerika Birleşik Devletleri portalı

Ateizm

Londra bir ateist.[73] O, "Öldüğümde öldüğüme inanıyorum. İnanıyorum ki, öldüğümde senin ve benim ezdiğimiz son sivrisinek kadar yok olacağım."[74]

Sosyalizm

London, romanında açıkça görülen sosyalist bir bakış açısıyla yazdı Demir Topuk. Ne teorisyen ne de entelektüel bir sosyalist olan Londra'nın sosyalizmi, onun yaşam deneyiminden doğdu. Londra'nın "Nasıl Sosyalist Oldum" adlı makalesinde açıkladığı gibi,[75] görüşleri, sosyal çukurun dibindeki insanlarla olan deneyiminden etkilendi. İyimserliği ve bireyselliği azaldı ve asla gereğinden fazla sıkı fiziksel çalışma yapmayacağına yemin etti. Bireyciliğinin kendisinden harap olduğunu ve politik olarak yeniden doğduğunu yazdı. Sık sık "Devrim için Sevgiler" mektuplarını kapattı.[76]

Londra katıldı Sosyalist İşçi Partisi Nisan 1896'da. Aynı yıl San Francisco Chronicle Oakland's'ta yirmi yaşındaki Londra'nın gece konuşmaları hakkında bir hikaye yayınladı Belediye Parkı bir yıl sonra tutuklandığı bir faaliyet. 1901'de Sosyalist İşçi Partisi'nden ayrıldı ve yeni partiye katıldı. Amerika Sosyalist Partisi. 1901'de (245 oy aldı) ve 1905'te (981 oya yükseldi) yüksek profilli Oakland belediye başkanı adayı olarak başarısızlıkla koştu, 1906'da sosyalizm üzerine dersler vererek ülkeyi gezdi ve sosyalizm hakkında iki makale derlemesi yayınladı: Sınıfların Savaşı (1905) ve Devrim ve diğer Makaleler (1906).

Stasz, "Londra, Sallananlar hoş bir ek olarak Sosyalist çünkü sabotajı tavsiye edecek kadar ileri gitmelerine rağmen onlara hiç katılmadı. "[77] Stasz, Londra ve Büyük Bill Haywood 1912'de.[78]

Geç (1913) kitabında Snark YolculuğuLondra, üyeliği için kendisine yapılan itirazları yazıyor. Snark 'şehirlerden kaçmayı ve işçiler tarafından aldatılmayı özleyen ofis çalışanları ve diğer "emekçilerden" oluşan mürettebat.

Londra, Glen Ellen'in çiftlik yıllarında sosyalizme karşı biraz kararsızlık hissetti ve istihdamındaki "verimsiz İtalyan emekçilerinden" şikayet etti.[79] 1916'da Sosyalist Parti'nin Glen Ellen şubesinden istifa etti, ancak bunu "ateş ve kavgadan yoksun olduğu ve sınıf mücadelesine verdiği önemi yitirdiği için" vurgulayarak yaptığını belirtti. Kaliforniya kültür tarihçisi, Londra'nın çiftlik günlerinin alaycı bir portresinde Kevin Starr bu dönemi "post-sosyalist" olarak nitelendiriyor ve "... 1911'de ... Londra, sınıf mücadelesinden itiraf ettiğinden daha çok sıkıldı" diyor.[80]

Yarış

Jeffries (solda) Johnson'a karşı, 1910

Londra, Kaliforniya'daki birçok Avrupalı ​​Amerikalı arasında, Asya göçü, gibi tanımlanır "sarı tehlike "; ikinci terimi 1904 tarihli bir makalenin başlığı olarak kullandı.[81] Bu tema aynı zamanda 1910'da yazdığı "Eşsiz İstila ". Gelecekte geçen tarihi bir deneme olarak sunulan öykü, 1976 ile 1987 yılları arasında, giderek artan bir nüfusa sahip olan Çin'in, tüm Dünya'yı ele geçirmek amacıyla komşularını ele geçirip kolonileştirdiği olayları anlatıyor. batılı milletler cevap veriyor biyolojik savaş ve Çin'i en bulaşıcı hastalıklardan düzinelerce bombardıman etmek.[82] Çin ile ilgili korkularında, "yukarıdaki varsayımın, kendi doğruluğumuza olan inancımızla teşvik edilen ve kendimize olan inancımızla beslenen, bu kadar hatalı olabilen, Batılı ırk-egoizminin bir ürünü olduğu dikkate alınmalıdır. en sevilen yarış meraklıları gibi. "

Buna karşın, Londra'nın birçok kısa öyküsü, Meksikalı ("Meksikalı"), Asyalı ("Chinago") ve Hawaiian ("Cüzzamlı Koolau") karakterlerini empatik betimlemesiyle dikkate değerdir. Londra'nın savaş yazışmaları Rus-Japon Savaşı yanı sıra bitmemiş romanı KirazJapon gelenekleri ve yeteneklerine çok hayran olduğunu gösterin.[83] Londra'nın yazıları, onları olumlu şekilde canlandırdığına inanan Japonlar arasında popüler olmuştur.[13]

"Cüzzamlı Koolau" da Londra, bir Hawai cüzdanı olan ve bu nedenle Martin Eden'den çok farklı bir "süpermen" olan ve yakalanmaktan kaçınmak için tüm bir süvari birliğiyle savaşan Koolau'yu "ruhsal olarak yılmaz" olarak tanımlıyor. .. muhteşem asi ". Bu karakter Hawaii cüzamlılarına dayanmaktadır. Kaluaikoolau, 1893'te kim isyan ve yakalanmaya direndi güçlerinden Hawaii Geçici Hükümeti içinde Kalalau Vadisi.

Amatör bir boksör ve hevesli bir boks hayranı olan London, siyah boksörün oynadığı 1910 Johnson-Jeffries dövüşünü bildirdi. Jack Johnson yenilmiş Jim Jeffries, "Büyük Beyaz Umut" olarak bilinir. 1908'de Londra, Johnson'ın kara boksörün soğukkanlılığı ve entelektüel tarzını Kanadalı rakibinin maymun benzeri görünümü ve dövüş tarzıyla karşılaştıran daha önceki bir dövüşünü bildirdi. Tommy Burns:

Cumartesi günü [kazanan] büyüklük, soğukluk, çabukluk, zeka ve muazzam fiziksel üstünlüktü ... Beyaz bir adam beyaz bir adamın kazanmasını dilediği için, bu onun en iyi adama mutlak itibar vermesini engellememeli, öyle olsa bile en iyi adam siyahtı. Hepsi Johnson'a selam. ... [Johnson] mükemmeldi. He was impregnable ... as inaccessible as mont Blanc.[84]

Those who defend London against charges of racism cite the letter he wrote to the Japanese-American Commercial Weekly in 1913:

In reply to yours of August 16, 1913. First of all, I should say by stopping the stupid newspaper from always fomenting race prejudice. This of course, being impossible, I would say, next, by educating the people of Japan so that they will be too intelligently tolerant to respond to any call to race prejudice. And, finally, by realizing, in industry and government, of socialism—which last word is merely a word that stands for the actual application of in the affairs of men of the theory of the Brotherhood of Man.In the meantime the nations and races are only unruly boys who have not yet grown to the stature of men. So we must expect them to do unruly and boisterous things at times. And, just as boys grow up, so the races of mankind will grow up and laugh when they look back upon their childish quarrels.[85]

In 1996, after the Whitehorse Şehri, Yukon, renamed a street in honor of London, protests over London's alleged racism forced the city to change the name of "Jack London Boulevard"[başarısız doğrulama ] back to "Two-mile Hill".[86]

Öjeni

With other modernist writers of the day,[87] London supported öjenik,[7]. The notion of "good breeding" complimented the Progressive era scientism, the belief that humans assort along a hierarchy by race, religion, and ethnicity. İlerleyen Çağ catalog of inferiority offered basis for threats to American Anglo-Saxon racial integrity. London wrote to Frederick H. Robinson of the periodical Medical Review of Reviews, stating, "I believe the future belongs to eugenics, and will be determined by the practice of eugenics."[88] Although this led some to argue for forced sterilization of criminals or those deemed feeble-minded.[89], London did not express this extreme. Kısa hikayesi "Told in the Drooling Ward " is from the viewpoint of a surprisingly astute "feebled-minded" person.

Hensley argues that London's novel Before Adam (1906–07) reveals pro-eugenic themes.[8] London advised his collaborator Anna Strunsky during preparation of The Kempton-Wace Letters that he would take the role of eugenics in mating, while she would argue on behalf of romantic love. (Love won the argument.) [90] Ay Vadisi emphasizes the theme of "real Americans," the Anglo Saxon, yet in Little Lady of the Big House, London is more nuanced. The protagonist's argument is not that all white men are superior, but that there are more superior ones among whites than in other races. By encouraging the best in any race to mate will improve its population qualities.[91] Living in Hawaii challenged his orthodoxy. In "My Hawaiian Aloha," London noted the liberal intermarrying of races, concluding how "little Hawaii, with its hotch potch races, is making a better demonstration than the United States."[92]

İşler

Kısa hikayeler

Jack London (date unknown)
London's 1903 story "The Shadow and the Flash" was reprinted in the June 1948 issue of Famous Fantastic Mysteries

Western writer and historian Dale L. Walker yazıyor:[93]

London's true métier was the short story ... London's true genius lay in the short form, 7,500 words and under, where the flood of images in his teeming brain and the innate power of his narrative gift were at once constrained and freed. His stories that run longer than the magic 7,500 generally—but certainly not always—could have benefited from self-editing.

London's "strength of utterance" is at its height in his stories, and they are painstakingly well-constructed.[kaynak belirtilmeli ] "To Build a Fire " is the best known of all his stories. Set in the harsh Klondike, it recounts the haphazard trek of a new arrival who has ignored an old-timer's warning about the risks of traveling alone. Falling through the ice into a creek in seventy-five-below weather, the unnamed man is keenly aware that survival depends on his untested skills at quickly building a fire to dry his clothes and warm his extremities. After publishing a tame version of this story—with a sunny outcome—in The Youth's Companion in 1902, London offered a second, more severe take on the man's predicament in The Century Magazine in 1908. Reading both provides an illustration of London's growth and maturation as a writer. As Labor (1994) observes: "To compare the two versions is itself an instructive lesson in what distinguished a great work of literary art from a good children's story."[A]

Other stories from the Klondike period include: "All Gold Canyon", about a battle between a gold prospector ve bir claim jumper; "The Law of Life ", about an aging American Indian man abandoned by his tribe and left to die; "Love of Life", about a trek by a prospector across the Canadian tundra; "To the Man on Trail," which tells the story of a prospector fleeing the Mounted Police in a sled race, and raises the question of the contrast between written law and morality; and "An Odyssey of the North," which raises questions of conditional morality, and paints a sympathetic portrait of a man of mixed White and Aleut soy.

London was a boks fan and an avid amateur boxer. "A Piece of Steak" is a tale about a match between older and younger boxers. It contrasts the differing experiences of youth and age but also raises the social question of the treatment of aging workers. "The Mexican" combines boxing with a social theme, as a young Mexican endures an unfair fight and ethnic prejudice to earn money with which to aid the revolution.

Several of London's stories would today be classified as science fiction. "The Unparalleled Invasion" describes mikrop savaşı against China; "Goliath" is about an irresistible energy weapon; "The Shadow and the Flash" is a tale about two brothers who take different routes to achieving invisibility; "A Relic of the Pliocene" is a tall tale about an encounter of a modern-day man with a mamut. "The Red One " is a late story from a period when London was intrigued by the theories of the psikiyatrist ve yazar Jung. It tells of an island tribe held in thrall by an extraterrestrial object.

Some nineteen original collections of short stories were published during London's brief life or shortly after his death. There have been several posthumous anthologies drawn from this pool of stories. Many of these stories were located in the Klondike and the Pacific. Koleksiyonu Jack London's San Francisco Stories was published in October 2010 by Sydney Samizdat Press.[94]

Romanlar

London writing, 1905

London's most famous novels are Yabani Hayatın çağrısı, Beyaz Diş, The Sea-Wolf, Demir Topuk, ve Martin Eden.[95]

In a letter dated December 27, 1901, London's Macmillan publisher George Platt Brett, Sr., said "he believed Jack's fiction represented 'the very best kind of work' done in America."[88]

Eleştirmen Maxwell Geismar aranan Yabani Hayatın çağrısı "a beautiful prose poem"; editor Franklin Walker said that it "belongs on a shelf with Walden ve Huckleberry Finn "; and novelist E.L. Doctorow called it "a mordant parable ... his masterpiece."[kaynak belirtilmeli ]

The historian Dale L. Walker[93] commented:

Jack London was an uncomfortable novelist, that form too long for his natural impatience and the quickness of his mind. His novels, even the best of them, are hugely flawed.

Some critics have said that his novels are episodic and resemble linked short stories. Dale L. Walker writes:

The Star Rover, that magnificent experiment, is actually a series of short stories connected by a unifying device ... Smoke Bellew is a series of stories bound together in a novel-like form by their reappearing protagonist, Kit Bellew; ve John Barleycorn ... is a synoptic series of short episodes.[93]

Ambrose Bierce dedi The Sea-Wolf that "the great thing—and it is among the greatest of things—is that tremendous creation, Wolf Larsen ... the hewing out and setting up of such a figure is enough for a man to do in one lifetime." However, he noted, "The love element, with its absurd suppressions, and impossible proprieties, is awful."[96]

Demir Topuk bir örnektir distopik novel that anticipates and influenced George Orwell 's Bin dokuz Yüz Seksen Dört.[97] London's socialist politics are explicitly on display here. Demir Topuk meets the contemporary definition of soft science fiction. The Star Rover (1915) is also science fiction.

Apokrif

Jack London Credo

Londra'nın literary executor, Irving Shepard, quoted a Jack London Credo in an introduction to a 1956 collection of London stories:

I would rather be ashes than dust!
I would rather that my spark should burn out in a brilliant blaze than it should be stifled by dry-rot.
I would rather be a superb meteor, every atom of me in magnificent glow, than a sleepy and permanent planet.
The function of man is to live, not to exist.
I shall not waste my days in trying to prolong them.
I shall use my time.

The biographer Stasz notes that the passage "has many marks of London's style" but the only line that could be safely attributed to London was the first.[98] The words Shepard quoted were from a story in the San Francisco Bulletin, December 2, 1916, by journalist Ernest J. Hopkins, who visited the ranch just weeks before London's death. Stasz notes, "Even more so than today journalists' quotes were unreliable or even sheer inventions," and says no direct source in London's writings has been found. However, at least one line, according to Stasz, is authentic, being referenced by London and written in his own hand in the autograph book of Australian suffragette Vida Goldstein:

Dear Miss Goldstein:–
Seven years ago I wrote you that I'd rather be ashes than dust. I still subscribe to that sentiment.
Sincerely yours,
Jack London
Jan. 13, 1909[99]

In his short story "By The Turtles of Tasman", a character, defending her "ne'er-do-well grasshopperish father" to her "antlike uncle", says: "... my father has been a king. He has lived .... Have you lived merely to live? Are you afraid to die? I'd rather sing one wild song and burst my heart with it, than live a thousand years watching my digestion and being afraid of the wet. When you are dust, my father will be ashes."

"The Scab"

A short diatribe on "The Scab " is often quoted within the U.S. labor movement and frequently attributed to London. It opens:

After God had finished the rattlesnake, the toad, and the vampire, he had some awful substance left with which he made a scab. A scab is a two-legged animal with a corkscrew soul, a water brain, a combination backbone of jelly and glue. Where others have hearts, he carries a tumor of rotten principles. When a scab comes down the street, men turn their backs and Angels weep in Heaven, and the Devil shuts the gates of hell to keep him out....[100]

In 1913 and 1914, a number of newspapers printed the first three sentences with varying terms used instead of "scab", such as"knocker",[101][102]"stool pigeon"[103]or "scandal monger".[104]

This passage as given above was the subject of a 1974 Supreme Court case, Letter Carriers v. Austin,[105] in which Justice Thurgood Marshall referred to it as "a well-known piece of trade union literature, generally attributed to author Jack London". A union newsletter had published a "list of scabs," which was granted to be factual and therefore not libelous, but then went on to quote the passage as the "definition of a scab". The case turned on the question of whether the "definition" was defamatory. The court ruled that "Jack London's... 'definition of a scab' is merely rhetorical hyperbole, a lusty and imaginative expression of the contempt felt by union members towards those who refuse to join", and as such was not libelous and was protected under the First Amendment.[100]

Despite being frequently attributed to London, the passage does not appear at all in the extensive collection of his writings at Sonoma Eyalet Üniversitesi web sitesi. However, in his book War of the Classes he published a 1903 speech entitled "The Scab",[106] which gave a much more balanced view of the topic:

The laborer who gives more time or strength or skill for the same wage than another, or equal time or strength or skill for a less wage, is a scab. The generousness on his part is hurtful to his fellow-laborers, for it compels them to an equal generousness which is not to their liking, and which gives them less of food and shelter. But a word may be said for the scab. Just as his act makes his rivals compulsorily generous, so do they, by fortune of birth and training, make compulsory his act of generousness.

[...]

Nobody desires to scab, to give most for least. The ambition of every individual is quite the opposite, to give least for most; and, as a result, living in a tooth-and-nail society, battle royal is waged by the ambitious individuals. But in its most salient aspect, that of the struggle over the division of the joint product, it is no longer a battle between individuals, but between groups of individuals. Capital and labor apply themselves to raw material, make something useful out of it, add to its value, and then proceed to quarrel over the division of the added value. Neither cares to give most for least. Each is intent on giving less than the other and on receiving more.

Yayınlar

Source unless otherwise specified: Williams

Eski ve onur

Jack London lake

Notlar

  1. ^ a b The 1908 version of "To Build a Fire" is available on Vikikaynak in two places: "To Build a Fire " (Century Magazine) and "To Build a Fire " (içinde Lost Face – 1910). The 1902 version may be found at the following external link: To Build a Fire (The Jean and Charles Schulz Information Center, Sonoma State University ).

Ayrıca bakınız

Referanslar

  1. ^ Reesman 2009, s.23.
  2. ^ "London, Jack ". Encyclopædia Britannica Library Edition. Retrieved October 5, 2011.
  3. ^ Dictionary of American Biography Base Set. American Council of Learned Societies, 1928–1936. Biyografi Kaynak Merkezinde yeniden üretilmiştir. Farmington Hills, Mich.: Thomson Gale. 2006.
  4. ^ London 1939, s. 12.
  5. ^ New York Times November 23, 1916.
  6. ^ (1910) "Specialty of Short-story Writing," The Writer, XXII, January–December 1910, p. 9: "There are eight American writers who can get $1000 for a short story—Robert W. Chambers, Richard Harding Davis, Jack London, O. Henry, Booth Tarkington, John Fox, Jr., Owen Wister, ve Mrs. Burnett." $1,000 in 1910 dollars is roughly equivalent to $27,000 today
  7. ^ a b Swift, John N. "Jack London's ‘The Unparalleled Invasion’: Germ Warfare, Eugenics, and Cultural Hygiene." American Literary Realism, vol. 35, hayır. 1, 2002, pp. 59–71. JSTOR, www.jstor.org/stable/27747084.
  8. ^ a b Hensley, John R. "Eugenics and Social Darwinism in Stanley Waterloo's ‘The Story of Ab’ and Jack London's ‘Before Adam.’" Studies in Popular Culture, vol. 25, hayır. 1, 2002, pp. 23–37. JSTOR, www.jstor.org/stable/23415006.
  9. ^ Wellman, Joshua Wyman Descendants of Thomas Wellman (1918) Arthur Holbrook Wellman, Boston, p. 227
  10. ^ "The Book of Jack London". The World of Jack London. Arşivlenen orijinal 11 Mayıs 2011. Alındı 7 Nisan 2011.
  11. ^ Stasz 2001, s. 14: "What supports Flora's naming Chaney as the father of her son are, first, the indisputable fact of their cohabiting at the time of his conception, and second, the absence of any suggestion on the part of her associates that another man could have been responsible... [but] unless DNA evidence is introduced, whether or not William Chaney was the biological father of Jack London cannot be decided.... Chaney would, however, be considered by her son and his children as their ancestor."
  12. ^ "Before Adam (Paperback) | The Book Table". www.booktable.net. Alındı 12 Şubat 2020.[kalıcı ölü bağlantı ]
  13. ^ a b c Jeanne Campbell Reesman, Jack London's Racial Lives: A Critical Biography, University of Georgia Press, 2009, pp. 323–24
  14. ^ Kershaw 1999, pp. 53–54.
  15. ^ Ouida, 1839–1908 (July 26, 1875). "Signa. A story". London : Chapman & Hall – via Internet Archive.CS1 bakimi: sayısal isimler: yazarlar listesi (bağlantı)
  16. ^ Ouida, 1839–1908 (July 26, 1875). "Signa. A story". London : Chapman & Hall – via Internet Archive.CS1 bakimi: sayısal isimler: yazarlar listesi (bağlantı)
  17. ^ London, Jack (1917) "Eight Factors of Literary Success", in Emek (1994), p. 512. "In answer to your question as to the greatest factors of my literary success, I will state that I consider them to be: Vast good luck. Good health; good brain; good mental and muscular correlation. Poverty. Reading Ouida's Signa at eight years of age. Etkisi Herbert Spencer 's Philosophy of Style. Because I got started twenty years before the fellows who are trying to start today."
  18. ^ "State's first poet laureate remembered at Jack London". Sonoma Index Tribune. August 22, 2016. Archived from orijinal on February 3, 2018. Alındı 2 Şubat, 2018.
  19. ^
    • Jack London. John Barleycorn -de Gutenberg Projesi Chapters VII, VIII describe his stealing of Mamie, the "Queen of the Oyster Pirates": "The Queen asked me to row her ashore in my skiff...Nor did I understand Spider's grinning side-remark to me: "Gee! There's nothin' slow about YOU." How could it possibly enter my boy's head that a grizzled man of fifty should be jealous of me?" "And how was I to guess that the story of how the Queen had thrown him down on his own boat, the moment I hove in sight, was already the gleeful gossip of the water-front?
  20. ^ London 1939, s. 41.
  21. ^ Kingman 1979, s. 37: "It was said on the waterfront that Jack had taken on a mistress... Evidently Jack believed the myth himself at times... Jack met Mamie aboard the Razzle-Dazzle when he first approached French Frank about its purchase. Mamie was aboard on a visit with her sister Tess and her chaperone, Miss Hadley. It hardly seems likely that someone who required a chaperone on Saturday would move aboard as mistress on Monday."
  22. ^ Charmian K. London (August 1, 1922). "The First Story Written for Publication". Sonoma County, California: JackLondons.net. Arşivlenen orijinal on October 6, 2013.
  23. ^ Kingman 1979, s. 67.
  24. ^ MacGillivray, Don (April 2009). Captain Alex MacLean. Washington Üniversitesi Yayınları. ISBN  978-0-7748-1471-3. Alındı 6 Ekim 2011.
  25. ^ MacGillivray, Don (March 19, 2008). Captain Alex MacLean (PDF). ISBN  978-0-7748-1471-3. Arşivlenen orijinal (PDF) 15 Mayıs 2011. Alındı 6 Ekim 2011.
  26. ^ "The legends of Oakland's oldest bar, Heinold's First and Last Chance Saloon". Oakland North. Alındı 2 Şubat, 2018.
  27. ^ "Footnote 55 to "Bâtard"". JackLondons.net. Arşivlenen orijinal 12 Haziran 2011. Alındı 29 Ağustos 2013. First published as "Diable – A Dog". Kozmopolit, v. 33 (June 1902), pp. 218–26. [FM]This tale was entitled "Bâtard" in 1904 when included in FM. The same story, with minor changes, was also called "Bâtard" when it appeared in the Sunday Illustrated Magazine of Ticari Temyiz (Memphis, Tenn.), September 28, 1913, pp. 7–11. London received $141.25 for this story on May 27, 1902.
  28. ^ "The 100 best novels: No 35 – The Call of the Wild by Jack London (1903)" Retrieved July 22, 2015
  29. ^ "Best Dog Story Ever Written: Call of the Wild" Arşivlendi 21 Nisan 2008, Wayback Makinesi, excerpted from Kingman 1979
  30. ^ Hamilton (1986) (as cited by other sources)
  31. ^ Stasz 2001, s. 61: "Both acknowledged... that they were not marrying out of love"
  32. ^ Kingman 1979, s. 98.
  33. ^ Reesman 2010, p 12
  34. ^ Stasz 2001, s. 66: "Mommy Girl and Daddy Boy"
  35. ^ Kingman 1979, s. 121.
  36. ^ Noel 1940, s. 150, "She's devoted to purity..."
  37. ^ Stasz 2001, s. 80 ("devoted to purity... code words...")
  38. ^ Kingman 1979, s. 139.
  39. ^ Kowner, Rotem (2006). Historical Dictionary of the Russo-Japanese War. Korkuluk Basın. s.212. ISBN  0-8108-4927-5.
  40. ^ London & Taylor 1987, s.394.
  41. ^ Wichlan 2007, s.131.
  42. ^ Labor 2013
  43. ^ "The Sailing of the Snark", by Allan Dunn, Gün batımı, May 1907.
  44. ^ a b Day 1996, pp. 113–19.
  45. ^ London 2003, s. 59: copy of "John Barleycorn" inscribed "Dear Mate-Woman: You know. You have helped me bury the Long Sickness and the White Logic." Numerous other examples in same source.
  46. ^ Kingman 1979, s. 124.
  47. ^ Stasz 1999, s. 112.
  48. ^ Kershaw 1999, s. 133.
  49. ^ Noel 1940, s. 146.
  50. ^ Walker, Dale; Reesman, Jeanne, eds. (1999). "A Selection of Letters to Charmain Kittredge". No Mentor But Myself: Jack London on Writers and Writing. Stanford University Press. ISBN  0804736367. Alındı 8 Temmuz 2019.
  51. ^ Jack London "Story Of An Eyewitness". California Department of Parks & Recreation.
  52. ^ Stasz, Clarice (2013). Jack London's Women. Massachusetts Üniversitesi Yayınları. s. 102. ISBN  978-1625340658. Alındı 8 Temmuz 2019.
  53. ^ Starr, Kevin. Americans and the California Dream, 1850–1915. Oxford University, 1986.
  54. ^ Joseph Theroux. "They Came to Write in Hawai'i". Aloha Ruhu (Aloha Havayolları Mart / Nisan 2007. Arşivlenen orijinal 21 Ocak 2008. "Hayat iyi kart tutmak değil, bazen kötü bir eli iyi oynamak meselesidir." Dedi. ... Son dergi yazısı "My Hawaiian Aloha" idi.* [ve] son, bitmemiş romanı, Asya'nın gözleri Hawai'i'de kuruldu. (Jack London. "Hawaii Aloha'm". *Hawai'i Hikayelerinden Mutual Publishing, Honolulu, 1916. Spirit of Aloha, Kasım / Aralık 2006'da izin alınarak yeniden basılmıştır.. Arşivlenen orijinal 21 Ocak 2008.)
  55. ^ Biralar, Diane L. (2006). Zulmün Önlenmesi İçin: Amerika Birleşik Devletleri'nde Hayvan Hakları Aktivizminin Tarihi ve Mirası. Atina: Swallow Press / Ohio University Press. pp.105–06. ISBN  0804010870.
  56. ^ Biralar, Diane L. (2006). Zulmün Önlenmesi İçin: Amerika Birleşik Devletleri'nde Hayvan Hakları Aktivizminin Tarihi ve Mirası. Atina: Swallow Press / Ohio University Press. pp.106–07. ISBN  0804010870.
  57. ^ Biralar, Diane L. (2006). Zulmün Önlenmesi İçin: Amerika Birleşik Devletleri'nde Hayvan Hakları Aktivizminin Tarihi ve Mirası. Atina: Swallow Press / Ohio University Press. s.107. ISBN  0804010870.
  58. ^ "Bu Gün: 23 Kasım 1916: OBITUARY - Jack London Çiftlikte Aniden Öldü". New York Times. Alındı 6 Ocak, 2014.
  59. ^ Jack London (1911). Snark Yolculuğu. Macmillan.
  60. ^ "Marin County Tocsin". contentdm.marinlibrary.org. Arşivlenen orijinal 26 Temmuz 2019. Alındı 26 Temmuz 2019.
  61. ^ Columbia Ansiklopedisi "Jack London", "İlerleyen yıllarında alkolizm ve maddi zorluklarla boğuşan Londra, 40 yaşında intihar etti."
  62. ^ Jack London Çevrimiçi Koleksiyonu: Jack London'ın ölüm sertifikası.
  63. ^ Jack London Çevrimiçi Koleksiyonu: Biyografi.
  64. ^ "Jack London İntihar mı Etti?" Arşivlendi 14 Eylül 2008, Wayback Makinesi, Jack London Dünyası
  65. ^ "Edebiyat Hayvanat Bahçesi". Hayat. 49. Ocak-Haziran 1907. s. 130.
  66. ^ "GENÇ, EGERTON RYERSON". Kanadalı Biyografi Sözlüğü. Alındı 6 Ocak, 2014.
  67. ^ "Unutulmaz Manitobanlar: Egerton Ryerson Young (1840–1909)". Manitoba Tarih Kurumu. Alındı 7 Ocak 2014.
  68. ^ "Jack London bir intihalist mi?" Edebi Özet. 34: 337. 1907.
  69. ^ url =https://books.google.com/books?id=ZIE4AQAAMAAJ&pg=PA337&lpg=PA337&dq=egerton+r.+young+my+dogs+of+the+northland+jack+london&source=bl&ots=vYza9RjUcH&sig=Fbei_JySNRtl = I5TLUrPuLJK_sQTx3oCADg & ved = 0CDcQ6AEwAg # v = onepage & q = egerton% 20r.% 20young% 20my% 20dogs% 20of% 20the% 20northland% 20jack% 20london & f = false
  70. ^ Kingman 1979, s. 118.
  71. ^ "Bookman" a mektup, 10 Nisan 1906, tam olarak alıntılanmıştır Jack London; Dale L. Walker; Jeanne Campbell Reesman (2000). Benden başka akıl hocası yok: Yazma ve yazarlar üzerine Jack London. Stanford University Press. 978-0804736350. s. 97: " Dünyaancak beni intihalle suçlamadı. Beni zamanın ve durumun kimliğiyle suçladı. Kesinlikle suçumu kabul ediyorum ve memnunum ki Dünya beni dil kimliğiyle suçlamayacak kadar zekiydi. "
  72. ^ Jack London; Dale L. Walker; Jeanne Campbell Reesman (2000). Benden başka akıl hocası yok: Yazı ve yazarlar üzerine Jack London. Stanford University Press. 978-0804736350. s. 121: "Frank Harris ile tartışma başladı Vanity Fuarı 14 Nisan 1909 tarihli, Harris'in "Bay Jack London Nasıl Roman Yazıyor" başlıklı makalesinde. Harris, paralel sütunları kullanarak İngiliz dergisinde yayınlanan "Londra Piskoposu ve Kamu Ahlakı" başlıklı makalesinin bir kısmının, Candid Friend25 Mayıs 1901'de, 1908 romanında neredeyse kelimesi kelimesine kullanılmıştı, Demir Topuk".
  73. ^ Stewart Gabel (2012). Jack London: Anlam Arayışında Bir Adam: Bir Jung Perspektifi. AuthorHouse. s. 14. ISBN  9781477283332. Dolandırıcılık yaparken, tutuklanırken ve yaklaşık 19 yaşında serserilikten bir ay hapis cezasına çarptırılırken, gerekli biçimlerde dini olarak "ateist" i listeledi (Kershaw, 1997).
  74. ^ Kim Kim Cehennemde: Hümanistler, Özgür Düşünürler, Doğacılar, Akılcılar ve Teist Olmayanlar için Bir El Kitabı ve Uluslararası Rehber. Yayıncı: Barricade Books (1 Ocak 2000), ISBN  978-1569801581
  75. ^ "Sınıfların Savaşı: Nasıl Sosyalist Oldum". london.sonoma.edu. Arşivlenen orijinal 12 Ocak 2012. Alındı 14 Nisan 2013.
  76. ^ Bkz. Labor (1994) s. Örneğin 546, Londra'dan William E. Walling'e 30 Kasım 1909 tarihli bir mektup.
  77. ^ Stasz 2001, s. 100.
  78. ^ Stasz 2001, s. 156.
  79. ^ Kershaw 1999, s. 245.
  80. ^ Starr Kevin (1973). Amerikalılar ve Kaliforniya Rüyası. Oxford University Press. ISBN  0-19-501-644-0. Alındı 2 Mart, 2013.
  81. ^ Jack London Çevrimiçi Koleksiyonu: Sarı Tehlike.
  82. ^ Jack London Çevrimiçi Koleksiyonu: Eşsiz İstila.
  83. ^ "Jack London'ın Savaşı" Arşivlendi 17 Ekim 2012, Wayback Makinesi Dale L. Walker, Jack London Dünyası. "Londra'nın röportajına göre, Ruslar savaşta" tembel "iken," Japonlar şeylerin faydasını anlıyor. Düşündükleri yedekler sadece çizgiyi güçlendirmek için değil ... aynı zamanda zafer anında sert ve hızlı bir şekilde zaferi garantilemek için de kullanılmalı ... Gerçekten, bir mucizeden başka hiçbir şey bir zamanlar başlattıkları ve uygulamaya koydukları bir planı mahvedemez. ""
  84. ^ "Dövüşte Jack London", Argus, 28 Aralık 1908, Avustralya Ulusal Kütüphanesi'nde
  85. ^ Labor, Earle, Robert C.Leitz, III ve I. Milo Shepard: The Letters of Jack London: Üçüncü Cilt: 1913–1916, Stanford University Press 1988, s. 1219, Mektup Japon-Amerikan Haftalık Ticari, 25 Ağustos 1913: "insan ırkları büyüyecek ve çocukça kavgalarına kahkaha atacak ..."
  86. ^ Lundberg.
  87. ^ Leonard, Thomas C., İlliberal Reformcular: İlerleyen Çağda Irk, Öjeni ve Amerikan Ekonomisi, Princeton University Press, Princeton Univ. Basın, 2016, s. 114
  88. ^ a b Kershaw 1999, s. 109.
  89. ^ Üç Nesil, Embesil Yok: Öjeni, Yüksek Mahkemeve Buck V. Bell, JHU Press, 6 Ekim 2008, s. 55.
  90. ^ Williams, Jay, Yazar Under Sail, Üniv. of Nebraska Press, 1014, s. 294.
  91. ^ Craid, Layne Parish, "Sex and Science in London's America," Williams, Jay, ed., Jack London Oxford El Kitabı, Oxford Univ. Basın, 2017, s. 340-341.
  92. ^ Londra, Charmian, Bizim Hawaii: Adalar ve Adalılar, Macmillan, 1922, s. 24.
  93. ^ a b c Dale L. Walker, "Jack London: Hikayeler" Arşivlendi 25 Ekim 2005, Wayback Makinesi, Jack London Dünyası
  94. ^ Jack London: San Francisco Hikayeleri (Matthew Asprey Editör; Önsöz Rodger Jacobs)
  95. ^ Bunlar, editör Donald Pizer tarafından dergiye dahil edilmek üzere seçilen beş roman. Amerika Kütüphanesi dizi.
  96. ^ Ambrose Bierce Mektupları, ed. S. T. Joshi, Tryambak Sunand Joshi, David E. Schultz, Columbus: Ohio State University Press, 2003
  97. ^ Orwell: Yetkili Biyografi Michael Shelden tarafından, HarperCollins ISBN  978-0-06-092161-3
  98. ^ Jack London Çevrimiçi: SSS, Credo.
  99. ^ Jack London Çevrimiçi Koleksiyonu: Credo.
  100. ^ a b Thurgood Marshall (25 Haziran 1974). "Letter Carriers - Austin, 418 U.S. 264 (1974)". Alındı 23 Mayıs 2006.
  101. ^ Callan, Claude, 1913, "Kalabalıktaki Çatlaklar", Fort Worth Yıldız Telgrafı, 30 Aralık 1913, s. 6: "Saith the Rule Review: 'Tanrı çıngıraklı yılanı, kurbağayı ve vampiri yapmayı bitirdikten sonra, kapıyı çalmasını sağlayan korkunç bir madde kalmıştı.' Saygısızlık olmasaydı, kendi el işi dediğiniz bu zararlılardan herhangi birini yaptığında, O'nun bir şey yapamayacak kadar zor olduğunu söylerdik. "
  102. ^ "Düşünce Kuruluşunuz için Yiyecek", Macon Daily Telegraph23 Ağustos 1914, s. 3
  103. ^ "Madame Kazanımı Suçlu Bulundu. Jüri, Clifton Otelinde Kötü Şöhretli Kadın Yönetmenliğine Karar Verdi," The Duluth News Tribune5 Şubat 1914, s. 12.
  104. ^ "T. W. H.", (1914), "Masonik 'Ülke' Basınının Gözden Geçirilmesi: Doğu Yıldızı" New Age Dergisi: Masonluğa Adanmış Aylık Bir Yayın ve Günümüz Sorunlarıyla İlişkisi, Birleşik Devletler Güney Yargı Yetkisi için İskoç Masonluk Ayini tarafından yayınlanan; Haziran 1917, s. 283: "SCANDAL MONGER: Tanrı çıngıraklı yılanı, kurbağayı ve vampiri yapmayı bitirdikten sonra, onunla bir skandal tüccarı yaptığı korkunç bir madde kalmıştı. Skandal tüccarı, mantarlı bir ruhu olan iki bacaklı bir hayvandır. suyla ıslanmış bir beyin ve jöle ve yapıştırıcıdan oluşan bir kombinasyon omurgası.Diğer erkeklerin kalplerinin olduğu yerde, çürümüş prensiplerin bir tümörü taşır.Skandal tüccarı caddeden aşağı indiğinde dürüst adamlar sırtlarını çevirir, melekler cennette gözyaşları döker, ve şeytan onu dışarıda tutmak için cehennemin kapılarını kapatır. -Anon "
  105. ^ Mektup Taşıyıcıları / Austin, 418 BİZE. 264 (1974).
  106. ^ "Sınıfların Savaşı: Scab". london.sonoma.edu. Arşivlenen orijinal 7 Ağustos 2013. Alındı 14 Nisan 2013.
  107. ^ a b c d e f g h ben j k l Jack London Çevrimiçi Koleksiyonu: Yazılar.
  108. ^ "Nasıl Sosyalist Oldum. Yoldaş: Aylık resimli bir sosyalist. Cilt II, Sayı 6, Mart 1903: Jack London: Kitaplar". 9 Eylül 2009. Alındı 26 Ağustos 2011.
  109. ^ "Londra, Dağ". BC Coğrafi İsimler.

Kaynakça

Jack London Çevrimiçi Koleksiyonu

daha fazla okuma

Dış bağlantılar