Timba - Timba

Timba bir Küba müzik türü popüler Küba müziğine dayanan Salsa, American funk / R & B ve Afro-Küba folklorik müziğinin güçlü etkisi. Timba ritim bölümleri salsa emsallerinden farklıdır çünkü timba, bas davul salsa bantlarında kullanılmaz. Timba ve salsa aynı tempo aralığını kullanır ve her ikisi de standart conga marcha kullanır. Hemen hemen tüm timba gruplarında bir trap davulcusu vardır. Timbas ayrıca, müziği bir arada düzenlemenin temel ilkeleriniclave. Timba, melodi ve lirizmin önüne geçen ritim ve "swing" ile oldukça agresif bir müzik türü olarak kabul edilir. Timba ile ilişkilendirilen, kökten cinsel ve kışkırtıcı bir dans tarzıdır. yayından kaldırma (kelimenin tam anlamıyla kaos veya çılgınlık anlamına gelir). Salsa'nın doğaçlama ve Afro Küba mirasıyla dolu dinamik bir evrimidir. Oğlu, Rumba ve mambo Latin cazından ilham alan, karmaşık bölümleriyle oldukça vurmalı.^[1] Timba, salsadan daha esnek ve yenilikçidir ve daha çeşitli tarzlar içerir. Timba, başlangıçta en başta gelen ağır perküsyon ve ritimleri birleştirir. Barrios Küba.^[2]

Etimoloji

Kelime Timba büyük bir ailenin parçası mb ve ng Afrika dillerinden İspanyolcaya giden kelimeler. Diğer yüzlerce örnek arasında Tumba, rumba, Marimba, Kalimba, mambo, conga, ve bongo. — Moore (2010: v. 5: 11).^[3]

En yeni Küba müziği ve dans çılgınlığı olmadan önce, Timba birkaç farklı kullanımı olan ancak belirli bir tanımı olmayan bir kelimeydi, çoğunlukla Afro-Küba rumba türü.^[4] Bir Timbero bir müzisyen için tamamlayıcı bir terimdi ve Timba genellikle bir folklor topluluğundaki davul koleksiyonuna atıfta bulunur.^[4] 1990'lardan beri timba, Küba'nın yoğun ve biraz daha agresif müzik ve dans formuna atıfta bulundu.^[4]

En azından 1943'e kadar, kelime Timba Casino de la Playa'nın Timba timbero ve Perez Prado'nun Timba timba gibi şarkı sözlerinde ve şarkı adlarında kullanıldı. Aynı zamanda Havana'daki bir mahallenin adıdır. Bir müzik türü adı olarak, ilk olarak 1988 civarında timba brava olarak kullanılmaya başlandı. Pek çok, en ünlüsü NG La Banda'nın lideri Jose Luis "El Tosco" Cortes, onu yeni müzikal fenomeni tanımlamak için ilk kullanan kişi olduğunu iddia ediyor— Moore (2010: c. 5:11).^[3]

Tarih

Salsa'nın aksine, kökleri kesinlikle oğul ve Küba konjunto 1940'ların ve 1950'lerin gruplarında timba, birçok folklorik (rumba, Guaguancó, batá davul ve kutsal şarkıları Santería.^[5]) ve popüler kaynaklar (hatta Afro-Küba dışı müzik türlerinden ilham alıyor. Kaya, caz, korkak ve Porto Riko halkı). Göre Vincenzo Perna, yazar Timba: Küba Krizinin Sesitimba'nın müzikal, kültürel, sosyal ve politik nedenlerinden dolayı konuşulması gerekir; Küba'daki muazzam popülaritesi, bir müzik tarzı olarak yeniliği ve özgünlüğü, uygulayıcılarının becerisi, hem yerel geleneklerle hem de siyah diaspora kültürüyle ilişkisi, anlamları ve tarzının içerideki gerilim noktalarına ışık tutma biçimi toplum.^[6] Ek olarak timbales, timba davulcuları davul setini kullanır ve sesi anakara salsasından daha da ayırır. Sentezlenmiş klavyenin kullanımı da yaygındır. Timba şarkıları, salsa parçalarından daha yenilikçi, deneysel ve sıklıkla daha virtüözlü ses verme eğilimindedir; boynuz parçaları genellikle hızlıdır, hatta bazen bebop etkilenir ve tüm enstrümanların aşırı aralıklarına kadar uzanır. Bas ve vurmalı çalgılar da benzer şekilde alışılmadık. Doğaçlama olağandır.

Öncüler

Timba'nın ana öncüleri üç gruptur: Los Van Van, Irakere (her ikisi de 1970'lerde) ve NG La Banda (1988), birçok başka grup (ör. Oğlu 14, Orquesta Original de Manzanillo, Ritmo Oriental, Orquesta Revé ) yeni standartların belirlenmesinde etkili oldu.

Oğlu 14

Grandes Èxitos EGREM CD 0325 (Oğul 14). Bu CD, Adalberto Álvarez'in grubu yönettiği yıllarda (1979–1983) Son 14'ün en iyi şarkılarının mükemmel bir derlemesidir. . .

Havana'da doğan ve Camagüey'de büyüyen Adalberto Álvarez, dönemin en çok kaydedilen bestecilerinden biri olan Rodulfo Vaillant, kendisini Santiago'ya yeni bir grubun müzik yönetmeni ve piyanisti olarak davet ettiğinde Rumbavana için şarkılar yazmayı çoktan başarmıştı. Oğul 14. Grup, 1979'da Adalberto'nun ilk büyük hiti "A Bayamo en coche" ile kükreyen bir başlangıç ​​yaptı. Alvarez üç klasik albümden sonra ayrıldı (artı Omara Portuondo'nun diğer üçünden şarkı söyleyen dördüncüsü) ancak Son 14, "A Bayamo en coche'nin orijinal şarkıcısı Eduardo" Tiburiuni "Morales'in liderliğinde ara sıra kayıt yaparak bir arada kaldı. "

Adalberto Álvarez, II, III ve VI üzerine inşa edilen büyük üçlüleri kullanarak "gospel" akor ilerlemelerini popülerleştiren ilk kişilerden biriydi. 1970'ler ve 80'ler boyunca, pop müziğin harmonik paletinin gittikçe daha fazla unsuru Latin müziğinde kabul edilebilir hale geldi ve 1990'larda, bir çengel yaratan her şey adil bir oyun haline geldi ve Kuzey Amerika salsası kısıtlanmaya devam ederken mükemmel bir şarkı yazarlığı patlamasıyla sonuçlandı. türün formülsel sınırlamalarıyla. - Moore (2010: v. 4: 22)^[7]

Orquesta Ritmo Oriental

Çoğunlukla "La Ritmo" olarak bilinen Ritmo Oriental, 1970'ler ve 80'lerde Küba'nın en popüler gruplarından biriydi. Grup Küba dışında pek tanınmasa da, onları dinleyen hemen herkes hemen bir kült üyesi oluyor. [. . . ] La Ritmo'nun keman tumbaosları sonsuz derecede yaratıcıydı ve genellikle aranjör ve basçı olan Perera, hem tematik hem de diğer tumbaolar tarafından yaratılan delikleri dolduran bas tumbaos yarattı. Piyanist Luis Adolfo Peoalver çoğunlukla 1970'lerin ve 80'lerin tipik tarzı içinde kaldı, keman bölümü ve Lazaga'nın pala tarzı güiro ile oluğu kilitlerken Perera, davulcu Daniel Díaz, conguero Juan Claro Bravo ve grubun sıra dışı aranjörleri eşi benzeri görülmemiş bir hızla yükseldi. yaratıcı zirveler. - Moore (2010: ayet 3: 33)^[8]

Original de Manzanillo

Original de Manzanillo, standart charanga enstrümantasyonuna gitarı ekledi. Ritmo Oriental ve diğer modern charangalardan daha az maceracı olan bu şarkı, esas olarak şarkıcı ve besteci Candido Fabré ile ayırt edildi; şarkı sözlerini doğaçlama yapma konusundaki esrarengiz yeteneğiyle hemen hemen her şarkıcıyı etkileyen olağanüstü bir sanatçı. Original de Manzanillo'nun piyanisti ve lideri Wilfredo "Pachy" Naranjo hala grupla birlikte ve oğlu Pachy Jr., Orquesta Revé'nin şu anki piyanisti ve Angel Bonne da dahil olmak üzere pek çok diğeriyle birlikte kayıt yaptı. - Moore (2010: v. 3 : 33)^[9]

Orquesta Revé

Elio Revé, Sr. eşsiz bir yetenek avcısıydı. Grubundan ayrılan müzisyenlerin sayısı herhangi bir gösterge ise, o da çalışmak için zor bir adam olabilir! Ünlü Revé yan gruplarının inanılmaz mirası, grubunun 1956'da Guantanamo'dan Havana'ya taşınmasından kısa bir süre sonra başladı. 1958'de, üyelerin çoğu Ritmo Oriental'ı oluşturmak için ayrıldı. 1965'te genç piyanisti Chucho Valdés, bir caz kariyerine devam etmek için ayrıldı ve bu da Irakere'nin oluşumuyla sonuçlandı. 1968'de, Juan Formell, Pupy Pedroso ve diğerleri Los Van Van'ı kurmak için ayrıldı. 70'lerin sonlarında Armando Gola, Alman Velazco ve Pepe Maza Orquesta 440'ı oluşturmak için ayrıldılar. Şarkıcı Félix Baloy, 1982'den sonra ayrıldı ve Adalberto Álvarez ile solo bir sanatçı olarak uzun bir kariyer yaşadı. Aranjör Ignacio Herrera da 1982'den sonra ayrıldı. Herrera'ya ne olduğundan emin değiliz, ancak 1982 albümündeki çarpıcı düzenlemelerine dayanarak kesinlikle kendi başına parlak bir yan grup yaratma potansiyeline sahipti. Bu listeye pekala uzatılabilecek bir diğer "eylemde eksik" Revé mezunu, 1990'ların başında piyanist ve müzik yönetmeni Tony Garcia ve Küba televizyonlarının tema şarkısı haline gelen Revé ünlü "Mi salsa tiene sandunga" nın aranjörü oldu. En önemli müzik şovu, Mi Salsa. Revé'nin yetenek araştırması spotunu başka bir besteci ve aranjör Juan Carlos Alfonso'ya odaklamasına neden olan şey, Ignacio Herrera'nın ayrılışıydı. Alfonso aynı zamanda bu bölümde tumbaosu çalışılacak parlak piyanisttir. Revé'yi Van Van benzeri popülerliğe yükselten ve onlara La patlama del momento takma adını kazandıran beş yıl ve dört klasik albümden sonra, Alfonso 1988'de Dan Den'i oluşturmak için gruptan ayrıldı. Bu, daha sonraki ciltlerde ele alacağımız olağanüstü Revé hikayesinin sonundan çok uzak. Revé'nin tarihinin Hollywood ve Vine'ın köşesi gibi olduğunu söylemek yeterli, eğer onu yeterince dikkatli bir şekilde incelerseniz, bu süreçte son 50 yılın önemli Kübalı müzisyenlerinin çoğuyla karşılaşacaksınız. - Moore (2010: v. 4: 49)^[10]

Los Van Van

1969'da, Formell Revé'den piyanist Pupy Pedroso da dahil olmak üzere Revé'nin müzisyenlerinin çoğunu alarak kendi grubu Los Van Van'ı kurmak için ayrıldı. İlk yeni şarkıları, onu aramaya başlamasına rağmen, Revé için yarattığı müzikle çok fazla ortak yön taşıyordu. Songo onun yerine Changüí. — Moore (2010: c. 3: 16)^[11]

Los Van Van, 'songo' türü olarak bilinen türü geliştirdi ve hem stil hem de orkestrasyon açısından geleneksel oğul için sayısız yenilikler yaptı. Latin müziğinde türler genellikle ritimlere atfedilir (elbette her ritim bir tür değildir) ve timba'nın kendine özgü bir tür olup olmadığı tartışmalıdır. Bununla birlikte Songo, bir tür olarak kabul edilebilir ve büyük olasılıkla dünyadaki tek bir orkestra olan Los Van Van tarafından oynanan tek türdür. Songo ritmi perküsyoncu tarafından yaratıldı José Luís Quintana ("Changuito"), Van Van bando lideri Juan Formell'in emriyle. Grubun 1969'da kurulmasından bu yana, Los Van Van Küba'daki en popüler grup oldu ve kendileri de büyük timba gruplarından biri olarak kabul ediliyor.

Irakere

Irakere, Küba dışında büyük ölçüde bir Latin caz grubu olarak bilinir, ancak müziklerinin çoğu popüler dans müziği olarak kabul edilebilir. Los Van Van gibi Irakere de Afro-Küba ritimlerini oğul ve caz ile karıştırarak birçok farklı tarz denedi. Grup lideri iken Chucho Valdés Küba'nın en büyük caz müzisyenlerinden biri olarak saygı görüyor, hem caz hem de timba dahileri orkestradan flütçü dahil çıktı José Luis Cortés ("El Tosco"), 1980'lerin ortalarında NG La Banda'yı oluşturmak için bir grup son derece yetenekli müzisyeni bir araya getirdi. NG, birçok kişi tarafından ilk timba albümü olarak kabul edilen albümü kaydetmeden önce, birkaç yıl boyunca Latin caz da dahil olmak üzere farklı stilleri denedi. En La Calle, 1989'da.

"Özel dönem "(1990'ların başı)

1990'ların başındaki Özel Dönem boyunca, timba, meydana gelen kültürel ve sosyal kargaşanın önemli bir ifadesi haline geldi.^[12] Özel Dönem, Küba halkı için ekonomik çöküş ve zorlukların yaşandığı bir dönemdi. Sonrasında Sovyetler Birliği'nin dağılması Küba'nın ana ticaret ortağı olan ülke, devrimden bu yana en kötü krizini yaşadı.^[13] Küba artık kapılarını turizme açtı ve adaya turist akını timba'nın müziğinin ve dansının cazibesini genişletmeye yardımcı oldu.^[14] Küba ile dünyanın geri kalanı arasındaki çekişme, timba'ya şehre yeni bir soluk getirmesi için alan sağlayarak gece hayatının ve parti sahnesinin büyümesine neden oldu.^[14] Timba'nın dans edilebilir ritmi ve enerji verici sesi, müzik ve dans sahnesinin dolaylı olarak Küba'nın zorlu ekonomisine bir miktar destek sağlamaya yardımcı olduğu bir dönemde turistler arasında popülerdi.^[14]

Timba, Afro-Küba konservatuarı mezunlarının şehir içi gençliğe hitap eden popüler müziğe yöneldiği on yılın başında gelişirken, devlet postanın ekonomik zorluklarını ele almaya çalışırken, büyümesi müzik ve turizm endüstrisini takip etti. -Sovyet dünyası.^[15] Timba şarkı sözleri, kaba ve esprili sokak dilini kullanmaları ve ayrıca fuhuş, suç ve diğer müzisyenler tarafından nadiren ele alınan turizmin adadaki etkileri gibi kamusal kaygılara üstü kapalı atıflarda bulunmaları nedeniyle önemli tartışmalara yol açtı.^[5] Bu daha önce Küba metinlerinde normal değildi. Küba kimliğinin de yeniden doğrulanması vardı. Başarı için yurt dışına giden eski gelenekçiler ile evde sıkışmış genç kanlar arasındaki fikir ayrılığı - ve mali ödüllerin farklılığı - sürtüşmeye yol açacaktı.^[16] Sonraki zamanlarda, timba büyük ölçüde erişilebilir, ana akım bir ortamdan, üst düzey mekanlardaki zengin seçkinlere yönelik bir ortama geçti. Bu, timba'yı bazı şekillerde kitlelerin müziğinin rolünü dolduran rap ile zıtlaştırır.^[17]

NG La Banda

Rağmen NG La Banda 1990'ların başında büyük başarılar elde etti ve ilk timba grubu olarak anıldı, grubun serveti kısmen oldukça deneysel kaldıkları için karışık oldu.

NG La Banda, genellikle ilk timba grubu olarak kabul edilen, vites ve şarkıya özgü piyano kullanımını standartlaştıran ilk gruplar arasındaydı Tumbaos 1990'ların çalkantılı günlerinde Havana'da "çılgınlık" benzeri popülerliği deneyimleyen grup serisinin ilkidir.

Ancak üyeleri açısından NG La Banda yeni olmaktan uzaktı. Zaten "Nueva Generación" adı altında çalıyorlardı ve birkaç eklektik caz albümü kaydettiler. Beş üye doğrudan Irakere'den geldi: lider, José Luis "El Tosco" Cortés ve El Tosco'nun virtüöz boynuz hatlarını kusursuz ve agresif bir şekilde icra etmeleriyle hayranlar tarafından sevgiyle Los metales de terör olarak bilinen tüm korna bölümü. . . El Tosco, 1970'lerde Los Van Van'la uğraştı. NG La Banda için ilk konsepti, Los Van Van'ın popüler müzik cazibesini Irakere'nin caz etkileri ve muazzam müzisyenliği ile birleştirmekti.

Ritim bölümü, boynuzlardan daha az virtüöz değildi. Davulcu Calixto Oviedo, Basçı Feliciano Arango, davulcu Giraldo Piloto ve conguero Wickly Nogueras, kendi enstrümanlarında efsane olmaya devam ettiler. Bizim bakış açımıza göre en önemlisi, piyanist Rodulfo "Peruchín" Argudín'di. . .

Orijinal şarkıcılar sırasıyla Ritmo Oriental ve Pachito Alonso'dan Tony Calla ve Issac Delgado idi. Delgado, 1991'de kendi grubunu kurmak için NG'den ayrıldı. Piloto, yaklaşık bir yıl sonra ona davulcu, besteci ve müzik yönetmeni olarak katıldı. El Tosco, Issac'ı başka bir harika şarkıcı olan Antonio Mena ile değiştirdi. . . — Moore (2010: v. 5: 14)^[18]

La Charanga Habanera

"Timba patlaması" olarak bilinen şey NG La Banda ile değil, ilk albümüyle başladı. La Charanga Habanera, 1992'de "Me Sube La Fiebre". Bu albüm, şu anda timba olarak bilinen şeyin tüm unsurlarını içeriyordu ve grup, 1998'deki orijinal grubun dağılmasına kadar (o zamandan beri reform yaptılar) sahneye hakim oldu.

Charanga Habanera öyleydi. . . 1990'larda süperstar statüsüne yükseldi. NG La Banda gibi, charangueros'un da çok sayıda vites değişikliği, şarkıya özgü tumbaos ve tavrı vardı, ancak müzik tarzları büyük ölçüde farklıydı ve her albümde değişmeye ve gelişmeye devam etti. Charanga Habanera'nın albümleri orijinal hallerinde satın alınabiliyor, bu da şans eseri, çünkü sanat eserleri, parça listeleri ve genel konsepte titizlikle gösterilen özenle albümler olarak tasarlanıyorlar. Bu albümlerdeki her not yoğun bir inceleme altında tutulur. Www.timba.com adresinde ilk beş albümün her biri hakkında kapsamlı makaleler yazdım ve aynı albümlerin ritim bölümü ve vites değişiklikleri açısından daha teknik analizlerine başladım. Charanga Habanera'nın timba.com bölümü, bu albümlerin her birinde guías da dahil olmak üzere her sözün son derece doğru transkripsiyonlarını içerir.

Enstrümantasyon açısından, Charanga Habanera bir charanga olmaktan olabildiğince uzak ve grubun yanıltıcı isminin arkasında ilginç bir hikaye var. 1980'lerde Ritmo Oriental için keman çalan grubun lideri David Calzado, her yaz büyük bir Monte Carlo turistik otelinde geleneksel charanga müziği çalmak için çok yıllık bir sözleşme yaptı, dolayısıyla o zamanlar uygun olan grup adı Charanga Habanera. Grup her hafta sonu, Earth, Wind and Fire, Stevie Wonder, James Brown ve Kool & The Gang gibi grupların açılış setini çalıyordu ve charangueros, Kuzey Amerika R & B'nin hem müziğinin hem de sahne şovlarının büyük hayranları oldular. Sezon dışı, Küba'ya döndüğünde, geleneksel müzikleri için çok az iş vardı ve tüm ülke NG La Banda için çılgına dönüyordu. Cevaben Calzado ve müzik direktörü / piyanist Juan Carlos Gonzalez, isim dışında Charanga Habanera hakkında her şeyi değiştirdi. Üç trompet ve bir saksafon, bir bongosero, bir kick davul, bir sentezleyici, ayrıntılı kostümler ve sahne şovları ve NG La Banda veya Earth, Wind and Fire gibi ses çıkarmayan, ancak işe yarayan tamamen yeni bir müzik türü eklediler. her seviyede saf müzikal sihir. Piyano tumbaoları ve aranjmanları. . . yüce bir şey değildi.

Charanga Habanera, 1993–1997 döneminde, yukarıda resmedilen üç albümle temsil edilen üç farklı stil dönemi geçirdi. Daha önceki bir albüm olan Love Fever (Me sube la fiebre), Hey You Loca ile biçimsel olarak uyuyor ve hatta iki önemli şarkıyı paylaşıyor: Me sube la fiebre ve Para el llanto. Charanga ateşini yakalarsanız, Aşk Ateşi hakkında Hey You Loca'da yeniden kaydedilmeyen üç önemli klasik vardır: "Extraños ateos", "Pregón de chocolate" ve "Te voy a liquidar." - Moore (2010: v 5: 16)^[19]

O zamandan beri Küba'da ve uluslararası alanda çok sayıda grup ortaya çıktı, en iyi bilinenlerin çoğu yukarıda adı geçen grupların eski üyeleri tarafından yönetiliyor ya da çalışıyor. Bazı önemli figürler ve gruplar şunları içerir: Pachito Alonso ve sus Kini Kini, Azúcar Negra, Bamboleo La Charanga Habanera, Charanga Sonsuza Kadar, Los Dan Den, Alain Pérez, Issac Delgado, Tirso Duarte, Klimax, Manolín "El Médico de la salsa", Manolito ve Trabuco, NG La Banda, Paulo FG, Pupy y Los que Son Oğlu (yöneten César "Pupy" Pedroso, Los Van Van'ın eski piyanisti) ve Los Van Van.

Manolín "El Médico de la salsa"

NG La Banda ve Charanga Habanera'nın 1990'ların başındaki popülaritesi eşi benzeri görülmemişse, bir sonraki süperstar grubunun gelişine verilen yanıt inanılmaz: Beatlemania'nın Küba eşdeğeri ile sınırlandı. Beklenmedik yıldız, NG'den El Tosco'nun tıp fakültesinde keşfettiği ve ünlü olarak "El Médico de la Salsa" lakaplı amatör şarkı yazarı Manuel "Manolín" Gonzalez'di. Manolin'in müziği Charanga Habanera'dan, Charanga Habanera'nın NG La Banda'dan olduğu kadar farklıydı. Yaratıcı ekibinde, harika bir piyanist olan büyük Luis Bu, Chaka Nápoles de dahil olmak üzere birçok aranjör vardı. . . ve inanılmaz derecede güçlü ve yaratıcı bir ritim bölümü. Manolin'in kesinlikle müzikal bir bakış açısından etkili olduğu kadar, karizması, popülaritesi ve benzeri görülmemiş kazanç gücü daha da sismik bir etkiye sahipti ve müzisyenler arasında 1950'lerden beri görülmemiş bir heyecan düzeyine neden oldu. Reggie Jackson'dan bir cümle ödünç alırsak, El Médico de la Salsa "içeceği karıştıran pipet" idi. - Moore (2010: v. 5: 18)^[20]

Paulito FG

Paulo Fernández Gallo, namı diğer Paulito FG, Pablo FG veya Paulo FG, Issac Delgado ve Manolìn'a 1990'ların en iyi üç şarkıcı ve grup lideri olarak katıldı. Los Van Van'dan Bamboleo'ya dönemin diğer büyük grupları, müzisyenler tarafından yönetiliyordu ve diğerleri coro söylerken sırayla şarkı söyleyen iki ila dört önde gelen şarkıcıdan oluşan bir "cephe hattına" sahipti. Paulito'nun vokal tarzı, ustura ile karakterize edilir. - Keskin doğruluk ve her performansıyla bestelerinin melodilerini yeniden keşfetme yeteneği. Bir basketbol oyun kurucusu gibi, vites değişimlerini kendiliğinden yapabiliyordu ve yalnızca Issac Delgado'nun grubu performanslarını geceden geceye değiştirebiliyordu. Paulito'nun grubu "Elit", Havana'nın neredeyse her enstrümanda en iyi veya en iyi oyuncularından biri olan elit bir güçtü. Üyelerin çoğu 13 gün Opus'tan kalmıştı. Paulito neredeyse tüm malzemesini yazdı ve aranjör Juan Ceruto ve all-star ritim bölümü ile mükemmel bir kimyaya sahipti, bu da 1990'ların en karmaşık ve orijinal düzenlemelerinden bazılarını ortaya çıkardı. Estetik olarak, Paulito'nun müziği Manolín'in müziğiyle bir akrabalık paylaşıyor gibi görünüyor, ancak bizim bakış açımıza göre daha yararlı bir karşılaştırma Delgado ile. Delgado ve Paulito, bir şarkının her performansını bir konserden diğerine farklı kılmak için vites ve doğaçlama kullanabilme açısından tartışmasız en büyük canlı timba gruplarıydı. Her grubun olağanüstü karmaşık ve esnek dişli sistemleri vardı ve her birinin bir dizi parlak piyanisti vardı. En iyi piyanistlerin çoğu her iki grupta da farklı noktalarda çaldı. Paulito'nun piyanistleri Emilio Morales, Sergio Noroña, Pepe Rivero, Yaniel "El Majá" Matos, Rolando Luna ve Roberto "Cucurucho" Carlos'du. Delgado'dakiler Tony Pérez, Melón Lewis, Pepe Rivero, Yaniel "El Maja" Matos, Roberto "Cucurucho" Carlos, Rolando Luna ve Tony Rodríguez idi. - Moore (2010: v. 5: 20)^[21]

Manolito ve Trabuco

Manolito y su Trabuco'nun ön cephesinde, aralarında Rosendo "El Gallo" Díaz, Sixto "El Indio" Llorente (Orquesta Aliamén'in birçoğunu seslendiren ... ve Carlos Kalunga) gibi dönemin en iyi şarkıcıları yer alıyor. Manolito'nun 1990'ların kayıtları aynı zamanda en iyi ve en düşünceli synthesizer oyuncularından biri olan ve şu anda Los Que Son Son ile çalan Osiris Martínez'i içeriyor. Manolito, grubun diğer üretken bestecisi ve şarkıcısı ile harika bir müzik kimyasına sahip. Ricardo Amaray. Trabuco'nun en büyük hitlerinden birçoğu, Amaray'ın ar-ge etkilerinin Simonet'in güçlü Küba estetiği ve düzenleme dehasıyla filtrelenmesinden kaynaklanıyor. Issac Delgado gibi, Manolito da konserde çaldığı agresif sert timbayı, hitap etmek için tasarlanmış diğer çeşitli tarzlarla karıştıran CD'ler yaptı. Örneğin, Güney Amerikalı izleyicileri hedef alan yabancı alıcılar. Manolito'nun birçok timba şaheseri, 17 yıllık diskografisine her biri birkaç kez yayılmıştır. Albüm. — Moore (2010: v. 5: 22)^[22]

Bamboleo

Manolín gibi Bamboleo da hayata El Tosco'nun evcil hayvan projelerinden biri olarak başladı. Timba'nın en orijinal aranjörlerinden biri olan piyanist Lázaro Valdés, Jr. liderliğinde, agresif timba ile sorunsuz bir şekilde entegre edilmiş R&B ve caz füzyon unsurları ile anında tanınan bir sese ve blokların kendiliğinden oluşturulmasına izin veren karmaşık bir el sinyalleri sistemine sahipler. daha küçük birimler. Canlı performansları geceden geceye değiştirmek için vites değişikliklerini kullanma açısından yalnızca Issac Delgado ve Paulito FG Bamboleo'yu geride bırakıyor. – Moore (2010: v. 5: 23)^[23]

Klimax

Klímax lideri Giraldo Piloto, Küba müzik tarihinin en önemli isimlerinden biridir. Babası ve adaşı Piloto y Vera'nın büyük şarkı yazma ekibinin yarısıydı ve amcası efsanevi perküsyonistti. Guillermo Barreto. Her iki ünlü akrabasını da geride bırakan Piloto, timba.com okuyucu anketinde En İyi Timba Davulcusu ödülünü kazandı ve En İyi Şarkı Yazarı dalında dördüncü oldu. NG La Banda'dan ayrıldı çünkü ona yazmak için yeterli fırsat sağlamadı. Serbest yazar olarak Charanga Habanera için çığır açan hitleri "Me sube la fiebre" de dahil olmak üzere üç önemli şarkı yazdı. Issac'a katıldıktan sonra üretken bir şekilde yazmaya devam etti. 1995 yılında Piloto, Klimax'ı kurduğunda daha melodik, uyumlu ve lirik olarak orijinal hale geldi, bazen şarkıların hükümet tarafından sansürlenmesine ve her zaman müzikal yaratıcılığın sınırlarını zorlamasına neden olan tartışmalı alanlara saptı. harika ve çeşitli şekillerde. Klimax, Küba tarihindeki en uyumlu özgün ve sofistike popüler müzik grubudur. - Moore (2010: v. 5: 21)^[24]

Bakuleye

Bakuleye Dünya'nın altında yaşayan bir tanrıyı uyandıran sihirli değnek olarak bilinen, Küba'da timbasıyla tanınan bir diğer popüler grup.^[25] Grubun yaratıcısı Pedro Pablo Vargas, Bakuleye'yi yeni fikirlerin uyanışı olarak tanımlıyor.^[25] Bakuleye'nin müziği, farklı müzikal ritimlerin bir birleşimidir. Latin caz, Boleros, baladlar, Bachata ve özellikle salsa.^[25] Küba'nın en umut verici gruplarından biri olan Bakuleye, olumlu basın ve televizyon yayını aldı.^[25]

Küba dışında

Küba dışında, çok sayıda Kübalı-Amerikalı'nın yaşadığı Miami, Florida'da birkaç timba grubu ortaya çıktı. Bu, Isaac Delgado, Manolín "El Médico de la Salsa", Dany Lozada (Charanga Habanera'nın eski şarkıcısı ve bestecisi) ve Pepito Gómez (Pupy y Los'daki eski şarkıcı) gibi Miami'ye taşınan bazı timba gruplarının üyeleri sayesinde mümkün oldu. Que Son Son), ancak sonunda başka bir yere (İspanya, Meksika ve New York'a) taşınmaya karar verdi. Diğerleri arasında Carlos Manuel, El Pikete, Michel Calvo, Jorge Gomez ve "Tiempo Libre" (albümleri için 2005'te Grammy adaylığı almışlar ") Arroz con Mango "ve 2006 yılında" Lo que esperabas "albümleri için), Los 10 de la Salsa, Chaka ve grubu" El Tumbao ", Tomasito Cruz ve Küba Timba All Stars.

Peru'da timba, en az 30'dan fazla olmayan Küba müziğini tanıtmaya adanmış gruplarla öne çıkıyor; bunların en tanınmışları Mayimbe ve Team Cuba'dır. Diğerleri: Mangu, Camagüey, A Conquistar, Explosión Habana, N'Samble, La Novel, D'Farándula, Bembe, Son de Timba, Los Trabucos, Yambú ve Yare.Ayrıca Lima, Dantes Cardosa gibi Kübalı müzisyenlerin memleketi ve Michel Maza (Charanga Habanera'nın eski solisti) ve Caroband.

Biçimsel yönler

Dans ve kültür

En geniş anlamıyla, insanlar 1989'dan çok önce "kumarhane" adı verilen bir tarzda timba dans ediyor, ancak timba düzenlemelerinin belirli ritmik unsurları yeni dans tarzlarına ilham verdi. Bazı durumlarda, dansçılar müzikteki değişikliklere kumarhane ve yeni dans stilleri arasında geçiş yaparak yanıt verirler ve timba'nın basitçe "modern oğul montuno" veya "Küba salsası" değil, bağımsız bir tür olduğu iddiası için belki de en güçlü tek argümanı sağlarlar. "—Moore (2010: v. 5: 11).^[26]

Uyum

1970'lerin başındaki gruplar Küba müziğinde yeni armoniler kullanma fikrine kapıyı açtı: Los Van Van örneğinde rock ve soul; Irakere ve takipçileri durumunda caz ve klasik müzik. 1980'lerde armonilerin daha geleneksel ve daha az eklektik hale gelmesi için genel bir eğilim vardı, ancak bu eğilimin Adalberto Álvarez gibi ana mimarları bile ikincil dominantlar ve ters üçlüler gibi yeni harmonik fikirler ekledi. Her halükarda, timberolar bu kısmen açık kapıdan geçtiler ve bir daha arkalarına bakmadı. Timbada kullanılan gerçek akor ilerlemeleri açısından, armoni eki de çok kullanışlıdır. C'nin anahtarındaki tüm listeyi oynamanız şiddetle tavsiye edilen bir egzersizdir.İlk dört cildin müziğini inceledikten sonra timba armonileri kadar dramatik bir şekilde farklı olsa da, kaç timba tumbaos'un aynı ilerlemeleri küçük varyasyonlarla geri dönüştürdüğünü görmek şaşırtıcıdır. . 2000'lerin ilk on yılı, 1970'lerden sonraki 1980'lerden farklı olmayan genel bir uyum sadeleşmesine tanık olurken, daha fazla harmonik keşif için hala kullanılmamış çok sayıda fırsat vardır. Umarım bu kitapların okuyucuları geleceğin kaşifleri arasındadır. - Moore (2010: v. 5: 11, 12).^[27]

Düzenleme

1990'lar, tumbaoslardan, bu tumbaosların tekrarları üzerine inşa edilen bölümlere, bölümlerin genel düzenlemede birleştirilme biçimine kadar her hiyerarşi düzeyinde çarpıcı yeniliklere tanık oldu.

Devrim öncesi çoğu tumbaos sonuncusu clave tekrarlamadan önce. İki dilimli tumbaos 1970'lerde ve 80'lerde egemen oldu. 1990'larda, dört klavuzun tumbao uzunlukları iki kadar yaygındı ve bazen sekize kadar uzatıldı. Üç, beş ve altı gibi tek uzunluklar da ara sıra kullanılmıştır. Bu anlamda timba, daha uzun tumbaoslara doğru devam eden eğilimin bir devamı olarak görülebilir, ancak toplam uzunluk hikayenin sadece yarısıdır. 70'lerin ve 80'lerin tumbao'larının birçoğu, iki dilimli bir akor ilerlemesine tek dilimli bir ritim uyguladı. Latin cazı ve cazdan etkilenen salsa ile akor ilerlemesi sekiz hatta on altı klibe kadar uzanabilir, ancak temel ritmik hücre her clave'i tekrar ediyor. 1990'larda, iki klavlı tumbaos bile genellikle kalıbın her bir yarısı için farklı ritimlere sahipti.

Tumbaoslardan yapılmış daha büyük mambo ve coro bölümlerini incelemek için bir seviyeyi uzaklaştırdığımızda, hemen hemen tamamen timba'ya özgü olan yeni bir düzenleme cihazıyla karşılaşıyoruz. Ben buna "asimetrik koro" diyorum. Timba aranjörleri, bir veya iki parçalı coro ve ardından aynı ilerlemeye sahip aynı uzunlukta bir öncü vokal yerine, tek dilimli bir guia, tek dilimli koro interjeksiyonu ve ardından üç parçalı bir coro izleyebilir. -clave guía, sekiz klavuzlu akor ilerlemesinin her yerinde. Koro ve baş vokal için farklı akor ilerlemeleri de sağlayabilirler.

Boynuzlar da yeni paradigmanın parçasıydı. Tekrar eden riffleri çalmak için bir korna bölümü kullanma fikri, Arsenio Rodríguez'in diablo bölümleriyle başladı. Arsenio genellikle tek parçalı bir tumbao yerine bir koro ve bir boynuz riffini birleştirirdi. 1980'lere gelindiğinde, her bir düzenlemede artık mambos olarak adlandırılan, ancak vokalsiz tek başına boynuzları olan bu tür birkaç bölümün yer alması standart hale geldi. Boynuzlu mambos, coro / guía bölümleri ile dönüşümlü olacaktır. Timba düzenleyicileri, bu tür öngörülebilir, formülsel düzenlemeye dramatik bir son verdi. Charanga Habanera'dan David Calzado ve Juan Carlos González 1993'te adımlarını attığında, boynuz, guías, koro ve tumbao uzunluklarının hiçbir kombinasyonu keşfedilmemiş kalmadı ve olasılıklar, melez mambolara çeşitli ritim bölümü "dişlileriyle eşlik ederek daha da çoğaldı. . "- Moore (2010: v. 5: 12, 13).^[28]

Ritimler

Timba ritim bölümleri, salsa emsallerinden, enstrümanların kendisinden, her enstrümanın ayrı kalıplarına, bu kalıpların viteslerle birleştirilme şekline, grubun bu vitesler arasında gezinme şekline kadar pek çok ayrılmaz yolla farklılık gösterir. Salsa ve timbanın en çok benzer olduğu alanlar tempo aralığı ve en büyük zilin salsada çaldığı ve gruba bağlı olarak bongosero, timbalero veya baterist tarafından timbada çalınan kısımdır.

Timbalero'nun salsa'da çaldığı zil bazen timbalero veya davulcu tarafından timba'da aynı şekilde çalınır, ancak bir kişinin her iki zil kalıbını, farklı bir kalıbı veya çok daha gevşek bir dizi doğaçlama kalıbı çaldığı timba gruplarında kullanılır. Evrensel olarak salsa'da kullanılan geleneksel conga marcha da sıklıkla timba'da kullanılır, ancak diğer birçok varyasyon da kullanılır ve bazı congueros aslında her şarkı için belirli marşlar oluşturur. Bu timba conga marchalarının çoğu, standart conga marcha (veya) uzunluğunun iki veya dört katı uzunluğundadır. Tumbao ).

Tomás Cruz, çalıştığı sırada folklorik ritimlerin çeşitli uyarlamalarını geliştirdi. Paulito FG 1990'ların timba grubu. Cruz'un kreasyonları bas ve koroya zekice karşıt noktalar sunuyordu. Tumbao'larının çoğu, daha önce çok nadiren yapılan bir şey olan, süre olarak iki hatta dört kıskaca yayılıyordu.^[29] Ayrıca, gelişimini ilerletirken, tumbaoslarında sessiz tonları daha fazla kullandı. Sağdaki örnek, Cruz'un inventos ('müzikal icatlar'), Kongo merkezli Afro-Küba folklorik ritminin bir grup uyarlaması Makuta. Paulito şarkısı "Llamada anónima" da üç congas üzerinde kalıbı çaldı. Dinle: Paulito F.G.'den "Llamada Anónima"

İki tür arasındaki çok çarpıcı bir fark, salsa gruplarının tüm timba gruplarında önemli bir unsur olan kick drum'ı kullanmamasıdır. Hemen hemen tüm timba gruplarının bir trap davulcusu vardır ve timbalero'ya sahip olanlar (örneğin, Charanga Habanera) ayakta çaldığı bir kick davulunu eklerler.

Basçının rolü de çok farklı. Salsa basçıları bombo-ponche bas tumbao'ları standartlaştırdı. Bu bazen timbada kullanılır, ancak çok daha sık olarak klişe hizalı bir tumbao kullanılır ve genellikle söz konusu şarkıya özgüdür, salsa'nın bombo-ponche tumbaosları tanım gereği her zaman şarkıdan şarkıya kadar aynı ritmi kullanır. şarkı. Most importantly, timba bassists stop and start their tumbaos, one of the defining aspects of timba gears. In salsa, the bass tumbao is omnipresent.—Moore (2010: v. 5: 13).^[30]

Clave schism

A significant aspect of the rhythmic structure of timba is the tendency towards ignoring or intentionally breaking the basic tenets of arranging the music in-clave. This had led to a schism within the world of salsa and related Latin dance music.

Some say that the new music is cruzado [incorrectly "crossed" to clave and the great art of arranging music in-clave is being lost. Others say that the young Cuban musicians are merely taking "clave license" and employing among other things, quinto-inspired concepts.

Issac Delgado's hit song "La Sandunguita" (written by Alain Pérez), is an example of an arrangement that is intentionally cruzado. The bass and chorus are in 3-2, but the bell patterns are in 2-3. [. . . ] When asked about his counter-clave (cruzado?) tumbao in "La Sandunguita", Pérez said that his inspiration came from rumba, mentioning quinto in particular:

"[The 'Sandunguita'] tumbao was a subconscious thing which...came from rumba. In order to get this spontaneous and natural feel, you should know la rumba . . . all the percussion, quinto improvising . . . While we don't doubt for a minute where Pérez drew his inspiration from, it's difficult to rationalize his arrangement in terms of rumba, even taking into account the more extreme examples of counter-clave quinto phrases. Pérez doesn't attempt to rationalize his arrangement in terms of clave theory though. That's not where he's coming from. [ . . . ] I just don't treat the clave as a study or a profound analysis conceived around where it overlaps and where it comes in. I didn't learn it in that way. ...When I conceive a tumbao, I don't stop and think or write to see where the clave fits and where it doesn't, . . . in tumbaos developed in Cuba, you hear quinto hits. . . for many years now in Cuba the bands have been employing different rhythmic patterns. It is amazing how the bass and piano have evolved in Cuba, and that is not something that stops . . . the possibilities are infinite."—Pérez (2000: timba.com)

The high art of composing popular music in-clave began in Cuba and spread throughout Latin America and eventually, across the planet. Ironically, it is now the young Cuban musicians who are overtly defying the popular music conventions of composing/arranging in-clave.—Peñalosa (2009: 218).^[31]

Many salsa pianists are alarmed when they first study timba and encounter measures that either contradict the clave or fail to mark it decisively. It is an understandable concern, because when dealing with tumbaos whose rhythm patterns last only one clave, that rhythm either marks the clave or it doesn't. However, when the rhythmic pattern lasts two or four claves, it gives the creative pianist the leeway to choose where, and how strongly, to mark the clave. If you mark the clave decisively every other measure, the listeners and dancers will learn to anticipate it.As such, you can use clave polarity for artistic effect, creating tension with passages that leave the clave ambiguous or even contradict it, making the resolution to strong clave-alignment all the more satisfying when it comes" (Moore 2010: 41).^[32]

"Gears"

When a band develops a specific combination of piano, bass and percussion parts, and returns to it multiple times in multiple songs, we call this a "gear." It could be as simple as repeatedly using one groove for the cuerpos and another for the coros, or breaking down for the singer to talk to the crowd. Using this basic definition, we could say that all dance music has some sort of gear system, but the Cuban music of the 1990s took the concept to an unprecedented level of complexity and creativity. In fact, when answering the obligatory question "what's the difference between salsa and timba?", the most important part of the answer revolves around the subject of gears.The Cuban bands of the 1990s came up with a much wider spectrum of gears than their predecessors, but more importantly, many of them devised visual, verbal and/or musical signals to enable them to apply the gear changes spontaneously in different ways for different performances of the same song, i.e., to improvise the form of the piece. For example, the singer or musical director might give a hand signal or cry out "bomba!", after which the bassist would begin to slide his or her right hand down the low string of the bass in a distinctive pattern, with the percussionists simultaneously changing their patterns to a pre-determined combination that works with the bass to create the tembleque-inducing bomba groove. These "gear changes" can be written into arrangements or spontaneously invoked in live performance by hand or vocal signals.—Moore (2010: v. 5: 75)^[33]

Arızalar

Breakdown gears set timba apart from other salsa. The following example is Calixto Oviedo's funky drumset pattern for a type of high-energy breakdown known as presión.^[34] Watch: Calixto Oviedo play presión breakdown drumset pattern

Compared to salsa

Though quite similar to salsa on the surface of things due to origins from oğul heritage, timba has certain qualities of its own which distinguish it from salsa, similar to the way American R&B ayırt edilir ruh. In general, timba is considered to be a highly aggressive type of music, with rhythm and "swing" taking precedence over melody and lyricism. Associated with timba is a radically sexual and provocative dance style known as yayından kaldırma (literally meaning chaos or frenzy) that consists of rapid gyrations of the body and pelvis, thrusting and trembling motions, bending over and generating harmonic oscillations of the gluteous maximus.^[6] Those involved in the performance and popularization of timba crafted a culture of black, strong, masculine pride, and a narrative of male hypersexulaity to go with timba's so-called "masculine" sound.^[35] In a socialist society where value and identity center on labor and political citizenship, black males were representing themselves not as forces of production but of pleasure.^[35] Timba is musically complex, highly danceable, and reflects the problems and contradictions of contemporary Cuban society because it expresses a repetitive beat that relates to the repetitive day-to-day life the Cubans endured during the early 1990s.^[1] It is a dynamic evolution of salsa, full of improvisation and Afro Cuban heritage, based on son, Rumba and mambo, taking inspiration from Latin jazz, and is highly percussive with complex sections.^[1] Very little "traditional" salsa existed (or exists) in Cuba, the most influential foreign 'salsero' being Venezuelalı Oscar D'León, who is one of the few salsa artists to have performed in Cuba. Timba musicians thus rightly claim a different musical heritage from salsa musicians.

At its most basic, timba is more flexible and innovative than salsa, and includes a more diverse range of styles, all of which could be defined as timba. The limits of what is timba and what is not are less rigid when compared to salsa, as innovation and improvisation are key concepts in Timba music. Göre Juan Formell, director of Los Van Van, timba is not a form of traditional son, but something new.^[36] Timba incorporates heavy percussion and rhythms which originally came from the Barrios Küba.^[2]

Timba incorporates many elements of Afro-Cuban culture and music. This includes various Afro Cuban rhythms (on all instruments), expressions or parts of lyrics in 'Lucumí' (Cuban Yoruba, which were before used mostly in a religious context) and references to Afro-Cuban religion, the imperative for improvisation and interaction with audiences during concerts, story-telling in the lyrics, the quoting of melodies, rhythms and/or lyrics from other sources and sustained sections of coro-pregon (ara ve cevap ver ) interaction in songs. Contrary to (early) salsa, timba makes no claim to social or political messages, partly because of the political circumstances in Cuba.

More specifically, timba differs from salsa in orchestration and arrangement. Some timba artists readily concede that they have occasionally taken inspiration from musical genres coming outside of Cuba. Thus, bands like La Charanga Habanera veya Bamboleo often have horns or other instruments playing a few melodic notes from tunes by Toprak hava ve ateş, Kool ve Çete or other funk bands. In terms of instrumentation, the most important innovation has been the permanent incorporation of a bateri seti ve bir synthesiser. Many timba bands have otherwise kept the traditional Charanga ensemble of the 1940s, which includes kontrbas, conga, cowbell, clave, piyano, kemanlar, flüt and in timba an expanded horn section that (in addition to the traditional trompet ve trombonlar ) may include saksafon. However, many innovations were made in the style of playing and the arrangements, especially on the bass (sometimes taking inspiration from non Cuban genres of music), the piano (with elements of baroque music such as Bach ), the horns (complex arrangements known as "champolas"), and the use of the clave (where 2-3 son clave is the standard in salsa music, timba often leans towards 2-3 rumba clave, 3:2 Son clave and 3:2 Rumba clave). Also different from salsa is the frequent shift from majör -e minör keys (and vice versa), the highly complex rhythmic arrangements (often based on Santería veya Abakuá rhythms), the shifts in speed and the large number of orchestrated breaks, or "bloques".Also, owing to its many Afro Cuban origins (and, of course, to traditional Cuban music such as Son), Timba music is highly syncopated.

Durum

Though timba is considered to be a form of popular music, the technical mastery of timba is only possible through highly trained musicians, who have solid theoretical backgrounds in classical music, jazz, traditional Küba müziği, as well as other international genres. This is made possible through the high standards of government-run music schools in Cuba, as well as the strong competition between musicians.

Government policy favours artistic excellence and Cuban music is regarded as a source of revenue and a legitimate way to attract tourism. However, the island's most popular dance bands have been virtually ignored by Latino radio in the US and some parts of Cuba, and are absent from the charts.^[36] However, pieces of Cuban sound are beginning to reach large audiences in the USA through musical recordings produced by popular musicians, such as Willy Chirino ve Qbadisc, şuradan New York City, Miami, ve Porto Riko who currently incorporate timba into their songs.^[36] New York and Puerto Rican musicians have further blended the double-hit bass drum in the breakdown in a more sophisticated way which does not exist in Cuba yet.^[36] Because of the available resources outside of Cuba, it is easier for musicians outside of the island to create music that has been heavily influenced by the Cubans.^[36] Meaning, it is easier for foreigners to imitate, create, and get their music out to the public more quickly because of the available technology.

Gonzalo Grau, La Timba Loca band leader, hopes timba will gain popularity in the States, but he realizes that only small crowds will come to shows at first.^[2] Because of the politics surrounding Cuba, the music has not had a chance to gain exposure in the States and has not become as commercialized as traditional salsa from other Latin countries.^[2] Nevertheless, many Cuban musicians seek to work abroad, and a significant number of musicians now work in exile, both in the United States and in Europe (and to a lesser extent in Latin America), leading to a new wave of cross-breeding between the timba and salsa. While timba has gone past its peak in recent years, all major groups are still actively recording and performing, and major labels—especially in Europe—have started taking an interest in timba.

Because timba is highly aggressive and a challenge to dance to some Cuban bands in search of a broader audience have intentionally made music that a majority of Latinos will find easy to dance to, mixing Latino staples such as salsa, merengue, ve romantic ballads into the Cuban beat.^[36] By 1990, several bands had incorporated elements of korkak ve hip-hop into their arrangements, and expanded upon the instrumentation of the traditional conjunto with American drum set, saksafon ve bir two-keyboard biçim.^[4] Along with the Cuban congas ve timbales, the drum set provided powerful funk and rock beats that added more punch to the rhythm section, and the bass players began to incorporate the playing techniques associated with funk, slapping, and pulling the strings in a percussive way.^[4] The combination of the trumpets and the saxes gave the horn section a more jazzed sound, and the harmony began to evolve on a more contemporary level.^[4]

Timba has start to become popular in the worldwide salsa scene today as commercial timba music selections are selectively accepted. However many salsa dancers consider it difficult to dance to, due to rapid rhythm and differential arrangements than traditional salsa and beats too strong to their ears, compounded by the strong Afro-Cubans rhythm heritage and the inability of many North American salsa dancers to listen to actual tempos. Nevertheless, it has found a niche among a growing number of fans and has been influential amongst Cuban-American and European salsa musicians. From the salsa dancer's perspective, timba (due to its rhythmically complex nature) is very hard to dance unless traditional Cuban salsa (also known as casino) is mastered and may require many years of practice. In the same way that musicians amalgamate salsa with funk, pop, jazz, rock & roll and even tango to create timba, dancing to timba reflects the rhythms/genre incorporated in the composition being danced to. Timba as a dance allows incorporation of moves seen in Afro-Cuban folklore, funk, pop, rock & roll etc., and the creation of new moves under the framework of Cuban casino.

Ayrıca bakınız

• Tumbao

Referanslar

• Alén Rodríguez, O. (1998) From Afrocuban music to Salsa, Piranha Records, Berlin
• Calabash Music. Bakuleye. "National Geographic World Music" n.d. received 4 March 2010.
• Cantor, Judy. Cuban Music Goes Commercial. "Billboard" 20 Feb. 1999: LM-2(1).
• Davis, Hannah. La Timba Loca Brings New Sound to Cuban Salsa Music. Philadelphia Inquirer 28 Feb. 2005.
• Delgado, A. (1999) "The Death of Salsa"
• Duany, J. (1996) "Rethinking the Popular: Recent Essays on Caribbean Music and Identity" in Latin Amerika Müzik İncelemesi, cilt. 17(2):176-192
• Ferguson, R. J. (2003) "The Transnational Politics of Cuban Music and Cuban Culture" in Kültür Mandala, cilt. 6(1)
• Hernández-Reguant, Ariana. Blackness with a Cuban Beat. "NACLA Report on the Americas" 38.2 (2004):31-36.
• Hernández-Reguant, Ariana (2006) Havana's Timba. A macho sound for black sex. In Deborah Thomas and Kamari Clarke, eds. Globalization and Race. Transformations in the cultural production of blackness. Duke University Press.
• Manuel, Peter (2006). Caribbean Currents: Caribbean Music from Rumba to Reggae (2nd edition). Philadelphia: Temple University Press. ISBN  978-1-59213-463-2.
• Llewellyn, Howell. Timba Burns In Cuba. "Billboard" 111.5 (1999):1.
• López, Cano Rubén. 2005. "Del Barrio a la academia. Introducción al dossier Timba Cubana". TRANS- Transcultural Music Review 9.^[37]
• López, Cano Rubén. 2006. "Asómate por debajo de la pista: timba cubana, estrategias músico-sociales y construcción de géneros en la música popular". Actas del VII Congreso de IASPM-AL. Música popular, escena y cuerpo en la América Latina:prácticas presentes y pasadas . La Habana, Cuba, 20 al 25 de junio de 2006.
• López, Cano Rubén. 2007. "El chico duro de La Habana. Agresividad, desafío y cinismo en la Timba cubana". Latin Amertican Music Review 28:1, pp. 24–67.
• Mauleon, Rebeca. Timba Music. "National Geographic World Music" n.d. received 4 March 2010.* Moore, Kevin (2010). Beyond Salsa Piano; The Cuban Timba Piano Revolution. v. 1. The Roots of Piano Tumbao.
• Moore, Kevin (2010). Beyond Salsa Piano; The Cuban Timba Piano Revolution. v. 2. Early Cuban Tumbaos: 1940–1959.
• Moore, Kevin (2010). Beyond Salsa Piano; The Cuban Timba Piano Revolution. v. 3. Cuban Piano Tumbaos: 1960–1979.
• Moore, Kevin (2010). Beyond Salsa Piano; The Cuban Timba Piano Revolution. v. 4. Cuban Piano Tumbaos: 1979–1989.
• Moore, Kevin (2010). Beyond Salsa Piano; The Cuban Timba Piano Revolution. v. 5. Introduction to Timba. ISBN  978-1-4505-4559-4
• Moore, Kevin (2010). Beyond Salsa Piano; The Cuban Timba Piano Revolution. v. 6. Iván "Melón" Lewis, Prt. 1. Note for Note Transcriptions.
• Moore, Kevin (2010). Beyond Salsa Piano; The Cuban Timba Piano Revolution. v. 7. Iván "Melón" Lewis, Prt. 2. Note for Note Transcriptions.
• Moore, Kevin (2010). Beyond Salsa Piano; The Cuban Timba Piano Revolution. v. 8. Iván "Melón" Lewis, Prt. 3. Note for Note Transcriptions.
• Moore, R. (2002) "Salsa and Socialism: Dance Music in Cuba, 1959-99" in Waxer, L. (ed.) Situating Salsa: Global Markets & Local Meaning in Latin Popular Music, Routledge, Londra
• Pacini Hernandez, D. (1998) "Dancing with the Enemy: Cuban Popular Music, Race, Authenticity, and the World-Music Landscape" in Latin Amerika Perspektifleri, cilt. 25(3): 110-125
• Perna, Vincenzo (2005). Timba: Küba Krizinin Sesi. "Music in Havana at the Dawn of the Periodo Especial. The Emergence of Timba" (pp. 54–72). Burlington, Vermont: Ashgate Yayıncılık Şirketi.
• Perna, V. (2005) Timba, the Sound of the Cuban Crisis, Ashgate, Aldershot
• Perna, V. (2005) "Talking timba. On the politics of black popular music in and around Cuba". Published in 'Situating Popular Music', Proceedings from the IASPM 16th International Conference^[38]
• Roy, M. (2000) "La musique populaire cubaine depuis la révolution" in Borras, G. (ed.) Musiques et sociétés en Amérique Latine, Presses universitaires de Rennes, pp. 167–183
• Silverman, C. (1998) Timba – New Styles in Afro-Cuban popular music"^[39]
• Webb, Alex, and Frances Stonor Saunders. "Latin Class". Yeni Devlet Adamı 130.4524 (2001): 42.
• West-Duran, Alan. A Resonant Rum for the Ears: Afro-Cuban Music. Popüler Müzik Araştırmaları Dergisi 20.1 (2008): 79-91.

Notlar

Dış bağlantılar

Bu makalenin kullanımı Dış bağlantılar Wikipedia'nın politikalarına veya yönergelerine uymayabilir. Lütfen bu makaleyi geliştir kaldırarak aşırı veya uygunsuz harici bağlantılar ve uygun olan yerlerde yararlı bağlantıları dipnot referansları. (Aralık 2016) (Bu şablon mesajını nasıl ve ne zaman kaldıracağınızı öğrenin)

• www.TIMBA.com
• The Four Great Clave Debates
• Clave Changes in the Music of Charanga Habanera
• Clave Analysis of Charanga Habanera's Tremendo delirio
• Timba Radio
• TimbaGeek.com
• La Clave Cubana
• Cubamusic.com
• havanabuzz.com ("Popular!" is a documentary made about Cuban timba. It features the Charanga Habanera. Executive Producer Ryu Murakami)
• havanabuzz.com ("Animals of Cuban Music" is a documentary made about Cuban timba and its struggle with youth embracing reggaeton over the last decade. It features the Charanga Habanera, Gente de Zona, Manolito Y su Trabuco, Bamboleo, Tanya Pantoja, Los Van Van, Mayito Rivera. Producer Jen Paz Films)
• SalsaTimba.com
• Tiempo Libre, two-time Grammy-nominated timba band