Altın Köşk Tapınağı - The Temple of the Golden Pavilion

Bu makale, Yukio Mishima'nın 1956 tarihli romanı hakkındadır. Bu isme İngilizce olarak çevrilen diğer konular için bkz. Altın Köşk Tapınağı (belirsizliği giderme).
Altın Köşk Tapınağı
Altın Pavilion Tapınağı.jpg
İlk baskının kapağı
YazarYukio Mishima
Orjinal başlıkKinkakuji (金 閣 寺)
ÇevirmenIvan Morris
ÜlkeJaponya
DilJaponca
ingilizce
YayımcıShinchosha
Yayın tarihi
1956
İngilizce olarak yayınlandı
1959
Ortam türüYazdır (Ciltli & Ciltsiz kitap )
Sayfalar247 pp (Ciltli baskı)
ISBN1-85715-169-0 (Ciltli baskı)
OCLC59908578

Altın Köşk Tapınağı (金 閣 寺, Kinkaku-ji) Japon yazarın romanı Yukio Mishima. 1956'da yayınlandı ve İngilizceye Ivan Morris 1959'da.

Roman, genel anlamda, Kutsal Kitap'ın (veya Altın Köşk'ün) yakılmasına dayanıyor. Kinkaku-ji içinde Kyoto genç tarafından Budist 1950'de acolyte. 1400 öncesinden kalma pavyon, tarih boyunca birçok kez yıkımdan kaçınan ulusal bir anıttı ve kundakçılık Japonya'yı şok etti.

Arsa

Çocukluk

Kahraman Mizoguchi, bir tüketim Kuzey kıyısındaki uzak Cape Nariu'da yaşayan ve çalışan Budist rahip Honshū. Çocukken, anlatıcı amcasıyla yakınlardaki Shiraku köyünde (師 師) yaşar. Maizuru.

Çocukluğu boyunca babası tarafından Altın Köşk'ün dünyanın en güzel binası olduğuna ve tapınak fikrinin onun hayalinde bir demirbaş haline geldiğine dair güvence alır. Fakir bir aileden kekeleyen bir çocuk, okulunda arkadaşsızdır ve intikam fantezilerine sığınır. Okulu ziyaret eden bir donanma öğrencisi onunla dalga geçtiğinde, öğrencinin eşyalarını arkasından tahrip eder. Bir komşunun kızı Uiko, nefretinin hedefi haline gelir ve ona ihanet ettikten sonra asker kaçak erkek arkadaşı tarafından öldürüldüğünde Mizoguchi, onun üzerindeki lanetinin yerine getirildiğine ikna olur.

Hasta babası onu ilk kez 1944 baharında Kinkaku-ji'ye götürür ve onu Üstün Tayama Dosen ile tanıştırır. Babasının ölümünden sonra Mizoguchi, tapınakta yardımcı olur. Savaşın doruk noktası ve sadece üç yardımcı var, ama biri onun ilk gerçek arkadaşı, samimi ve hoş Tsurukawa. 1944–5 öğretim yılında Rinzai Akademisi ortaokuluna gider ve bir fabrikada çalışır; Altın Köşk'ün yangın bombası sırasında kaçınılmaz olarak küle döneceği fikrinden etkilenir. Ancak Amerikan uçakları Kyoto'dan kaçınır ve görkemli bir trajedi hayali bozulur. Mayıs 1945'te o ve Tsurukawa'nın ziyareti Nanzen-ji. Kuleden, bir odada tuhaf bir sahneye tanık oluyorlar. Tenju-an yakınlarda: resmi bir kimono giymiş bir kadın sevgilisine kendi anne sütünü kattığı bir fincan çay verir.

Babası tüketimden öldükten sonra Kinkaku-ji'ye gönderilir. Babasının ölümünün birinci yıldönümünde annesi onu ziyaret ederek morg tableti Üstün bunun üzerine Ayin diyebilsin diye. Ona Nariu'dan taşındığını söyler. Kasagun ve Rokuon-ji'de Peder Dosen'ın yerine geçmesi dileğini açıklar. Tapınağın yıkılması ya da kontrolünün onun olması gerektiği yönündeki iki hırs, onu şaşkın ve kararsız bıraktı. Savaşın sona ermesi ve İmparator'un ilahiyattan vazgeçmesi haberini duyan Peder Dosen yardımcılarını arar ve onlara on dördüncü Zen hikayesini anlatır. Kapısız Kapı, "Nansen bir yavru kedi öldürür", bu da onları şaşkına çevirir. Mizoguchi, düşmanlıkların sona ermesiyle acı bir şekilde hayal kırıklığına uğrar ve gece geç saatlerde tapınağın arkasındaki tepeye, Okitayama-Fudosan'a tırmanır, Kyoto'nun ışıklarına bakar ve bir lanet okur: "Bırak kalbimin karanlığına [... ] o sayısız ışığı çevreleyen gecenin karanlığına eşittir! "

Kashiwagi ile arkadaşlık

O yılın kış aylarında, Tapınak sarhoş bir Amerikan askeri ve hamile Japon kız arkadaşı tarafından ziyaret edilir. Kız arkadaşını karın içine iter ve Mizoguchi'ye midesini çiğnemesini emreder ve karşılığında ona iki karton sigara verir. Mizoguchi içeriye girer ve kartonları alçakgönüllü bir şekilde baş yardımcısı tarafından başını traş ettirecek olan Başrahibe sunar. Peder Dosen ona teşekkür eder ve burs için seçildiğini söyler. Otani Üniversitesi. Bir hafta sonra kız tapınağı ziyaret eder, hikayesini anlatır ve yaşadığı düşük için tazminat talep eder. Başrahip ona parasını verir ve yardımcılara hiçbir şey söylemez, ancak iddialarına dair söylentiler yayılır ve tapınaktaki insanlar Mizoguchi konusunda tedirgin olur. 1946 boyunca itiraf etme dürtüsüyle eziyet çeker, ancak bunu asla yapmaz ve 1947 baharında Otani Üniversitesi için Tsurukawa'dan ayrılır. Tsurukawa'dan uzaklaşmaya başlar, Kashiwagi ile arkadaş olurken, Sannomiya uzun "felsefi" konuşmalara bayılır.

Kashiwagi, kadınları ona acımasını sağlayarak baştan çıkarma yeteneğiyle övünüyor - sözleriyle, "ayaklarıma aşık oluyorlar." Bir kızın önünde takla numarası yaparak yöntemini Mizoguchi'ye gösterir. Evine girmesine yardım ediyor. Mizoguchi o kadar rahatsızdır ki kaçar ve kendine olan güvenini geri kazanmak için Kinkaku-ji'ye giden bir trene biner. Mayıs ayında, Kashiwagi onu bir "pikniğe" davet ediyor Kameyama Parkı, kandırdığı kızı ve Mizoguchi için başka bir kızı alarak. Kızla yalnız bırakıldığında, savaş sırasında sevgilisini kaybeden tanıdığı bir kadının hikayesini anlatır. Bahsettiği kadının iki yıl önce Tenju Hermitage penceresinden gördüğü kadınla aynı olması gerektiğini fark eder. Mizoguchi'nin zihni Altın Köşk'ün vizyonlarıyla dolar ve kendisini iktidarsız bulur. O akşam üniversiteye Tsurukawa'nın bir trafik kazasında öldüğünü haber veren bir telgraf gelir. Yaklaşık bir yıl boyunca Mizoguchi, Kashiwagi'nin şirketinden uzak durur.

1948 baharında Kashiwagi tapınağa onu ziyarete gelir ve ona bir Shakuhachi hediye olarak. Bir oyuncu olarak kendi becerisini gösterme fırsatını yakalar. Mayıs ayında Mizoguchi'den biraz çalmasını ister. süsen ve kedi kuyrukları Tapınak bahçesinden onun için. Mizoguchi onları Kashiwagi'nin pansiyonuna götürür ve Nansen ile yavru kedinin hikayesini tartışırken Kashiwagi, kendisine öğretildiğini söyleyerek bir düzenleme yapmaya başlar. ikebana kız arkadaşı tarafından. Mizoguchi, bu kız arkadaşının Tenju Hermitage'da gördüğü kadın olması gerektiğini anlar. Geldiğinde Kashiwagi ondan ayrılır ve tartışırlar. O kaçar ve Mizoguchi onu iki yıl önce trajik sahnesine tanık olduğunu söyleyerek takip eder. Taşınır ve onu baştan çıkarmaya çalışır, ancak yine tapınağın vizyonları tarafından saldırıya uğrar ve iktidarsızdır.

Baba Dosen ile Düşmanlık

Ocak 1949'da Mizoguchi, Shinkyogoku Peder Dosen'ı gördüğünü düşündüğünde geyşa. Bir anlık dikkati dağılmış, başıboş bir köpeği takip etmeye başlar, onu kaybeder ve ardından bir geyşa ile kiralık bir arabaya binerken arka sokakta Üstün'e koşar. O kadar şaşırdı ki yüksek sesle güldü ve Peder Dosen ona aptal diyor. Önümüzdeki iki ay içinde Mizoguchi, Dosen'in kısa nefret ifadesini yeniden üretmeye takıntılı hale gelir. Geyşanın bir fotoğrafını satın alır ve bunu Dosen'in sabah gazetesine koyar. Başrahip onu bulduğuna dair hiçbir işaret vermez, ancak ertesi gün gizlice fotoğrafı Mizoguchi'nin çekmecesine yerleştirir. Mizoguchi onu orada bulduğunda, galip geldiğini hisseder. Onu yırtıyor, parçalarını bir taşla gazeteye sarıyor ve gölete batırıyor.

Mizoguchi'nin akıl hastalığı kötüleştikçe çalışmalarını ihmal ediyor. 9 Kasım 1949'da, Üstün, kötü çalışması nedeniyle onu azarladı. Mizoguchi, hediye olarak verdiği flüt ve sözlüğü geri alıp satarak karakteristik olarak paranın 500 Yenini artıran Kashiwagi'den 3000 Yen borç alarak yanıt verir. Takeisao-jinja'ya (aynı zamanda Kenkun-jinja ) ve çizer Mikuji Bu da onu kuzeybatıya gitmemesi konusunda uyarıyor. Ertesi sabah kuzeybatıya, doğduğu bölgeye doğru yola çıkar ve üç gününü Yura'da geçirir (şimdi Tangoyura ), nerede Japon Denizi Kinkaku'yu yok etmesi için ona ilham verir.

Bir polis tarafından geri alınır ve dönüşünde, kaçmak için kullandığı parayı çalmadığını öğrenince rahatlayan öfkeli annesi tarafından karşılanır. Kundaklama fikrine takıntılı bir şekilde, bir gün suçlu görünen bir çocuğu, şehrin Sammon Kapısı'na kadar takip eder. Myōshin-ji ve çocuk onu ateşe vermediğinde hayret ve hayal kırıklığına uğrar. Yanan eski tapınakların uzun bir listesini derler. Mayıs ayına kadar borcu (% 10 ile basit ilgi aylık) 5100 Yen'e yükseldi. Kashiwagi kızgındır ve Mizoguchi'nin intihar etmeyi düşündüğünden şüphelenmeye başlar. 10 Haziran'da Kashiwagi, kendisine müdürü veren Peder Dosen'e şikayet eder; Daha sonra Kashiwagi, Mizoguchi'ye Tsurukawa'nın bir trafik kazasında ölmediğini, ancak bir aşk ilişkisi yüzünden intihar ettiğini ortaya koyan mektuplar gösterir. Mizoguchi'yi benzer bir şey yapmaktan vazgeçirmeyi umuyor. Son kez Nansen ile yavru kedinin Zen hikayesini tartışıyorlar.

Son olaylar

15 Haziran'da Peder Dosen, Mizoguchi'ye gelecek yılki okul harcı için 4250 ¥ nakit vermek gibi alışılmadık bir adım atar. Mizoguchi, Dosen'ın onu kovmak zorunda kalması umuduyla bunu fahişelere harcıyor. Ama Dosen'ın öğrenmesini beklemekten hızla yoruldu ve Kuzey Yıldızı Kulesi'nde Dosen'i gözetlediğinde ve onu "bahçede bekleme" pozisyonunda çömelmiş olarak gördüğünde, bu gizli utanç kanıtını açıklayamaz ve kafa karışıklığıyla dolu. Ertesi gün tapınağın 2 km güneydoğusundaki Senbon-Imadegawa yakınlarındaki bir dükkandan arsenik ve bıçak ve Nishijin Karakolunun dışında aylaklar satın alır. Salgını Kore Savaşı 25 Haziran'da ve 29 Haziran'da Kinkaku'nun yangın alarmının başarısızlığı ona cesaret işaretleri gibi görünüyor. 30 Haziran'da bir tamirci tamir etmeye çalışır, ancak başarısız olur ve ertesi gün döneceğine söz verir. O gelmiyor. Ryuho-ji'den Peder Kuwai Zenkai ile garip bir röportaj: Fukui idari bölge, son ilhamı sağlar ve 2 Temmuz'un erken saatlerinde Mizoguchi gizlice Kinkaku'ya girer ve eşyalarını atarak zemin katın köşelerine üç saman balyası yerleştirir. Havuza yanıcı olmayan bazı eşyaları batırmak için dışarı çıkar, ancak tapınağa döndüğünde kendini onun güzelliğine dair çocukluk vizyonlarıyla dolu bulur ve belirsizliğin üstesinden gelir.

Sonunda sözlerini hatırlıyor Rinzairoku, "Buda ile karşılaştığınızda, Buda’yı öldürün" ve o planına devam etmeye karar verir. Kinkaku'ya girer ve balyaları ateşe verir. Yukarı koşar ve Kukkyōchō'ye girmeye çalışır, ancak kapı kilitlidir. Bir iki dakika kapıya vuruyor. Aniden, görkemli bir ölümün kendisine "reddedildiğini" hissederek, dumanla boğularak aşağıya ve tapınaktan dışarı koşar. Tapınak alanından dışarı ve adı verilen tepeye doğru koşmaya devam ediyor. Hidari Daimonji, kuzeye. Arseniği ve bıçağı atıyor, bir sigara yakıyor, köşkün yanmasını seyrediyor ve "yaşayacağım" diye düşünüyor.

Karakterler

  • Mizoguchi (溝口)
    • Mizoguchi'nin babası
    • Mizoguchi'nin annesi
  • Uiko (有為 子), kendisi tarafından "lanetlenen" kız
  • Tsurukawa (鶴 川), nazik arkadaşı, yardımcı bir yardımcı
  • Kashiwagi (柏木), kötü arkadaşı, Otani Üniversitesi'nde öğrenci
  • Peder Tayama Dosen, Rokuon-ji Başrahibi
  • Ziyaret eden Peder Kuwai Zenkai (Bölüm 10)
  • Amerikan askeri ve kız arkadaşı (bölüm 3)
  • Kashiwagi'nin kandırdığı kız (Bölüm 5)
  • Kashiwagi'nin pansiyonundan kız (bölüm 5)
  • Tenju Hermitage'li kadın
  • deniz askeri öğrencisi (bölüm 1)
  • fahişe Mariko (bölüm 9)

Resepsiyon

Hortense Calisher New York Times başvurulan Altın Köşk Tapınağı "kesinlikle en iyilerinden biri" olarak ve batıda 1959'da piyasaya sürülmesinin övgüyle karşılandığını kaydetti.[1]

İfadeler ve referanslar

Pavyonun yapısı

  • zemin kat, Hōsui-in (法 水 院), Sōsei Kyōko Göletine çıkar （鏡湖）
  • orta kat, Chōondō (潮音洞)
  • en üst kat Kukkyōchō (空 竟 頂)

Diğer eserler için imalar

Güncel tarih, coğrafya ve güncel bilime imalar

Gerçek hikaye

Kundaklamayla ilgili İngilizce olarak tek ayrıntılı bilgi Albert Borowitz'in Kendini Yüceltmek İçin Terörizm: Herostratos Sendromu (2005), kitapta yayınlanan görüşme transkriptlerinin çevirilerini içerir Kinkaku-ji Enjō (1979), çocuğu okulda tanıyan romancı Mizukami Tsutomo tarafından.

Rahibin adı Hayashi Yōken'di ve Başrahibin adı Murakami Jikai idi. Övündüğü fahişeye Heya Teruko deniyordu. Hayashi'nin annesi olaydan kısa bir süre sonra kendini bir trenin önüne attı. Şizofreni nedeniyle cezası indirildi; o, yeniden inşanın başladığı yıl olan 29 Eylül 1955'te serbest bırakıldı ve Mart 1956'da öldü. (Borowitz, pek çok hesabın, belki de ünlü olmasını engellemek için, pek çok tanık yardımcının adını vermekten kaçındığını söylüyor.) Köşkün iç resimleri restore edildi. çok sonra; 1950'den çok önce gitmiş olan altın yaprak bile değiştirildi.

Mishima, Hayashi'yi hapishanede ziyaret ederken bile elinden gelen tüm bilgileri topladı.[2] ve sonuç olarak roman gerçek durumu şaşırtıcı bir yakınlıkla takip eder.

Film, televizyon ve tiyatro uyarlamaları

Film

Diğer

  • Kinkaku-ji (1976) tarafından bir opera Toshiro Mayuzumi
  • Kinkaku-ji (2002), Kenji Kawarasaki (Company East) tarafından modern bir dans çalışması
  • Kinkaku-ji (2011) tarafından bir sahne uyarlaması Serge Lamothe Yönetmen: Amon Miyamoto (Kanagawa Sanat Tiyatrosu)
  • Altın Köşk (2012), iki harekette bir topluluk parçası Karol Beffa. Le Pavillon d'or (2012), Billaudot koşullarını

Referanslar

  1. ^ Kalisher Hortense (1972-11-12). "İlkbahar Kar". movies2.nytimes.com. Alındı 2020-10-08.
  2. ^ Keene Donald (1994). Giriş. Altın Köşk Tapınağı. Mishima, Yukio tarafından. Londra: Everyman Kütüphanesi. pp. ix. ISBN  1-85715-169-0.

Dış bağlantılar