Kanada-Amerika Birleşik Devletleri ilişkileri - Canada–United States relations

Kanada-Amerika ilişkileri
Kanada ve ABD'nin konumlarını gösteren harita

Kanada
Amerika Birleşik Devletleri
Diplomatik görev
Kanada Büyükelçiliği, Washington, D.C.Amerika Birleşik Devletleri Büyükelçiliği, Ottawa
Elçi
Büyükelçi Kirsten HillmanRichard M. Mills Jr. (Maslahatgüzar )[1]
Kanada Başbakanı Justin Trudeau ABD Başkanı ile Donald Trump ve Londra'daki ilgili temsilcileri, 2019.

Kanada-Amerika Birleşik Devletleri ilişkileri kapsar ikili ilişkiler komşu ülkeler arasında Kanada ve Amerika Birleşik Devletleri. Kanada ve Amerika Birleşik Devletleri arasındaki ilişkiler tarihsel olarak kapsamlı, paylaşılan bir sınır verildiğinde (dünyadaki en uzun) [2][3] ve sürekli artan[4][5] kapat kültürel, ekonomik bağlar ve benzerlikler.[6][7] Paylaşılan tarihi ve kültürel miras, dünyadaki en istikrarlı ve karşılıklı yarar sağlayan uluslararası ilişkilerden biri ile sonuçlanmıştır. Her iki ülke için de, diğeri ile ticaret seviyesi yıllık birleşik ithalat-ihracat toplamının en üstündedir. İki ülke arasındaki turizm ve göç yakınlığı artırdı, ancak sınır güvenliği 11 Eylül terör saldırıları 2001'de Amerika Birleşik Devletleri'nde.[8] ABD, nüfus olarak yaklaşık 9,25 kat daha büyük ve baskın kültürel ve ekonomik etkiye sahip. İle başlayan Amerikan Devrimi Amerikan karşıtı Sadıklar Kanada'ya kaçtığında, Kanada'daki sesli bir unsur ABD'nin egemenliğine veya ilhakına karşı uyarıda bulundu. 1812 Savaşı sınır boyunca istilalar gördü. 1815'te savaş, sınır değişmeden ve askerden arındırılarak sona erdi. Büyük Göller. İngilizler, Amerika Birleşik Devletleri'ne Yerli Amerikan saldırılarına yardım etmeyi bıraktı ve Birleşik Devletler bir daha Kanada'yı işgal etmeye kalkışmadı. Küçük baskınlar dışında barışçıl kaldı.[9]

Britanya geri çekilmeye karar verirken, Amerika'nın ele geçirilmesinden duyulan korku, Kanada Konfederasyonu (1867) ve Kanada'nın serbest ticaretin reddi (1911). Askeri işbirliği yakındı sırasında Dünya Savaşı II ve devam etti boyunca Soğuk Savaş iki taraflı NORAD ve çok taraflı olarak NATO. İki ülke arasında çok yüksek ticaret ve göç hacminin yanı sıra, popüler ve elit kültürün yoğun bir şekilde örtüşmesi devam ediyor, bu da özellikle Avrupa Birliği'nin imzalanmasından sonra daha yakın bağlar yaratan bir dinamik. Kanada-Amerika Birleşik Devletleri Serbest Ticaret Anlaşması 1988'de.

İki ülke dünyanın en uzununa sahip paylaşılan kenarlık (8.891 km (5.525 mil)),[10][11] ve ayrıca savunma alanında önemli bir birlikte çalışabilirliğe sahiptir.[4] Son zamanlarda yaşanan zorluklar arasında tekrarlanan ticari anlaşmazlıklar, çevresel kaygılar, Kanada'nın geleceği için endişesi sıvı yağ ihracat, yasadışı göç sorunları ve terörizm. Ticaret, özellikle 1988 FTA'nın ardından, 1994 Kuzey Amerika Serbest Ticaret Anlaşması (NAFTA) ve 2020 Amerika Birleşik Devletleri – Meksika – Kanada Anlaşması (USMCA), iki ekonomiyi aşamalı olarak birleştirdi.[12][13]Sınır ötesi mal, hizmet ve insan akışının kolaylığı gibi birçok cephede işbirliği daha da genişletilecek, ayrıca ortak sınır teftiş kurumlarının kurulması, ABD gıda müfettişlerinin Kanada fabrikalarına taşınması ve tam tersi, daha fazla istihbarat paylaşımı ve gıdalardan mamul mallara kadar her şeydeki düzenlemeleri uyumlu hale getirerek, böylece Amerikan-Kanada topluluğunu daha da artırıyor.[14]

Ülkelerin dış politikaları, Soğuk Savaş. Kanada, Amerikan politikalarına karşı çıktı Vietnam Savaşı, Küba'nın durumu, Irak Savaşı, Füze Savunması, ve Teröre karşı savaş. Son yıllarda bir diplomatik tartışma yaşanıyor mu? Kuzeybatı Geçidi içinde uluslararası sular veya Kanada egemenliği altında.

Bugün sınır ötesi kültürel bağlar var [15][16][17] ve göre Gallup Yıllık kamuoyu araştırmaları, Kanada, Amerikalıların sürekli olarak favori ülkesi olmuştur ve Amerikalıların% 96'sı 2012'de Kanada'yı olumlu bir şekilde görmektedir.[18][19] 2013 ilkbaharından itibaren Kanadalıların% 64'ü ABD'ye karşı olumlu bir görüşe sahipti ve% 81'i zamanın ABD Başkanı Obama'nın uluslararası konularda doğru olanı yapacağına güvendiğini ifade etti. Aynı ankete göre% 30 ABD'yi olumsuz gördü.[20] Ayrıca, 2014 BBC Dünya Servisi Anketine göre, Amerikalıların% 86'sı Kanada'nın etkisini olumlu görüyor, yalnızca% 5'i olumsuz bir görüş ifade ediyor. Bununla birlikte, aynı ankete göre Kanadalıların% 43'ü ABD'nin etkisini olumlu,% 52'si olumsuz bir görüş ifade ediyor.[21] Ayrıca, Bahar 2017 Küresel Tutum Anketi'ne göre, Kanadalıların% 43'ü ABD'ye olumlu bakarken,% 51'i olumsuz görüşe sahip.[22] Bununla birlikte, daha yakın bir zamanda, Ocak 2018'de yapılan bir anket, Kanadalıların ABD liderliğine onay verdiklerini, Başkan döneminde yüzde 40'ın üzerinde bir düşüş gösterdi Donald Trump, diğer birçok ABD müttefik ve tarafsız ülkenin sakinlerinin görüşü doğrultusunda.[23]

Tarih

Sömürge savaşları

Ana makaleler: Kral William'ın Savaşı, Kraliçe Anne'nin Savaşı, Kral George'un Savaşı, ve Fransız ve Hint Savaşı

Önce Fransız Kanada'nın İngiliz fethi 1760'da İngilizler ve Fransızlar arasında, kolonilerde, Avrupa ve açık denizlerde çıkan bir dizi savaş vardı. Genel olarak, İngilizler büyük ölçüde Amerikan sömürge milisleri birimler, Fransızlar büyük ölçüde onların İlk ulus müttefikler. Iroquois Ulus İngilizlerin önemli müttefikleriydi.[24] Çatışmaların çoğu, New England ve Quebec arasındaki sınır boyunca uzanan köylerde pusu ve küçük ölçekli savaşları içeriyordu. New England kolonileri Quebec'ten çok daha büyük bir nüfusa sahipti, bu nedenle büyük istilalar güneyden kuzeye geldi. Sadece Fransızlar tarafından gevşek bir şekilde kontrol edilen Birinci Millet müttefikleri, kadınları ve çocukları kaçırmak ve erkeklere işkence edip öldürmek için New England köylerine defalarca baskınlar düzenlediler.[25] Hayatta kalanlar, Frankofon Katolikler olarak yetiştirildi. Sınır boyunca gerginlik din tarafından daha da şiddetlendi, Fransız Katolikler ve İngiliz Protestanlar derin bir karşılıklı güvensizlik içindeydi.[26] Bir deniz boyutu da vardı. korsanlar düşman ticaret gemilerine saldırmak.[27]

İngiltere 1629'dan 1632'ye kadar Quebec'i ve 1613'te ve tekrar 1654'ten 1670'e kadar Acadia'yı ele geçirdi; Bu topraklar barış antlaşmalarıyla Fransa'ya iade edildi. Büyük savaşlar (Amerikan isimlerini kullanmak için), Kral William'ın Savaşı (1689–1697); Kraliçe Anne'nin Savaşı (1702–1713); Kral George'un Savaşı (1744–1748) ve Fransız ve Hint Savaşı (1755–1763). Kanada'da, Avrupa'da olduğu gibi, bu dönem Yedi Yıl Savaşı olarak bilinir.

New England askerleri ve denizcileri, 1745'te Fransız Louisbourg kalesini ele geçirmek için yapılan başarılı İngiliz kampanyasında kritik öneme sahipti.[28] ve (antlaşma ile iade edildikten sonra) 1758'de yeniden ele geçirilmesi için.[29]

Halkların kaynaşması

Ana makale: Kanada'ya Amerikan göçü

1750'lerden 21. yüzyıla kadar, her iki yönde de büyük hareketlerle Kanadalı ve Amerikan nüfusu yoğun bir şekilde karıştı.[30]

Yeni ingiltere yankiler büyük kısımlara yerleşmiş Nova Scotia 1775'ten önce ve Amerikan Devrimi.[31] Amerikan Devrimi'nin sonunda yaklaşık 75.000 Birleşik İmparatorluk Sadık Yeni Amerika Birleşik Devletleri'nden Nova Scotia'ya taşındı, Yeni brunswick ve Quebec toprakları, Montreal'in doğusu ve güneyinde. 1790'dan 1812'ye kadar birçok çiftçi New York ve New England'dan Yukarı Kanada (çoğunlukla Niagara'ya ve kuzey kıyısına Ontario Gölü ). 19. yüzyılın ortalarında ve sonlarında altına hücum Amerikalı araştırmacıları, çoğunlukla Britanya Kolumbiyası sonra Cariboo Altına Hücum, Fraser Kanyonu Altına Hücum ve daha sonra Yukon bölgesi. 20. yüzyılın başlarında, toprak bloklarının açılması Prairie İlleri birçok çiftçiyi çekti American Midwest. Birçok Mennonitler göçmen Pensilvanya ve kendi kolonilerini kurdular. 1890'larda bazı Mormonlar topluluklar oluşturmak için kuzeye gitti Alberta sonra İsa Mesih'in Son Zaman Azizleri Kilisesi reddedildi çoğul evlilik.[32] 1960'larda askerlikten kaçan yaklaşık 50.000 askerin gelişini gördü. Vietnam Savaşı.[33]

19. yüzyılın sonları ve 20. yüzyılın başlarında, yaklaşık 900.000 Fransız Kanadalılar 1900'de 395.000 kişi ile ABD'ye taşındı. Üçte ikisi, New England'daki farklı etnik topluluklar oluşturdukları değirmen kasabalarına gitti. 20. yüzyılın sonlarına doğru Fransız dilini terk ettiler, ancak çoğu Katolik dinini korudular.[34][35] Yaklaşık iki kat fazla İngiliz Kanadalılar ABD'ye geldiler, ancak kendilerine özgü etnik yerleşimler oluşturmadılar.[36]

Kanada, diğer ülkelerden gelen göçmenlerin bir süre durup sonunda ABD'ye gittikleri bir ara istasyondu. 1851-1951'de, Kanada'ya 7,1 milyon insan geldi (çoğunlukla Avrupa Kıtası ) ve çoğu ABD'ye olmak üzere 6,6 milyonu Kanada'dan ayrıldı.[35]

Amerikan Devrim Savaşı

Ana makale: Amerikan Devrim Savaşı
General Montgomery'nin Quebec Saldırısında Ölümü, 31 Aralık 1775, tarafından John Trumbull, başarısız Amerikalı tasvir eden Quebec İstilası (1775).

Başlangıcında Amerikan Devrim Savaşı, Amerikan devrimcileri umdu Fransız Kanadalılar Quebec'te ve Kolonistler Nova Scotia isyanlarına katılacaklardı ve Amerika Birleşik Devletleri'ne katılmaları için önceden onaylandılar. Konfederasyon Makaleleri. Ne zaman Kanada işgal edildi Binlerce kişi Amerikan davasına katıldı ve savaş sırasında savaşan alaylar kurdu; ancak çoğu tarafsız kaldı ve bazıları İngiliz çabasına katıldı. İngiltere, Fransız Kanadalılara, Britanya İmparatorluğu'nun, Quebec Yasası Amerikan kolonilerinin, Dayanılmaz Eylemler. Amerikan işgali bir fiyaskoydu ve İngiltere kuzeydeki mülkleri üzerindeki kontrolünü sıkılaştırdı; 1777'de New York'a yapılan büyük bir İngiliz işgali, Saratoga'daki tüm İngiliz ordusunun teslim olmasına yol açtı ve Fransa'nın ABD'nin müttefiki olarak savaşa girmesine yol açtı. Fransız Kanadalılar, Fransa'nın dayanışma çağrılarını büyük ölçüde görmezden geldi.[37] Savaştan sonra Kanada yaklaşık 75.000 sığınak oldu Sadıklar ya ABD'yi terk etmek isteyen ya da Patriot misillemeleri tarafından bunu yapmaya zorlananlar.[38]

Orijinal Sadıklar arasında 3.500 ücretsiz vardı Afrika kökenli Amerikalılar. Çoğu Nova Scotia'ya gitti ve 1792'de 1200'ü Sierra Leone. Sadık sahipleri tarafından yaklaşık 2000 siyah köle getirildi; İmparatorluk 1833'te köleliği kaldırana kadar Kanada'da köle olarak kaldılar. 1860'tan önce yaklaşık 30.000-40.000 siyahi Kanada'ya girdi; birçoğu zaten özgürdü ve diğerleri, Yeraltı Demiryolu.[39]

1812 Savaşı

Ana makale: 1812 Savaşı

Paris antlaşması, savaşı sona erdiren İngiliz kuvvetlerinin güneydeki tüm kalelerini boşaltmaları çağrısında bulundu. Büyük Göller sınır. İngiltere, ABD'nin savaşta mallarını kaybeden Sadıklara mali tazminat sağlamadaki başarısızlığını gerekçe göstererek bunu reddetti. Jay Anlaşması 1795'te Büyük Britanya ile bu süregelen sorunu çözdü ve İngilizler kaleleri terk etti. Thomas Jefferson yakındaki İngiliz varlığını halk için bir tehdit olarak gördü Amerika Birleşik Devletleri ve bu yüzden o karşı çıktı Jay Anlaşması ve o zamanlar Amerika Birleşik Devletleri'ndeki en önemli siyasi meselelerden biri haline geldi.[40] Binlerce Amerikalı, daha ucuz arazi ve o eyalette yaygın olan daha iyi vergi oranları elde etmek için 1785'ten 1812'ye kadar Yukarı Kanada'ya (Ontario) göç etti; Bir savaş çıkması durumunda ABD'ye sadık kalacaklarına dair beklentilere rağmen, büyük ölçüde siyasi olmadıkları takdirde.[41]

1805'ten sonra gerilimler yeniden arttı, 1812 Savaşı Birleşik Devletler Britanya'ya savaş ilan ettiğinde. Amerikalılar, İngilizlerin açık denizlerde ABD gemilerine yönelik tacizine kızdılar ve Amerikan gemilerinden 6.000 denizcinin ele geçirilmesi, tarafsız Amerikan ticaretine karşı ciddi kısıtlamalar Fransa ve düşman için İngiliz desteği Yerli Amerikan kabileler Ohio ve ABD'nin 1783'te kazandığı topraklar. Amerikan "onuru" örtük bir sorundu. Amerikalılar, Kraliyet donanması ve denizleri kontrol ederlerse, Kanada'daki İngiliz garnizonundan çok daha büyük bir orduyu çağırabilirlerdi ve bu nedenle, İngiliz İmparatorluğu'na saldırmanın en avantajlı yolu olarak Kanada'nın kara istilası önerildi. Batı sınırındaki Amerikalılar da bir işgalin İngilizlerin desteğine son vereceğini umuyorlardı. Yerli Amerikan direnç Amerikan genişlemesi, tiplendirilmiş Tecumseh kabileler koalisyonu.[42] Amerikalılar da Kanada'yı satın almak istemiş olabilir.[43][44][45][46][47][48][49][50]

Savaş başladığında, Amerikan stratejisi Kanada'yı ele geçirmekti. Batı Kanada'daki yerleşimcilerin - çoğu ABD'den yeni gelen göçmenler - İngiliz hükümdarlarını devirme şansını memnuniyetle karşılayacaklarına dair bazı umutlar vardı. Bununla birlikte, Amerikan istilaları, Yerli Amerikalıların ve Yukarı Kanada milis. Büyük Kraliyet Donanması'nın yardımıyla, Amerikan kıyılarına yapılan bir dizi İngiliz baskını oldukça başarılıydı ve bir Washington'a saldırı bu, İngilizlerin yakılmasıyla sonuçlandı. Beyaz Saray, Başkent ve diğer kamu binaları. Ancak, sonraki savaşlar Baltimore, Plattsburg, ve New Orleans hepsi İngilizler için yenilgiyle sonuçlandı. Savaşın sonunda, Britanya'nın Kızılderili müttefikleri büyük ölçüde yenilgiye uğratılmıştı ve Amerikalılar, Batı Ontario şeridini kontrol ediyordu. Fort Malden. Bununla birlikte, İngiltere Maine ve kalan Kızılderili müttefiklerinin desteğiyle, Eski Kuzeybatı'nın büyük bölgeleri dahil Wisconsin ve çoğu Michigan ve Illinois. 1814'te Napolyon'un teslim olmasıyla Britanya, Amerikalıları kızdıran denizcilik politikalarına son verdi; Kızılderili kabilelerinin yenilgisiyle Amerikan yayılmacılığına yönelik tehdit sona erdi. Sonuç olarak, hem Birleşik Devletler hem de Kanada egemenliklerini ileri sürdüler, Kanada İngiliz idaresi altında kaldı ve Londra ve Washington'un üzerinde savaşacak başka hiçbir şeyi yoktu. Savaş sona erdi Gent Antlaşması Şubat 1815'te yürürlüğe girdi.[51] Bir dizi savaş sonrası anlaşma, Kanada-ABD sınırı boyunca barışçıl ilişkileri daha da istikrarlı hale getirdi. Kanada, uygunsuz Amerikan etkisinden korktuğu için Amerikan göçünü azalttı ve Kanada Anglikan Kilisesi büyük ölçüde Amerikalıya karşı bir ağırlık olarak Metodist ve Baptist kiliseler.[52]

Daha sonraki yıllarda, Anglophone Kanadalılar, özellikle Ontario'da, 1812 Savaşı'nı işgale karşı kahramanca ve başarılı bir direniş ve onları halk olarak tanımlayan bir zafer olarak gördü. Kanadalı milislerin işgali neredeyse tek başına bozguna uğrattığı efsanesi, mantıksal olarak "milis efsanesi" olarak bilinir, savaştan sonra oldukça yaygın hale geldi. John Strachan, York Anglikan Piskoposu. Bu arada, Amerika Birleşik Devletleri "İkinci Bağımsızlık Savaşı" nda zaferi ve şu savaş kahramanlarını kutladı. Andrew Jackson ve William Henry Harrison Beyaz Saray'a yöneldi.[53]

Konservatif tepki

Ana makale: Aile Kompakt

1812 Savaşı'nın ardından, Anglikan Piskoposu önderliğindeki İngiliz yanlısı muhafazakarlar John Strachan Ontario'da ("Yukarı Kanada") kontrolü ele aldı ve daha cumhuriyetçi Metodist ve Baptist kiliselerinin aksine Anglikan dinini destekledi. Küçük bir iç içe geçmiş elit, Aile Kompakt tam siyasi kontrolü ele aldı. ABD'de uygulandığı şekliyle demokrasi alay edildi. Politikalar, Amerika Birleşik Devletleri'nden göçü caydırmak için istenen etkiye sahipti. Demokrasi lehine isyanlar Ontario ve Quebec'te ("Aşağı Kanada") 1837'de bastırıldı; liderlerin çoğu ABD'ye kaçtı.[54] Amerikan politikası büyük ölçüde isyanları görmezden gelmekti.[55] ve gerçekten de Kanada'nın genel olarak batıya doğru genişlemesinden yana American Frontier.

İç savaş

Ana makale: Amerikan İç Savaşında Kanada

Britanya İmparatorluğu ve Kanada, Amerikan İç Savaşı ve yaklaşık 40.000 Kanada vatandaşı, Birlik Ordusu —Birçoğu ABD'de yaşıyordu ve birkaçı Konfederasyon Ordusu.[56] Ancak, çağrılan yüzlerce Amerikalı taslak Kanada'ya kaçtı.[57] 1864'te Konfederasyon hükümeti, Kanada'yı Amerikan sınır kasabalarına saldırmak için bir üs olarak kullanmaya çalıştı. 19 Ekim 1864'te Vermont, St.Albans kasabasına baskın düzenlediler., bir Amerikan vatandaşını öldürmek ve üç bankayı 200.000 ABD dolarının üzerinde soymak. Üç Konfederasyon tutuklandıkları Kanada'ya kaçtı, ancak sonra serbest bırakıldı. Pek çok Amerikalı, yanlış bir şekilde, Kanada hükümetinin baskını önceden bildiğinden şüpheleniyordu. Baskıncılar Kanada'da yerel bir mahkeme tarafından serbest bırakıldığında yaygın bir öfke vardı.[58] Amerikan Dışişleri Bakanı William H. Seward İngiliz hükümetine şunu bildirin, "bu işlemleri yasal, adil veya Amerika'ya karşı dostane olarak değerlendirmek imkansızdır."[59]

Fenian baskınları

Fenian baskınları küçük ölçekli saldırılardı Fenian Kardeşliği, bir İrlandalı Cumhuriyetçi Birleşik Devletler’deki İrlandalı Katolikler arasında kurulu bir örgüt. Hedefler İngiliz Ordusu kaleleri, gümrük noktaları ve sınıra yakın diğer yerlerdi. Baskınlar, 1866'da ve yine 1870'ten 1871'e kadar küçük, başarısız bölümlerdi. Amaç, Büyük Britanya'ya İrlanda'dan çekilmesi için baskı yapmaktı. Bu baskınların hiçbiri amacına ulaşmadı ve hepsi yerel Kanada güçleri tarafından hızla mağlup edildi.[60]

1865'teki İç Savaş'ın sonunda Amerikalılar, Konfederasyon için İngilizlerin desteğine kızmıştı. Bunun bir sonucu, Finlandiya'nın ABD'yi Kanada'ya saldırmak için üs olarak kullanma çabalarına resmi hoşgörü oldu.[61]

Alabama iddia ediyor

Ana makale: Alabama İddiaları
Kanada-Amerika Birleşik Devletleri ilişkileri üzerine bir editoryal karikatür, 1886. Yazıyor: Bayan Britannia. - "Canım, kuzeniniz Jonathan'a herhangi bir cesaret vermiş olmanız mümkün mü?" Bayan Kanada. - "Teşvik! Kesinlikle hayır, Anne. Ona asla birleşemeyeceğimizi söyledim."

Amerikalılar savaş zamanı İngiliz rolüne kızmıştı. Bazı liderler, İngiliz müdahalesinin savaşı uzattığı gerekçesiyle büyük bir ödeme talep etti. Senatör Charles Sumner başkanı Senato Dış İlişkiler Komitesi, başlangıçta 2 milyar dolar istemek ya da alternatif olarak tüm Kanada'nın Amerika Birleşik Devletleri'ne bırakılmasını istiyordu.[62][63]

Amerikan Dışişleri Bakanı William H. Seward müzakere etti Alaska Satın Alma 1867'de Rusya'yla birlikte, bunu tüm ülkenin kontrolünü ele geçirmek için kapsamlı bir planın ilk adımı olarak tasarladı. kuzeybatı Pasifik Sahil. Seward inanan biriydi Tezahür kader Seward, öncelikle ABD'ye ticari avantajları nedeniyle Britanya Kolumbiyası Birleşik Devletler'e ilhak edilmeyi istemek ve İngiltere'nin bunu, Alabama iddialar. Yakında diğer unsurlar ilhakı onayladı, planları ilhaktı. Britanya Kolumbiyası, Kızıl Nehir Kolonisi (Manitoba) ve Nova Scotia, hasar taleplerini düşürme karşılığında. Amerikalı yayılmacılar, Kanadalı ayrılıkçılar ve Amerikan yanlısı İngilizlerin görünüşte güçleri birleştirmesiyle 1870 ilkbahar ve yazında bu fikir zirveye ulaştı. Plan çeşitli nedenlerle iptal edildi. Londra durmaya devam etti, Amerikan ticari ve finans grupları, anlaşmazlığın nakit esasına göre hızlı bir şekilde çözülmesi için Washington'a baskı yaptı, Britanya Kolombiyası'nda Britanya İmparatorluğu'nda kalma çağrısı yapan Kanadalı milliyetçi duyarlılık, Kongre'nin yeniden yapılanma ile meşgul oldu ve çoğu Amerikalı çok az şey gösterdi. bölgesel genişlemeye ilgi. "Alabama İddiaları "anlaşmazlık uluslararası tahkime gitti. İlk büyük tahkim davalarından birinde, mahkeme 1872'deki Amerikan iddialarını destekledi ve İngiltere'ye 15.5 milyon dolar ödemesini emretti. İngiltere ödedi ve olay barışçıl ilişkilerle sona erdi.[64][65]

Kanada Hakimiyeti

Ana makale: Kanada Konfederasyonu

İngiltere, diplomasiyi ve savunma politikasını kontrol ederken, Kanada 1867'de içişlerinde özerk bir egemenlik haline geldi. Konfederasyondan önce bir Oregon sınırı anlaşmazlığı Amerikalıların 54. derece enlemi talep ettiği. Bu sorun, tartışmalı bölgeyi bölerek çözüldü; kuzey yarısı Britanya Kolombiyası oldu ve güney yarısı eyaletler Washington ve Oregon. Bununla birlikte, Amerika ile gergin ilişkiler, adı verilen bir dizi küçük ölçekli silahlı saldırı nedeniyle devam etti. Fenian baskınları tarafından İrlandalı-Amerikalı İrlanda'nın bağımsızlığı için Kanada'yı takas etme girişiminde bulunan 1866'dan 1871'e kadar sınırı geçen İç Savaş gazileri.[66] Amerikan İç Savaşı sırasında Kanada'nın Konfederasyon akıncılarına karşı hoşgörüsüne kızan Amerikan hükümeti, Fenians. Diplomatik ilişkilerden sorumlu İngiliz hükümeti, Anglo-Amerikan ilişkileri gergin olduğu için ihtiyatla protesto etti. Fenians'ın kaybolması ve 1872'de Fenians'ın yerleşmesiyle gerilimin çoğu hafifletildi. Alabama İddiaları İngiltere, Britanya'da inşa edilen ve Konfederasyona satılan savaş gemilerinin neden olduğu savaş kayıpları için 15,5 milyon ABD doları ödediğinde.

Okyanus sınırları üzerindeki anlaşmazlıklar Georges Bank ve Pasifik'te aşırı balıkçılık, balina avcılığı ve mühürleme hakları uluslararası tahkim yoluyla kararlaştırıldı ve önemli bir emsal oluşturdu.[67]

Amerika Birleşik Devletleri'ne ve Amerika Birleşik Devletleri'nden göç

Daha fazla bilgi: Fransız Amerikan, Amerika Birleşik Devletleri'ne göç tarihi, Kanada'ya göç tarihi, Kanadalı Amerikalılar, ve Amerikan Kanadalılar

1850'den sonra, Amerika Birleşik Devletleri'nde sanayileşme ve kentleşme hızı çok daha hızlıydı ve Kuzey'den çok sayıda göçmen çekti. 1870'e gelindiğinde, Kanada'da doğan tüm insanların 1 / 6'sı Amerika Birleşik Devletleri'ne taşınmıştı; en yüksek yoğunluk, Quebec'ten Frankofon göçmenlerin ve Maritimes'ten Anglofon göçmenlerin varış noktası olan New England'daydı. Mevsimlik oduncular, daha büyük pazarlar arayan girişimciler ve Kanada'dakinden çok daha yüksek ücretler ödeyen tekstil fabrikalarında iş arayan aileler gibi insanların sınır boyunca ileri geri hareket etmesi yaygındı.[68]

Kanada endüstrisi bir büyüme hamlesi başladığından, 1890'dan sonra güneye doğru göç yavaşladı. O zamana kadar, Amerikan sınırı kapanıyordu ve taze toprak arayan binlerce çiftçi Amerika Birleşik Devletleri'nin kuzeyinden Prairie Eyaletlerine taşındı. Akışların net sonucu, 1901'de Kanada'da 128.000 Amerika doğumlu sakin (Kanada nüfusunun% 3.5'i) ve Amerika Birleşik Devletleri'nde 1.18 milyon Kanada doğumlu sakinlerin (ABD nüfusunun% 1.6'sı) olmasıydı.[69]

Alaska sınırı

Ana makaleler: Alaska sınır anlaşmazlığı ve Klondike Altına Hücum

Kısa süreli bir tartışma oldu Alaska sınır anlaşmazlığı, 1903'te Amerika Birleşik Devletleri lehine yerleşti. Konu, Klondike Altına Hücum Kanada'nın Yukon'una on binlerce adam getirdi ve Amerikan limanlarından gelmeleri gerekiyordu. Kanada'nın limanına ihtiyacı vardı ve şu anki Amerikan kasabası yakınlarındaki bir limanda yasal bir hakkı olduğunu iddia etti. Haines, Alaska. Zengin altın tarlalarına tüm Kanadalı bir rota sağlayacaktır. Anlaşmazlık tahkim yoluyla çözüldü ve İngiliz delegesi Amerikalılarla birlikte oy kullandı - aniden İngiltere'nin Amerika Birleşik Devletleri ile ilişkilerini Kanada'dakilere kıyasla üstün gördüğünü anlayan Kanadalıların şaşkınlığı ve tiksintisine oy verdi. Tahkim statükoyu onayladı, ancak Kanada'yı Londra'ya kızdırdı.[70][71]

1907 üzerinde küçük bir tartışma gördü USS Nashville Kanada'nın izni olmadan Kanada üzerinden Büyük Göllere yelken açmak. İki taraf, gelecekteki utançlardan kurtulmak için 1909'da Uluslararası Sınır Suları Anlaşması ve Uluslararası Ortak Komisyon Büyük Gölleri yönetmek ve silahsızlandırmak için kuruldu. İkinci Dünya Savaşı'nda savaş gemilerinin yapımına ve eğitimine izin verecek şekilde değiştirildi.[72]

ABD ile karşılıklı ticaret yenildi

Ana makale: Karşılıklılık (Kanada siyaseti)
1911 tarihli bir Muhafazakar kampanya afişi, büyük Amerikan şirketlerinin ("tröstler"), Liberaller tarafından önerilen karşılıklılığın tüm faydalarından yararlanacağı ve Kanada çıkarlarına çok az şey bırakacağı konusunda uyarıyor.

Amerikan karşıtlığı 1911'de Kanada'da keskin bir zirveye ulaştı.[73] Liberal 1911'de hükümet Mütekabiliyet ABD ile ticaret engellerini azaltacak bir anlaşma. Kanadalı imalat çıkarları, serbest ticaretin daha büyük ve daha verimli Amerikan fabrikalarının pazarlarını ele geçirmesine izin vereceği konusunda alarma geçti. Muhafazakarlar bunu, 1911 seçimi, ekonomik ilhak özel bir tehlike ile ABD'ye "satılacağı" uyarısında bulundu.[74] Muhafazakar slogan, "Yankees'le kamyon veya ticaret yok" idi, çünkü Kanada milliyetçiliği ve Britanya İmparatorluğunun büyük bir zafer kazanmasına duyulan özlem.[75][76]

Kanada özerkliği

Kanada, Londra'dan kendi heyetini Versailles Barış Görüşmeleri 1919'da İngiliz İmparatorluğu altında antlaşmayı imzalamak şartıyla. Kanada daha sonra 1920'lerde kendi dış ve askeri işlerinin sorumluluğunu üstlendi. Amerika Birleşik Devletleri'ndeki ilk büyükelçisi, Vincent Massey, 1927'de seçildi. Amerika Birleşik Devletleri'nin Kanada'daki ilk büyükelçisi William Phillips. Kanada aktif bir üyesi oldu İngiliz Milletler Topluluğu, ulusların Lig, ve Dünya Mahkemesi hiçbiri ABD'yi içermiyor

Temmuz 1923'te Pasifik Kuzeybatı gezisinin bir parçası olarak ve ölümünden bir hafta önce, ABD Başkanı Warren Harding ziyaret Vancouver, onu Kanada'yı ziyaret eden ilk Amerika Birleşik Devletleri başkanı yaptı. Britanya Kolombiyası'nın o zamanki Başbakanı, John Oliver ve ardından Vancouver belediye başkanı, Charles Tisdall onuruna öğle yemeğine ev sahipliği yaptı. Otel Vancouver. Harding'in konuştuğunu 50.000'den fazla kişi duydu Stanley Parkı. Harding'e bir anıt tarafından tasarlanan Charles Marega 1925'te Stanley Park'ta açıldı.[77]

Amerika Birleşik Devletleri ile ilişkiler, Kanada'nın yeni kanunu şiddetle protesto ettiği 1930 yılına kadar samimiydi. Smoot – Hawley Tarife Yasası ABD'nin Kanada'dan ithal edilen ürünler için tarifeleri (vergileri) artırdığı. Kanada, Amerikan ürünlerine karşı daha yüksek tarifelerle misilleme yaptı ve İngiliz Milletler Topluluğu içinde daha fazla ticarete yöneldi. ABD-Kanada ticareti% 75 düştü Büyük çöküntü iki ülkeyi de aşağı çekti.[78][79]

1920'lere kadar her iki ülkenin savaş ve deniz departmanları, kağıt üzerinde diğerinin düşman olduğu varsayımsal savaş oyunu senaryoları tasarladı. Bunlar rutin eğitim egzersizleriydi; departmanlara gerçek bir savaşa hazırlanmaları asla söylenmedi. 1921'de Kanada gelişti 1 Numaralı Savunma Planı Amerikan şehirlerine yönelik bir saldırı ve ABD'nin işgalini engellemek için ingiliz takviye geldi. 1920'lerin sonlarında ve 1930'larda Amerika Birleşik Devletleri Ordusu Savaş Koleji ile savaş için bir plan geliştirdi ingiliz imparatorluğu büyük ölçüde Kuzey Amerika topraklarında, Kırmızı Savaş Planı.[80]

Herbert Hoover 1927'de İngiltere Büyükelçisi Sir Eşme Howard ile bir araya gelen Howard, "Birleşik Devletler ile Britanya İmparatorluğu arasındaki savaş olasılığını düşünmenin saçmalığı" üzerinde anlaştı.[81]

1938'de kökleri olarak Dünya Savaşı II ABD Başkanı Franklin Roosevelt, Ontario, Kingston'daki Queen's Üniversitesi'nde halka açık bir konuşma yaparak, başka bir gücün Kanada'yı ele geçirmeye çalışması durumunda ABD'nin boş yere oturmayacağını ilan etti. Diplomatlar bunu Almanya'ya Kanada'ya saldırmama yönünde açık bir uyarı olarak gördü.[82]

Dünya Savaşı II

Kanadalı Atlı ve bir Vermont Eyalet Polisi Kanada – Amerika Birleşik Devletleri'nin kendi taraflarında (Quebec –Vermont ) 1941'de sınır

İki ülke, II.Dünya Savaşı'nda yakın işbirliği yaptı,[83] her iki ülke de yeni refah düzeylerini ve ülkeyi yenme kararlılığını gördüğü için Mihver güçleri. Başbakan William Lyon Mackenzie King ve Başkan Franklin D. Roosevelt seleflerinin hatalarını tekrar etmemeye kararlıydı.[84] Ağustos 1940'ta Ogdensburg'da bir araya gelerek yakın işbirliği çağrısında bulunan bir bildiri yayınladılar ve Daimi Savunma Ortak Kurulu (PJBD).

King, Ağustos 1943'e ev sahipliği yaparak Kanada'nın uluslararası görünürlüğünü artırmaya çalıştı. Çeyrek konferans Quebec'te askeri ve siyasi strateji üzerine; o zarif bir ev sahibiydi ama önemli toplantıların dışında tutuldu. Winston Churchill ve Roosevelt.

Kanada inşaatına izin verdi Alaska Karayolu ve atom bombasının yapımına katıldı. 49.000 Amerikalı katıldı RCAF (Kanada) veya RAF (İngiliz) hava kuvvetleri Clayton Knight Komitesi, Roosevelt'in 1940–42'de ABD'de işe alım iznini almış olan.[85]

1930'ların ortalarında Britanya Kolombiyası'nı birleşik bir Batı Kıyısı askeri komutanlığı ile bütünleştirme yönündeki Amerikan girişimleri Kanada muhalefetini uyandırmıştı. Kanada'nın savunmasız bir Japon istilasından korkmak Britanya Kolumbiyası Sahili Amerikalı yetkililer, doğu Pasifik Okyanusu için birleşik bir askeri komutanlığın oluşturulması çağrısında bulundu. savaş tiyatrosu. Kanadalı liderler korktu Amerikan emperyalizmi ve özerklik kaybı bir Japon işgalinden daha fazla. 1941'de Kanadalılar, Batı Kıyısı için birleşik komuta yerine karşılıklı işbirliği için PJBD içinde başarılı bir şekilde tartıştılar.[86]

Newfoundland

Amerika Birleşik Devletleri büyük askeri üsler inşa etti. Newfoundland II.Dünya Savaşı sırasında. O zamanlar bir İngiliz kraliyet kolonisi hakimiyet statüsünü kaybetmiş. Amerikan harcamaları depresyonu sona erdirdi ve yeni bir refah getirdi; Newfoundland'ın iş dünyası, Amerika Birleşik Devletleri ile daha yakın bağlar aradı. Ekonomik Birlik Partisi. Ottawa bunu fark etti ve Newfoundland'ın Kanada'ya katılmasını istedi, ki bunu çok tartışmalı referandumlardan sonra yaptı. Amerika Birleşik Devletleri'nde Newfoundland'ın devralınması için çok az talep vardı, bu nedenle Birleşik Devletler, İngilizlerin Amerika'nın Newfoundland referandumu.[87]

Soğuk Savaş

Başbakan William Lyon Mackenzie King Dışişleri Bakanı ile yakın çalışma Louis St. Laurent, dış ilişkileri 1945–48 ihtiyatlı bir şekilde ele aldı. Kanada, İngiltere'nin yeniden inşasına yardımcı olmak için İngiltere'ye para bağışladı; seçildi BM Güvenlik Konseyi; ve tasarıma yardım etti NATO. Bununla birlikte, Mackenzie King, Amerika Birleşik Devletleri ile serbest ticareti reddetti,[88] ve bir rol oynamamaya karar verdi Berlin hava asansörü.[89] Kanada, İngiltere'den ayrı hareket edebildiği için Milletler Cemiyeti'ne aktif olarak katılmıştı. Oynadı Birleşmiş Milletler'in savaş sonrası oluşumunda mütevazı rol yanı sıra Uluslararası Para Fonu. 1947'de tasarımında biraz daha büyük bir rol oynadı. Gümrük Tarifeleri ve Ticaret Genel Anlaşması.[90] 20. yüzyılın ortalarından itibaren Kanada ve Amerika Birleşik Devletleri son derece yakın ortaklar haline geldi. Kanada, Amerika Birleşik Devletleri'nin yakın bir müttefikiydi. Soğuk Savaş.

Vietnam Savaşı direnişleri

Daha fazla bilgi: Kanada'da Vietnam Savaşı direniyor

Kanada, Amerika Birleşik Devletleri'nden asker kaçaklarını ve daha sonra firarileri açıkça kabul ederken, Kanada'nın eylemlerinden dolayı hiçbir zaman ciddi bir uluslararası anlaşmazlık olmadı, İsveç'in kabulü ise Amerika Birleşik Devletleri tarafından ağır bir şekilde eleştirildi. Amerikan sürgünlerini kabul etme meselesi, Kanada'da göçmenlik yasasında Kanada'nın egemenliğine odaklanan yerel bir siyasi tartışma haline geldi. Amerika Birleşik Devletleri dahil olmadı çünkü Amerikalı politikacılar Kanada'yı rahatsız etmeye değmeyecek coğrafi olarak yakın müttefik olarak görüyorlardı.[91]

Nixon Şok 1971

Ana makaleler: Nixon şoku ve Üçüncü Seçenek
Richard Nixon ortak bir oturuma hitap eder Kanada Parlamentosu'nun 1972

Amerika Birleşik Devletleri Kanada'nın en büyük pazarı haline gelmişti ve savaştan sonra Kanada ekonomisi Amerika Birleşik Devletleri ile sorunsuz ticaret akışına o kadar bağımlı hale geldi ki, 1971'de Amerika Birleşik Devletleri "Nixon Şoku "ekonomi politikaları (tüm ithalatlarda% 10 tarife dahil) Kanada hükümetini paniğe sürükledi. Washington, Kanada'yı 1971 Yeni Ekonomi Politikasından muaf tutmayı reddetti, bu nedenle Trudeau Avrupa ile daha yakın ekonomik bağlarda bir çözüm gördü. Trudeau bir öneride bulundu"Üçüncü Seçenek "Kanada'nın ticaretini çeşitlendirme ve Amerikan pazarının önemini düşürme politikası. 1972'de yapılan bir konuşmada Ottawa, Nixon, Kanada ile Amerika Birleşik Devletleri arasındaki "özel ilişkiyi" ölü ilan etti.[92]

İlişkiler, ticaret anlaşmazlıkları, savunma anlaşmaları, enerji, balıkçılık, çevre, kültür emperyalizmi ve dış politika dahil olmak üzere Nixon yıllarında (1969–74) birçok noktada kötüleşti. Trudeau ve Başkan Jimmy Carter (1977-1981) daha iyi bir uyum buldu. 1970'lerin sonlarında, Kanada'nın siyasi ve ekonomik ihtiyaçlarına karşı daha sempatik bir Amerikan tutumu, Kanada'ya taşınan asker kaçakçılarının affedilmesi ve Watergate skandalı ve Vietnam Savaşı gibi eskilerin ölümü görüldü. Kanada, Amerikan yatırımlarını her zamankinden daha fazla memnuniyetle karşıladı. stagflasyon "her iki ülkeye de zarar veren.[93]

1990'lar

Ana makale: Kuzey Amerika Serbest Ticaret Anlaşması

Kanada-ABD'deki ana sorunlar. 1990'larda ilişkiler, 1994 yılında imzalanan NAFTA anlaşmasına odaklandı. 2014 yılına kadar 19 trilyon dolar değerinde 470 milyon insanı kapsayan ve milyonlarca iş yaratan ortak bir pazar yarattı.[94] Wilson, "NAFTA'nın Kanadalı tüketiciler, işçiler ve işletmeler için büyük ve ölçülebilir kazançlar ürettiği konusunda çok az tartışma var." Ancak, "NAFTA beklentilerin oldukça gerisinde kaldı" diye ekliyor.[95]

Amerikan karşıtlığı

Daha fazla bilgi: Anti-Amerikancılık § Kanada

1780'lerde Amerikan Devrimi'nden mülteciler olarak Sadıkların gelişinden bu yana, tarihçiler Kanada'nın Amerika Birleşik Devletleri ve "Amerikanlaşma "ya da kültürel bir ele geçirme. Örneğin, Heidler ve Heidler'e (2004) göre, 1812 Savaşı'nda Fransız milislerinin Aşağı Kanada'yı savunmak için verdiği coşkulu tepki" Amerikanlaşma korkusunu "yansıtıyordu.[96] Bilim adamları bu tavrın izini zamanla Ontario ve Quebec'te buldular.[97]

20. yüzyılın ilk yarısında ABD hakkında yazan Kanadalı entelektüeller Amerika'yı modernitenin dünya merkezi olarak tanımladılar ve ondan üzüldüler. Anti-Amerikan Kanadalılar (İngiliz İmparatorluğu'na hayranlık duyan), Kanada'nın geleneği reddetmesi, "ilerleme" ve teknolojiye tapınması ve kitle kültürü ile Amerikan fethinden kıl payı kurtulmuş olduğunu açıkladı; düzenli hükümete ve toplumsal uyuma olan bağlılığı nedeniyle Kanada'nın çok daha iyi olduğunu açıkladılar. Güneyde, özellikle liberal ve sosyalist entelektüeller gibi, ulusun birkaç ateşli savunucusu vardı. F. R. Scott ve Jean-Charles Harvey (1891–1967).[98]

Looking at television, Collins (1990) finds that it is in Anglophone Canada that fear of cultural Americanization is most powerful, for there the attractions of the U.S. are strongest.[99] Meren (2009) argues that after 1945, the emergence of Quebec nationalism and the desire to preserve French-Canadian cultural heritage led to growing anxiety regarding American cultural imperialism and Americanization.[100] In 2006 surveys showed that 60 percent of Québécois had a fear of Americanization, while other surveys showed they preferred their current situation to that of the Americans in the realms of health care, quality of life as seniors, environmental quality, poverty, educational system, racism and standard of living. While agreeing that job opportunities are greater in America, 89 percent disagreed with the notion that they would rather be in the United States, and they were more likely to feel closer to English Canadians than to Americans.[101] However, there is evidence that the elites and Quebec are much less fearful of Americanization, and much more open to economic integration than the general public.[101]

The history has been traced in detail by a leading Canadian historian J.L. Granatstein in Yankee Go Home: Canadians and Anti-Americanism (1997). Current studies report the phenomenon persists. Two scholars report, "Anti-Americanism is alive and well in Canada today, strengthened by, among other things, disputes related to NAFTA, American involvement in the Middle East, and the ever-increasing Americanization of Canadian culture."[102] Jamie Glazov writes, "More than anything else, Diefenbaker became the tragic victim of Canadian anti-Americanism, a sentiment the prime minister had fully embraced by 1962. [He was] unable to imagine himself (or his foreign policy) without enemies."[103] Historian J. M. Bumsted says, "In its most extreme form, Canadian suspicion of the United States has led to outbreaks of overt anti-Americanism, usually spilling over against American residents in Canada."[104] John R. Wennersten writes, "But at the heart of Canadian anti-Americanism lies a cultural bitterness that takes an American expatriate unaware. Canadians fear the American media's influence on their culture and talk critically about how Americans are exporting a culture of violence in its television programming and movies."[105] However Kim Nossal points out that the Canadian variety is much milder than anti-Americanism in some other countries.[106] By contrast Americans show very little knowledge or interest one way or the other regarding Canadian affairs.[107] Kanadalı tarihçi Frank Underhill, quoting Canadian playwright Merrill Denison summed it up: "Americans are benevolently ignorant about Canada, whereas Canadians are malevolently informed about the United States."[108]

Relations between political executives

The executive of each country is represented differently. Amerika Birleşik Devletleri başkanı hem Devlet Başkanı ve hükümetin başı, and his "administration" is the executive, while the Kanada Başbakanı is head of government only, and his or her "government" or "ministry" directs the executive.

W.L. Mackenzie King and Franklin D. Roosevelt (October 1935 – April 1945)

1940 yılında W.L. Mackenzie Kral ve Franklin D. Roosevelt signed a defense pact, known as the Ogdensburg Anlaşması.

W.L. Mackenzie King and Harry S. Truman (April 1945 – November 1948)

Louis St. Laurent and Harry S. Truman (November 1948 – January 1953)

.

Prime Minister Laurent and President Truman were both anti-communist during the early years of the Soğuk Savaş.

Louis St. Laurent and Dwight D. Eisenhower (January 1953 – June 1957)

John G. Diefenbaker and Dwight D. Eisenhower (June 1957 – January 1961)

John G. Diefenbaker and John F. Kennedy (January 1961 – April 1963)

Diefenbaker and Kennedy did not get along well personally. This was evident in Diefenbaker's response to the Cuban Missile Crisis, where he did not support the United States. However, Diefenbaker's Minister of Defence went behind Diefenbaker's back and did set Canada's military to high alert in order to try and appease Kennedy.[109]

Lester B. Pearson and John F. Kennedy (April–November 1963)

Lester B. Pearson and Lyndon B. Johnson (November 1963 – April 1968)

1965'te Lester B. Pearson gave a speech in Philadelphia criticizing the US involvement in the Vietnam Savaşı.[110] Bu çileden çıkardı Lyndon B. Johnson, who gave him a harsh talk, saying "You don't come here and piss on my rug".[111]

Pierre Trudeau and Lyndon B. Johnson (April 1968 – January 1969)

Pierre Trudeau and Richard Nixon (January 1969 – August 1974)

Pierre Trudeau and Gerald Ford (August 1974 – January 1977)

Pierre Trudeau and Jimmy Carter (January 1977 – June 1979; March 1980 – January 1981)

Joe Clark and Jimmy Carter (June 1979 – March 1980)

Pierre Trudeau and Ronald Reagan (January 1981 – June 1984)

John Turner and Ronald Reagan (June–September 1984)

Brian Mulroney and Ronald Reagan (September 1984 – January 1989)

Ronald Reagan (left) and Brian Mulroney (right) at the Hotel Cipriani in Venice, Italy, June 11, 1987

Arasındaki ilişkiler Brian Mulroney ve Ronald Reagan were famously close.[112] This relationship resulted in negotiations for the Kanada-Amerika Birleşik Devletleri Serbest Ticaret Anlaşması, ve ABD-Kanada Hava Kalitesi Anlaşması to reduce acid-rain-causing emissions, both major policy goals of Mulroney, that would be finalized under the presidency of George H.W.Bush.

Brian Mulroney and George H. W. Bush (January 1989 – January 1993)

Brian Mulroney and Bill Clinton (January–June 1993)

Kim Campbell and Bill Clinton (June–November 1993)

Jean Chrétien and Bill Clinton (November 1993 – January 2001)

olmasına rağmen Jean Chrétien was wary of appearing too close to President Bill Clinton,[kaynak belirtilmeli ] both men had a passion for golf. During a news conference with Prime Minister Chrétien in April 1997, President Clinton quipped "I don't know if any two world leaders have played golf together more than we have, but we meant to break a record".[113] Their governments had many small trade quarrels over the Canadian content of American magazines, softwood lumber, and so on, but on the whole were quite friendly. Both leaders had run on reforming or abolishing NAFTA, but the agreement went ahead with the addition of environmental and labor side agreements. Crucially, the Clinton administration lent rhetorical support to Canadian unity during the 1995 referendum in Quebec on separation from Canada.[114]

Jean Chrétien and George W. Bush (January 2001 – December 2003)

Relations between Chrétien and George W. Bush were strained throughout their overlapping times in office. Sonra 11 Eylül saldırıları terror attacks, Jean Chrétien publicly mused that U.S. foreign policy might be part of the "root causes" of terrorism. Some Americans criticized his "smug moralism", and Chrétien's public refusal to support the 2003 Iraq war was met with negative responses in the United States, especially among conservatives.[115]

Paul Martin and George W. Bush (December 2003 – February 2006)

Stephen Harper and George W. Bush (February 2006 – January 2009)

Başbakan Stephen Harper (left) and President George W. Bush (right) meet in Washington in July 2006

Stephen Harper and George W. Bush were thought to share warm personal relations and also close ties between their administrations. Because Bush was so unpopular among liberals in Canada (particularly in the media), this was underplayed by the Harper government.[116]

Shortly after being congratulated by Bush for his victory in February 2006, Harper rebuked U.S. ambassador to Canada David Wilkins eleştirmek için Conservatives' plans to assert Canada's sovereignty over the Kuzey Buz Denizi waters with military force.[117]

Stephen Harper and Barack Obama (January 2009 – November 2015)

Bir üyesi Kanada Kraliyet Atlı Polisi saluting in the foreground as Barack Obama boards Air Force One in Ottawa on February 19, 2009

Devlet Başkanı Barack Obama 's first international trip was to Canada on February 19, 2009, thereby sending a strong message of peace and cooperation.[118] With the exception of Canadian lobbying against "Buy American" provisions in the U.S. teşvik paketi, relations between the two administrations were smooth.

They also held friendly bets on hockey games during the Winter Olympic season. İçinde 2010 Kış Olimpiyatları hosted by Canada in Vancouver, Canada defeated the US in both gold medal matches, entitling Stephen Harper to receive a case of Molson Kanadalı beer from Barack Obama; in reverse, if Canada had lost, Harper would have provided a case of Yuengling beer to Obama.[119] During the 2014 Winter Olympics, alongside ABD Dışişleri Bakanı John Kerry & Dışişleri Bakanı John Baird, Stephen Harper was given a case of Samuel Adams beer by Obama for the Canadian gold medal victory over the US in women's hockey, and the semi-final victory over the US in men's hockey.[120]

Canada-United States Regulatory Cooperation Council (RCC) (2011)

On February 4, 2011, Harper and Obama issued a "Declaration on a Shared Vision for Perimeter Security and Economic Competitiveness"[121][122] and announced the creation of the Canada–United States Regulatory Cooperation Council (RCC) "to increase regulatory transparency and coordination between the two countries."[123]

Kanada Sağlık ve Amerika Birleşik Devletleri Gıda ve İlaç İdaresi (FDA) under the RCC mandate, undertook the "first of its kind" initiative by selecting "as its first area of alignment common cold indications for certain over-the-counter antihistamine ingredients (GC 2013-01-10)."[124]

On December 7, 2011, Harper flew to Washington, met with Obama and signed an agreement to implement the joint action plans that had been developed since the initial meeting in February. The plans called on both countries to spend more on border infrastructure, share more information on people who cross the border, and acknowledge more of each other's safety and security inspection on third-country traffic. Bir başyazı Küre ve Posta praised the agreement for giving Canada the ability to track whether failed refugee claimants have left Canada via the U.S. and for eliminating "duplicated baggage screenings on connecting flights".[125] The agreement is not a legally binding treaty, and relies on the political will and ability of the executives of both governments to implement the terms of the agreement. These types of executive agreements are routine—on both sides of the Canada–U.S. sınır.

Justin Trudeau and Barack Obama (November 2015 – January 2017)

Başbakan Justin Trudeau (left) and President Barack Obama (right) meet in Washington in March 2016

President Barack Obama and Prime Minister Justin Trudeau first met formally at the APEC summit meeting içinde Manila, Filipinler in November 2015, nearly a week after the latter was sworn into the office. Both leaders expressed eagerness for increased cooperation and coordination between the two countries during the course of Trudeau's government with Trudeau promising an "enhanced Canada–U.S. partnership".[126]

On November 6, 2015, Obama announced the ABD Dışişleri Bakanlığı 's rejection of the proposed Keystone XL boru hattı, the fourth phase of the Kilit taşı petrol boru hattı system running between Canada and the United States, to which Trudeau expressed disappointment but said that the rejection would not damage Canada–U.S. relations and would instead provide a "fresh start" to strengthening ties through cooperation and coordination, saying that "the Canada–U.S. relationship is much bigger than any one project."[127] Obama has since praised Trudeau's efforts to prioritize the reduction of iklim değişikliği, calling it "extraordinarily helpful" to establish a worldwide consensus on addressing the issue.[128]

Although Trudeau has told Obama his plans to withdraw Canada's McDonnell Douglas CF-18 Hornet jetler yardımcı içinde Amerikan liderliğindeki müdahale karşısında IŞİD, Trudeau said that Canada will still "do more than its part" in combating the terrorist group by increasing the number of Kanadalı özel kuvvetler members training and fighting on ground in Irak ve Suriye.[129]

Trudeau visited the Beyaz Saray for an official visit and eyalet yemeği 10 Mart 2016.[130] Trudeau and Obama were reported to have shared warm personal relations during the visit, making humorous remarks about which country was better at hokey and which country had better bira.[131] Obama complimented Trudeau's 2015 election campaign for its "message of hope and change" and "positive and optimistic vision". Obama and Trudeau also held "productive" discussions on iklim değişikliği and relations between the two countries, and Trudeau invited Obama to speak in the Canadian parliament in Ottawa later in the year.[132]

Justin Trudeau and Donald Trump (January 2017–present)

Devlet Başkanı Donald Trump ve Başbakan Justin Trudeau -de 45. G7 zirvesi içinde Biarritz in August 2019

Zaferini takiben Donald Trump içinde 2016 ABD başkanlık seçimi, Trudeau congratulated him and invited him to visit Canada at the "earliest opportunity."[133] Prime Minister Trudeau and President Trump formally met for the first time at the Beyaz Saray on February 13, 2017, nearly a month after Trump was sworn into the office. Trump has ruffled relations with Canada with tariffs on softwood lumber.[134] Diafiltered Milk has also been brought up by Trump as an area that needs to be negotiated.[135] Trump is expected to renegotiate NAFTA with Canada.[136]

In June 2018, after Trudeau explained that Canadians would not be "pushed around" by the Trump tarifeleri on Canada's aluminum and steel, Trump labelled Trudeau as "dishonest" and "meek", and accused Trudeau of making "false statements", although it is unclear which statements Trump was referring to. Trump's adviser on trade, Peter Navarro, said that there was a "special place in hell" for Trudeau as he employed "bad faith diplomacy with President Donald J. Trump and then tries to stab him in the back on the way out the door ... that comes right from Birinci Hava Kuvvetleri."[137][138] Days later, Trump said that Trudeau's comments are "going to cost a lot of money for the people of Canada".[139]

Askeri ve güvenlik

Kuzey Amerika Havacılık ve Uzay Savunma Komutanlığı (NORAD), long headquartered in the Cheyenne Dağı Kompleksi in Colorado, exemplifies military co-operation between Canada and the U.S.
Banners on the Kanada Elçiliği in Washington saying "Friends, Neighbours, Partners, Allies"

Kanadalı askeri, like forces of other NATO countries, fought alongside the United States in most major conflicts since Dünya Savaşı II, I dahil ederek Kore Savaşı, Körfez Savaşı, Kosova Savaşı ve son zamanlarda Afganistan'da savaş. The main exceptions to this were the Canadian government's opposition to the Vietnam Savaşı ve Irak Savaşı, which caused some brief diplomatic tensions. Despite these issues, military relations have remained close.

American defense arrangements with Canada are more extensive than with any other country.[140] Permanent Joint Board of Defense, established in 1940, provides policy-level consultation on bilateral defense matters. The United States and Canada share Kuzey Atlantik Antlaşması Örgütü (NATO) mutual security commitments. In addition, American and Canadian military forces have cooperated since 1958 on continental air defense within the framework of the Kuzey Amerika Havacılık ve Uzay Savunma Komutanlığı (NORAD). Canadian forces have provided indirect support for the American invasion of Iraq that began in 2003.[141] Moreover, interoperability with the American armed forces has been a guiding principle of Canadian military force structuring and doctrine since the end of the Cold War. Canadian navy frigates, for instance, integrate seamlessly into American carrier battle groups.[142]

In commemoration of the 200th Anniversary of the War of 1812 ambassadors from Canada and the US, and naval officers from both countries gathered at the Pritzker Askeri Kütüphanesi on August 17, 2012, for a panel discussion on Canada-US relations with emphasis on national security-related matters. Also as part of the commemoration, the navies of both countries sailed together throughout the Great Lakes region.[143]

Afganistan'da savaş

Ana makale: Canada's role in the invasion of Afghanistan

Canada's elite JTF2 unit joined American special forces in Afghanistan shortly after the al-Qaida attacks on September 11, 2001. Canadian forces joined the multinational coalition in Anaconda Operasyonu in January 2002. On April 18, 2002, an American pilot bombed Canadian forces involved in a training exercise, killing four and wounding eight Canadians. A joint American-Canadian inquiry determined the cause of the incident to be pilot error, in which the pilot interpreted ground fire as an attack; the pilot ignored orders that he felt were "second-guessing" his field tactical decision.[144][145] Canadian forces assumed a six-month command rotation of the Uluslararası Güvenlik Yardım Gücü 2003'te; in 2005, Canadians assumed operational command of the multi-national Brigade in Kandahar, with 2,300 troops, and supervises the İl İmar Ekibi in Kandahar, where al-Qaida forces are most active. Canada has also deployed naval forces in the Persian Gulf since 1991 in support of the UN Gulf Multinational Interdiction Force.[146]

Washington, D.C.'deki Kanada Büyükelçiliği sürdürür Halkla ilişkiler İnternet sitesi isimli CanadianAlly.com, which is intended "to give American citizens a better sense of the scope of Canada's role in North American and Global Security and the War on Terror".

Yeni Demokrat Parti and some recent Liberal leadership candidates have expressed opposition to Canada's expanded role in the Afghan conflict on the ground that it is inconsistent with Canada's historic role (since the İkinci dünya savaşı ) of peacekeeping operations.[147]

2003 Irak'ın işgali

Ayrıca bakınız: Kanada ve Irak Savaşı ve Kanada ve Irak savaş direnişleri
Protestocular ayakkabı atmak at Bush posters in front of U.S. consulate in Montreal on December 20, 2008

According to contemporary polls, 71% of Canadians were opposed to the 2003 Irak işgali.[148] Many Canadians, and the former Liberal Kabine başkanlığında Paul Martin (as well as many Americans such as Bill Clinton ve Barack Obama ),[149] made a policy distinction between conflicts in Afghanistan and Iraq, unlike the Bush Doktrini, which linked these together in a "Global war on terror".

Responding to ISIS/Daesh

Ana makale: IŞİD'e uluslararası askeri müdahale

Canada has been involved in international responses to the threats from Daesh/ISIS/ISIL içinde Suriye ve Irak, and is a member of the Global Coalition to Counter Daesh. In October 2016, Foreign Affairs Minister Dion and National Defence Minister Sajjan meet U.S. special envoy for this coalition. The Americans thanked Canada "for the role of Canadian Armed Forces (CAF) in providing training and assistance to Iraqi security forces, as well as the CAF's role in improving essential capacity-building capabilities with regional forces."[150]

Ticaret

Ana makale: Kanada-ABD ticari ilişkileri

Canada and the United States have the world's largest trading relationship, with huge quantities of goods and people flowing across the border each year. Since the 1987 Kanada-Amerika Birleşik Devletleri Serbest Ticaret Anlaşması, there have been no tarifeler on most goods passed between the two countries.

Boyunca softwood lumber dispute, the U.S. has placed tariffs on Canadian softwood lumber because of what it argues is an unfair Canadian government subsidy, a claim which Canada disputes. The dispute has cycled through several agreements and arbitration cases. Other notable disputes include the Kanada Buğday Tahtası, and Canadian cultural "restrictions" on magazines and television (See CRTC, CBC, ve Kanada Ulusal Film Kurulu ). Canadians have been criticized about such things as the ban on sığır eti since a case of Mad Cow disease was discovered in 2003 in cows from the United States (and a few subsequent cases) and the high American tarımsal sübvansiyonlar. Concerns in Canada also run high over aspects of the Kuzey Amerika Serbest Ticaret Anlaşması (NAFTA) such as Chapter 11.[151]

Çevre sorunları

Kanadalı BC Parks Ranger (left) and a U.S. National Park Service Ranger (right) work to remove a bear from a campground along the international boundary in British Columbia and Washington state

A principal instrument of this cooperation is the Uluslararası Ortak Komisyon (IJC), established as part of the 1909 Sınır Suları Antlaşması to resolve differences and promote international cooperation on boundary waters. Great Lakes Su Kalitesi Anlaşması of 1972 is another historic example of joint cooperation in controlling trans-border water pollution.[152] However, there have been some disputes. Son zamanlarda Şeytan Gölü Outlet, a project instituted by North Dakota, has angered Manitobans who fear that their water may soon become polluted as a result of this project.

Beginning in 1986 the Canadian government of Brian Mulroney began pressing the Reagan administration for an "Acid Rain Treaty" in order to do something about U.S. industrial air pollution causing asit yağmuru Kanada'da. The Reagan administration was hesitant, and questioned the science behind Mulroney's claims. However, Mulroney was able to prevail. The product was the signing and ratification of the Hava Kalitesi Anlaşması of 1991 by the first Bush administration. Under that treaty, the two governments consult semi-annually on trans-border air pollution, which has demonstrably reduced acid rain, and they have since signed an annex to the treaty dealing with ground level ozone 2000 yılında.[153][154][155][156] Despite this, trans-border air pollution remains an issue, particularly in the Great Lakes-St. Lawrence watershed during the summer. The main source of this trans-border pollution results from coal-fired power stations, most of them located in the Midwestern Amerika Birleşik Devletleri.[157] As part of the negotiations to create NAFTA, Canada and the U.S. signed, along with Mexico, the North American Agreement On Environmental Cooperation yaratan Çevre İşbirliği Komisyonu which monitors environmental issues across the continent, publishing the Kuzey Amerika Çevre Atlası as one aspect of its monitoring duties.[158]

Currently neither of the countries' governments support the Kyoto Protokolü, which set out time scheduled curbing of greenhouse gas emissions. Unlike the United States, Canada has ratified the agreement. Yet after ratification, due to internal political conflict within Canada, the Canadian government does not enforce the Kyoto Protokolü, and has received criticism from environmental groups and from other governments for its climate change positions. Ocak 2011'de Canadian minister of the environment, Peter Kent, explicitly stated that the policy of his government with regards to greenhouse gas emissions reductions is to wait for the United States to act first, and then try to harmonize with that action – a position that has been condemned by environmentalists and Canadian nationalists, and as well as scientists and government think-tanks.[159][160]

Newfoundland fisheries dispute

The United States and Britain had a long-standing dispute about the rights of Americans fishing in the waters near Newfoundland.[161] Before 1776, there was no question that American fishermen, mostly from Massachusetts, had rights to use the waters off Newfoundland. In the peace treaty negotiations of 1783, the Americans insisted on a statement of these rights. However, France, an American ally, disputed the American position because France had its own specified rights in the area and wanted them to be exclusive.[162] Paris Antlaşması (1783) gave the Americans not rights, but rather "liberties" to fish within the territorial waters of British North America and to dry fish on certain coasts.

After the War of 1812, the Convention of 1818 between the United States and Britain specified exactly what liberties were involved.[163] Canadian and Newfoundland fishermen contested these liberties in the 1830s and 1840s. Canadian–American Reciprocity Treaty of 1854, and the 1871 Washington Antlaşması spelled-out the liberties in more detail. However the Treaty of Washington expired in 1885, and there was a continuous round of disputes over jurisdictions and liberties. Britain and the United States sent the issue to the Daimi Tahkim Mahkemesi in The Hague in 1909. It produced a compromise settlement that permanently ended the problems.[164][165]

Yasadışı ilaçlar

Ana makaleler: Drug policy of the United States ve Kanada'nın uyuşturucu politikası

In 2003, the American government became concerned when members of the Canadian government announced plans to suç olmaktan çıkarmak esrar. David Murray, an assistant to U.S. Uyuşturucu Çarı John P. Walters dedi CBC interview that, "We would have to respond. We would be forced to respond."[166] Ancak seçim of Muhafazakar Parti in early 2006 halted the liberalization of marijuana laws for the foreseeable future.

A 2007 joint report by American and Canadian officials on cross-border drug smuggling indicated that, despite their best efforts, "drug trafficking still occurs in significant quantities in both directions across the border. The principal illicit substances smuggled across our shared border are MDMA (Ecstasy), kokain, ve esrar."[167] The report indicated that Canada was a major producer of Ecstasy and marijuana for the U.S. market, while the U.S. was a transit country for cocaine entering Canada.

Diplomasi

Ayrıca bakınız: Kanada'nın Amerika Birleşik Devletleri büyükelçileri listesi ve Amerika Birleşik Devletleri'nin Kanada büyükelçileri listesi
An RCMP Arrival Guard waits for Birinci Hava Kuvvetleri Ottawa'da.

Views of presidents and prime ministers

Presidents and prime ministers typically make formal or informal statements that indicate the diplomatic policy of their administration. Diplomats and journalists at the time—and historians since—dissect the nuances and tone to detect the warmth or coolness of the relationship.

  • Başbakan John A. Macdonald, speaking at the beginning of the 1891 seçimi (fought mostly over Canadian free trade with the United States ), arguing against closer trade relations with the U.S. stated "As for myself, my course is clear. A İngiliz konu I was born—a British subject I will die. With my utmost effort, with my latest breath, will I oppose the ‘veiled treason’ which attempts by sordid means and mercenary proffers to lure our people from their allegiance." (February 3, 1891.[168])

Canada's first Prime Minister also said:

It has been said that the United States Government is a failure. I don't go so far. On the contrary, I consider it a marvelous exhibition of human wisdom. It was as perfect as human wisdom could make it, and under it the American States greatly prospered until very recently; but being the work of men it had its defects, and it is for us to take advantage by experience, and endeavor to see if we cannot arrive by careful study at such a plan as will avoid the mistakes of our neighbors. In the first place we know that every individual state was an individual sovereignty—that each had its own army and navy and political organization – and when they formed themselves into a confederation they only gave the central authority certain specific rights appertaining to sovereign powers. The dangers that have risen from this system we will avoid if we can agree upon forming a strong central government—a great Central Legislature—a constitution for a Union which will have all the rights of sovereignty except those that are given to the local governments. Then we shall have taken a great step in advance of the American Republic. (September 12, 1864)

  • Başbakan John Sparrow Thompson, angry at failed trade talks in 1888, privately complained to his wife, Leydi Thompson, that "These Yankee politicians are the lowest race of thieves in existence."[169]
  • After the World War II years of close military and economic cooperation, President Harry S. Truman said in 1947 that "Canada and the United States have reached the point where we can no longer think of each other as 'foreign' countries."[170]
  • Devlet Başkanı John F. Kennedy told Parliament in Ottawa in May 1961 that "Geography has made us neighbors. History has made us friends. Economics has made us partners. And necessity has made us allies. Those whom nature hath so joined together, let no man put asunder."[171]
  • Devlet Başkanı Lyndon Johnson helped open Expo '67 with an upbeat theme, saying that "We of the United States consider ourselves blessed. We have much to give thanks for. But the gift of providence we cherish most is that we were given as our neighbours on this wonderful continent the people and the nation of Canada." Remarks at Expo '67, Montreal, May 25, 1967.[172]
  • Başbakan Pierre Elliot Trudeau famously said that being America's neighbour "is like sleeping with an elephant. No matter how friendly and even-tempered the beast, if one can call it that, one is affected by every twitch and grunt."[173][174]
  • Başbakan Pierre Elliot Trudeau, sharply at odds with the U.S. over Cold War policy, warned at a press conference in 1971 that the overwhelming American presence posed "a danger to our national identity from a cultural, economic and perhaps even military point of view."[175]
  • Devlet Başkanı Richard Nixon, in a speech to Parliament in 1972 was angry at Trudeau, declared that the "special relationship" between Canada and the United States was dead. "It is time for us to recognize," he stated, "that we have very separate identities; that we have significant differences; and that nobody's interests are furthered when these realities are obscured."[176]
  • In late 2001, President George W. Bush did not mention Canada during a speech in which he thanked a list of countries who had assisted in responding to the events of 11 Eylül, although Canada had provided military, financial, and other support.[177] On yıl sonra, David Frum, one of President Bush's speechwriters, stated that it was an unintentional omission.[178]
  • Başbakan Stephen Harper, in a statement congratulating Barack Obama on his inauguration, stated that "The United States remains Canada's most important ally, closest friend and largest trading partner and I look forward to working with President Obama and his administration as we build on this special relationship."[179]
  • President Barack Obama, speaking in Ottawa at his first official international visit on February 19, 2009, said, "I love this country. We could not have a better friend and ally."[180]

Canadian public opinion on U.S. presidents

Anti-Trump rally organized in Vancouver

Amerika Birleşik Devletleri Başkanı George W. Bush was "deeply disliked" by a majority of Canadians according to the Arizona Daily Sun. A 2004 poll found that more than two thirds of Canadians favoured Democrat John Kerry over Bush in the 2004 cumhurbaşkanlığı seçimi, with Bush's lowest approval ratings in Canada being in the province of Quebec where just 11% of the population supported him.[181] Canadian public opinion of Barack Obama was significantly more positive. A 2012 poll found that 65% of Canadians would vote for Obama in the 2012 başkanlık seçimi "if they could" while only 9% of Canadians would vote for his Republican opponent Mitt Romney. The same study found that 61% of Canadians felt that the Obama administration had been "good" for America, while only 12% felt it had been "bad". Benzer şekilde, bir Pew Araştırma poll conducted in June 2016 found that 83% of Canadians were "confident in Obama to do the right thing regarding world affairs".[182] The study also found that a majority of members of all three major Canadian political parties supported Obama, and also found that Obama had slightly higher approval ratings in Canada in 2012 than he did in 2008. John Ibbitson of Küre ve Posta stated in 2012 that Canadians generally supported Democratic presidents over Republican presidents, citing how President Richard Nixon was "never liked" in Canada and that Canadians generally did not approve of Prime Minister Brian Mulroney 's friendship with President Ronald Reagan.[183]

A November 2016 poll found 82% of Canadians preferred Hillary Clinton over Donald Trump.[184] A January 2017 poll found that 66% of Canadians "disapproved" of Donald Trump, with 23% approving of him and 11% being "unsure". The poll also found that only 18% of Canadians believed Trump's presidency would have a positive impact on Canada, while 63% believed it would have a negative effect.[185] A July 2019 poll found 79% of Canadians preferred Joe Biden veya Bernie Sanders over Trump.[186]

Bölgesel anlaşmazlıklar

Ayrıca bakınız: Kanada ve Amerika Birleşik Devletleri'nin itiraz ettiği alanların listesi

Bunlar arasında deniz sınırı disputes:

Territorial land disputes:

and disputes over the international status of the:

Arctic disputes

Ayrıca bakınız: Beaufort Sea § Sınır anlaşmazlığı

A long-simmering dispute between Canada and the U.S. involves the issue of Canadian sovereignty over the Kuzeybatı Geçidi (the sea passages in the Arktik ). Canada's assertion that the Northwest Passage represents internal (territorial) waters has been challenged by other countries, especially the U.S., which argue that these waters constitute an international strait (uluslararası sular ). Canadians were alarmed when Americans drove the reinforced oil tanker Manhattan through the Northwest Passage in 1969, followed by the icebreaker Kutup Denizi in 1985, which actually resulted in a minor diplomatic incident. In 1970, the Canadian parliament enacted the Arctic Waters Pollution Prevention Act, which asserts Canadian regulatory control over pollution within a 100-mile zone. In response, the United States in 1970 stated, "We cannot accept the assertion of a Kanadalı claim that the Arctic waters are internal waters of Canada. ...Böyle bir kabul, Amerika Birleşik Devletleri'nin dünya çapındaki deniz faaliyetleri için gerekli olan seyrüsefer özgürlüğünü tehlikeye atacaktır. "1988'de, Amerikan buzkıranların yolculuklarının" onayıyla yapılacağına söz veren "Arktik İşbirliği" üzerine bir anlaşma ile bir tür uzlaşmaya varıldı Kanada Hükümeti. "Ancak anlaşma iki ülkenin de temel yasal konumunu değiştirmedi. Paul Cellucci Amerika'nın Kanada Büyükelçisi 2005'te Washington'a boğazların Kanada'ya ait olduğunu kabul etmesi gerektiğini öne sürdü. Tavsiyesi reddedildi ve Harper zıt pozisyonlar aldı. ABD, Harper'ın Arctic'e askeri buz kırıcıları yerleştirme planına, araya girenleri tespit etmek ve bu sular üzerinde Kanada egemenliğini iddia etmek için karşı çıkıyor.[187][188]

Ortak üyelikler

UKUSA Topluluğu
UKUSA Topluluk ülkeleri haritası
Avustralya
Kanada
Yeni Zelanda
Birleşik Krallık
Amerika Birleşik Devletleri

Kanada ve Amerika Birleşik Devletleri, aşağıdakiler gibi bir dizi çok uluslu kuruluşta üyeliğe sahiptir:

Diplomatik görevler

Amerika Birleşik Devletleri'nde Kanada misyonları

Kanada Büyükelçiliği Washington, D.C.'de
Amerika Birleşik Devletleri Büyükelçiliği Ottawa'da, ON

Kanada'nın ABD'deki baş diplomatik misyonu, Kanada'daki Kanada Büyükelçiliğidir. Washington DC.. Ayrıca Amerika Birleşik Devletleri'nde bulunan birçok konsolosluk tarafından desteklenmektedir.[189]Kanada Hükümeti, aşağıdakiler de dahil olmak üzere birçok büyük ABD şehrinde başkonsolosluk bulundurmaktadır: Atlanta, Boston, Chicago, Dallas, Denver, Detroit, Los Angeles, Miami, Minneapolis, New York City, San Francisco ve Seattle. Kanada konsolosluk hizmetleri de mevcuttur Honolulu Avustralya konsolosluğunda Kanada-Avustralya Konsolosluk Hizmetleri Paylaşım Sözleşmesi.

Kanada ticaret ofisleri de bulunmaktadır. Houston, Palo Alto ve San Diego.

Kanada'daki ABD misyonları

Amerika Birleşik Devletleri'nin Kanada'daki baş diplomatik misyonu, ABD Büyükelçiliği'dir. Ottawa. Kanada genelinde bulunan birçok konsolosluk tarafından desteklenmektedir.[190]ABD hükümeti, aşağıdakiler dahil olmak üzere birçok büyük Kanada şehrinde başkonsolosluk bulundurmaktadır:Calgary, Halifax, Montreal, Quebec Şehri, Toronto, Vancouver ve Winnipeg.

Amerika Birleşik Devletleri ayrıca aşağıdaki alanlarda Sanal Varlık Yayınları (VPP) bulundurmaktadır: Kuzeybatı bölgesi, Nunavut, Güneybatı Ontario ve Yukon.

Ayrıca bakınız

Notlar


Referanslar

  1. ^ "ABD Senatosu: ABD Senatosu Seçmeli Çağrı 116. Kongre - 1. Oturum". www.senate.gov. Alındı 6 Aralık 2019.
  2. ^ https://www150.statcan.gc.ca/n1/pub/11-402-x/2011000/chap/geo/geo01-eng.htm
  3. ^ http://www.internationalboundarycommission.org/en/about.php
  4. ^ a b Cudmore, James. "Kanada ordusu, ABD ile güçlerini tam olarak entegre etme planını araştırdı - Politika - CBC Haberleri". Cbc.ca. Alındı 4 Ocak 2017.
  5. ^ "George W. Bush: 'Kanada, Meksika ve ABD Birleşmeli'". Daily Bell. 5 Aralık 2012. Alındı 4 Ocak 2017.
  6. ^ Waugh, Basil (7 Temmuz 2011). "Kanadalılar ve Amerikalılar sanıldığından daha benzerler". News.ubc.ca. Alındı 4 Ocak 2017.
  7. ^ Francis, Diane (26 Ekim 2013). "ABD ve Kanada tek bir ülke olarak birleşmeli | New York Post". Nypost.com. Alındı 4 Ocak 2017.
  8. ^ Victor Konrad ve Heather Nicol, Duvarların Ötesinde: Kanada-Amerika Birleşik Devletleri Sınır Bölgesini Yeniden Keşfetmek (2008) s. 49, 128
  9. ^ John Herd Thompson, Kanada ve Amerika Birleşik Devletleri: kararsız müttefikler (2008).
  10. ^ "Kanada-ABD sınırı: rakamlarla". cbc.ca. CBC / Radyo-Kanada. 7 Aralık 2011. Alındı 23 Mart, 2016.
  11. ^ "Dünyanın en uzun sınırı". Arşivlenen orijinal 4 Temmuz 2015. Alındı 1 Nisan 2008.
  12. ^ Hills, Carla A. "NAFTA'nın Ekonomik Upsides: The View from the United States." Dışişleri 93 (2014): 122.
  13. ^ Michael Wilson, "NAFTA'nın Bitmemiş İşi: Kanada'dan Bakış." Dışişleri (2014) 93 1. sayfa: 128+.
  14. ^ "Harper, Obama güvenlik görüşmelerine başlayacak | CTV Haberleri". Ctvnews.ca. 3 Şubat 2011. Alındı 27 Ağustos 2016.
  15. ^ Waugh, Basil (7 Temmuz 2011). "Kanadalılar ve Amerikalılar sanıldığından daha benzerler". News.ubc.ca.
  16. ^ "Kanadalılar ve Amerikalılar birbirine çok benziyor". Kanada Ansiklopedisi. Alındı 8 Eylül 2019.
  17. ^ "Birleşik Kuzey Amerika". Unitednorthamerica.org. Arşivlenen orijinal 25 Temmuz 2016. Alındı 18 Temmuz 2016.
  18. ^ "ABD ve Kanada Resim Yarışmasında Birinci; İran Sonuncu". Gallup.com. 19 Şubat 2010. Alındı 26 Şubat 2011. 2010'da yayınlandı.
  19. ^ Amerikalılar Birkaç ABD Müttefikine Rekor Derecede Yüksek Puan Verdi Gallup
  20. ^ Jacob Poushter ve Bruce Drake'i görün, "Amerikalıların Meksika ve Kanada hakkındaki görüşleri, Obama" Üç Kafadarlar "zirvesine katılırken farklılaşıyor" Pew Araştırma Merkezi Şubat 19, 2014
  21. ^ "Rusya'nın Yükselişteki Olumsuz Görüşleri: Küresel Anket" (PDF). Downloads.bbc.co.uk. Alındı 27 Ağustos 2016.
  22. ^ "ABD Resim Raporu" (PDF). 26 Haziran 2017. Arşivlendi orijinal (PDF) 21 Temmuz 2017.
  23. ^ "ABD Liderliğinin Dünya Onayı Yeni Düşüşe Düştü". Gallup. 18 Ocak 2018. Alındı 18 Ağustos 2018.
  24. ^ Thomas Morgan, William (1926). "Beş Millet ve Kraliçe Anne". Mississippi Vadisi Tarihi İncelemesi. 13 (2): 169–189. doi:10.2307/1891955. JSTOR  1891955.
  25. ^ Haziran Namias, Beyaz Esirler: Amerika Sınırında Cinsiyet ve Etnisite (1993)
  26. ^ Howard H. Peckham, Sömürge Savaşları (1965)
  27. ^ Pazı Donald F. (1975). "Fransız Korsanlığının New England Üzerindeki Etkisi, 1689–1713". Amerikan Neptün. 35 (3): 153–165.
  28. ^ Shortt, S.E.D. (1972). "Massachusetts'te Çatışma ve Kimlik: 1745 Louisbourg Seferi". Sosyal Tarih / Histoire Sociale. 5 (10): 165–185.
  29. ^ Johnston, A.J.B (2008). "Louisbourg'da D-Day". Kunduz. 88 (3): 16–23.
  30. ^ Marcus Lee Hansen, Kanada ve Amerikan Halklarının Karışması. Cilt 1: Tarihsel (1940)
  31. ^ John Brebner, Nova Scotia'nın Tarafsız Yankileri: Devrim Yıllarında Marjinal Bir Koloni (1937)
  32. ^ Marcus Lee Hansen, Kanada ve Amerikan Halklarının Karışması. Cilt 1: Tarihsel (1940); David D. Harvey, Kanada'daki Amerikalılar: 1840'tan beri Göç ve Yerleşim (1991)
  33. ^ Renee Kasinsky, "Militarizmden Gelen Mülteciler: Kanada'da Taslak Çağı Amerikalıları (1976)
  34. ^ Yves Roby, New England'ın Fransız-Amerikalıları (2004)
  35. ^ a b Barkan Elliott Robert (1980). "Fransız Kanadalılar". İçinde Thernstrom, Stephan; Orlov, Ann; Handlin, Oscar (eds.). Harvard Amerikan Etnik Grupları Ansiklopedisi. Harvard Üniversitesi Yayınları. s. 392. ISBN  0674375122. OCLC  1038430174.
  36. ^ Brookes, Alan A. (1980). "Kanadalılar, İngilizler". İçinde Thernstrom, Stephan; Orlov, Ann; Handlin, Oscar (eds.). Harvard Amerikan Etnik Grupları Ansiklopedisi. Harvard Üniversitesi Yayınları. s. 191. ISBN  0674375122. OCLC  1038430174.
  37. ^ Mason Wade, Fransız Kanadalılar, 1760–1945 (1955) s. 74.
  38. ^ Thomas B. Allen, Tories: Amerika'nın Birinci İç Savaşında Kral İçin Mücadele (2010) p xviii
  39. ^ Patrick Bode, "Yukarı Kanada, 1793: Simcoe ve Köleler" Kunduz 1993 73 (3): 17–19; Paul Robert Magocsi, ed. Kanada Halkları Ansiklopedisi (1999) s. 142–3
  40. ^ Bradford Perkins, İlk Yakınlaşma: İngiltere ve Amerika Birleşik Devletleri, 1795-1805 (1955)
  41. ^ Rawlyk, George A. (1994). Kanada Yangını: İngiliz Kuzey Amerika'sında Radikal Evanjelikalizm, 1775–1812. McGill-Queen's Press. s.122. ISBN  9780773512214. Alındı 6 Kasım 2015.
  42. ^ Alan Taylor, 1812 İç Savaşı: Amerikan Vatandaşları, İngiliz Konuları, İrlandalı Asiler ve Hintli Müttefikler (2010).
  43. ^ Stagg 2012, s. 5–6.
  44. ^ George F. G. Stanley, 1983, sf. 32[tam alıntı gerekli ]
  45. ^ David Heidler, Jeanne T. Heidler, 1812 Savaşı, s. 4[tam alıntı gerekli ]
  46. ^ Tucker 2011, s. 236.
  47. ^ Nugent 2008, s.73.
  48. ^ Nugent 2008, s.75.
  49. ^ Carlisle ve Golson 2007, s. 44.
  50. ^ Pratt 1925, s. 9–15; Hacker 1924, s. 365–395.
  51. ^ Mark Zuehlke, Şeref Aşkına: 1812 Savaşı ve Huzursuz Bir Barış İçin Komisyonculuk (2007) bir Kanadalı perspektif.
  52. ^ W.L. Morton, Kanada Krallığı (1969) bölüm 12
  53. ^ A.J. Langguth, Birlik 1812: İkinci Bağımsızlık Savaşıyla Savaşan Amerikalılar (2006) bölüm 24
  54. ^ Dunning, Tom (2009). "Bir Borderland Savaşı olarak 1837 ve 1838'deki Kanada İsyanları: Geçmişe Bakış". Ontario Tarihi. 101 (2): 129–141. doi:10.7202 / 1065615ar.
  55. ^ Orrin Edward Tiffany, Amerika Birleşik Devletleri'nin 1837-1838 Kanada İsyanıyla İlişkileri (1905). alıntı ve metin arama
  56. ^ Robin W. Winks, "Bir Efsanenin Yaratılışı: Amerikan İç Savaşı Sırasında Kuzey Ordularında 'Kanadalı' Askerler," Canadian Historical Review, 1958 39(1): 24–40.
  57. ^ Adam Mayers, Dixie & the Dominion: Kanada, Konfederasyon ve Birlik İçin Savaş (2003)
  58. ^ Mayers, Dixie ve Dominion s. 105-16.
  59. ^ Amerika Birleşik Devletleri resmi belgelerinin Kongre dizisi. ABD Hükümeti Baskı Ofisi. 1870. s. 71.
  60. ^ Robert M. Groceman, "Vatanseverlik Savaşı ve Fenian Baskınları: Ondokuzuncu Yüzyılda ABD Kanada Sınırında Sınır Güvenliği Üzerine Örnek Olaylar" (ABD Ordusu Komutanlığı ve Genelkurmay Koleji Fort Leavenworth Amerika Birleşik Devletleri, 2017) internet üzerinden.
  61. ^ David Sim, "Filibusters, Fenians, and a Contested Neutrality: The Irish Problem and US Diplomacy, 1848-1871." Amerikan Ondokuzuncu Yüzyıl Tarihi 12.3 (2011): 265-287.
  62. ^ Sexton, Jay (2005). Borçlu Diplomasisi: İç Savaş Dönemi'nde Finans ve Amerikan Dış İlişkileri, 1837-1873. Oxford University Press. s. 206. ISBN  9780199281039. Alındı 6 Kasım 2015.
  63. ^ Theodore C. Blegen, "İngiliz Kuzey Amerika ve Birleşik Devletler Birliği için Bir Plan, 1866." Mississippi Vadisi Tarihi İncelemesi 4.4 (1918): 470-483 internet üzerinden.
  64. ^ Doris W. Dashew, "Bir İllüzyonun Öyküsü: Kanada İçin 'Alabama' İddialarının Ticareti İçin Plan," İç Savaş Tarihi, Aralık 1969, Cilt. 15 Sayı 4, s. 332–348
  65. ^ Shi, David E. (1978). "Seward'ın Britanya Kolombiyası'nı Ekleme Girişimi, 1865–1869". Pasifik Tarihi İnceleme. 47 (2): 217–238. doi:10.2307/3637972. JSTOR  3637972.
  66. ^ Shain, Yossi (1999). Yurtdışında Amerikan İnancını Pazarlamak: ABD'de Diasporalar ve Anavatanları. Cambridge U.P. s. 53. ISBN  9780521642255. Alındı 6 Kasım 2015.
  67. ^ Kurlansky, Mark (1998). Cod: Dünyayı Değiştiren Balıkların Biyografisi. Penguen. s.117. ISBN  9781440672873. Alındı 6 Kasım 2015.
  68. ^ John J. Bukowczyk ve diğerleri. Geçirgen Sınır: Ulusötesi Bölge olarak Büyük Göller Bölgesi, 1650–1990 (University of Pittsburgh Press. 2005)
  69. ^ J. Castell Hopkins, Kanada Halkla İlişkiler Yıllık İncelemesi: 1902 (1903), s. 327.
  70. ^ Munro, John A. (1965). "İngiliz-Kanadalılık ve Kanada Özerkliği Talebi: Ontario'nun Alaska Sınır Kararına Cevabı, 1903". Ontario Tarihi. 57 (4): 189–203.
  71. ^ David G. Haglund ve Tudor Onea. "Zafer olmadan Zafer: Theodore Roosevelt, Onur ve Alaska Panhandle Sınır Anlaşmazlığı." Diplomasi ve Devlet Yönetimi 19.1 (2008): 20-41.
  72. ^ Tucker, Spencer (2011). Denizde İkinci Dünya Savaşı: Bir Ansiklopedi. ABC-CLIO. s. 142. ISBN  9781598844573.
  73. ^ Baker, W.M. (1970). "İngilizce Konuşan Kanada'da Anti-Amerikancılık Üzerine Bir Örnek Olay: 1911 Seçim Kampanyası". Kanadalı Tarihi İnceleme. 51 (4): 426–449. doi:10.3138 / chr-051-04-04. S2CID  161614104.
  74. ^ Clements, Kendrick A. (1973). "Manifest Destiny and Canadian Reciprocity in 1911". Pasifik Tarihi İnceleme. 42 (1): 32–52. doi:10.2307/3637741. JSTOR  3637741.
  75. ^ Ellis, Lewis E. (1968). Karşılıklılık, 1911: Kanada-Amerika ilişkilerinde bir çalışma. Greenwood.
  76. ^ Paolo E. Coletta, William Howard Taft'ın Başkanlığı (1973) s. 141-52 ..
  77. ^ Warren G. Harding ve Stanley Parkı. Metropolitan Vancouver Tarihi. Vancouver.ca [1]. Erişim tarihi: June 11, 2017
  78. ^ Richard N. Kottman, "Herbert Hoover ve Smoot-Hawley Tarifesi: Kanada, Bir Örnek Olay İncelemesi" Amerikan Tarihi Dergisi, Cilt. 62, No. 3 (Aralık 1975), s. 609–635 JSTOR'da
  79. ^ McDonald, Judith; et al. (1997). "Ticaret Savaşları: Kanada'nın Smoot-Hawley Tarifesine Tepkisi", (1997) ". Ekonomi Tarihi Dergisi. 57 (4): 802–826. doi:10.1017 / S0022050700019549. JSTOR  2951161.
  80. ^ Carlson, Peter (30 Aralık 2005). "Buz Kutusuna Baskın". Washington post.
  81. ^ Bell, Christopher M. (1997). "Düşünülemeyeni Düşünmek: İngiliz-Amerikan Savaşı için İngiliz ve Amerikan Deniz Stratejileri, 1918-1931". Uluslararası Tarih İncelemesi. 19 (4): 789–808. doi:10.1080/07075332.1997.9640804.
  82. ^ Arnold A. Offner, Amerikan Yatıştırması: ABD Dış Politikası ve Almanya, 1933–1938 (1969) s. 256
  83. ^ Galen Roger Perras, Franklin Roosevelt ve Kanada-Amerikan Güvenlik İttifakının Kökenleri, 1933–1945 (1998)
  84. ^ Richard Jensen, "Savaş Zamanında Milliyetçilik ve Vatandaşlık Görevi: Kanada ve Amerika'daki Dünya Savaşlarını Karşılaştırmak" Kanada Sorunları / Thèmes Canadiens, Aralık 2004, s. 6–10
  85. ^ Rachel Lea Heide, "Karmaşık Müttefikler: Amerika Birleşik Devletleri, Kanada ve Clayton Knight Komitesi'nin Kanadalı Kraliyet Hava Kuvvetleri için Amerikalıları Gizli Askeriye Alımı, 1940–1942," Kanada Tarih Derneği Dergisi, 2004, Cilt. 15, s. 207–230
  86. ^ Galen Roger Perras, "Britanya Kolombiyası'nı Kim Savunacak? Batı Kıyısında Komuta Birliği, 1934–1942," Pacific Northwest Quarterly, İlkbahar 1997, Cilt. 88 Sayı 2, s. 59–69
  87. ^ McNeil Earle Karl (1998). "Bir Türün Kuzenleri: Newfoundland ve Birleşik Devletler ile Labrador İlişkisi". American Review of Canadian Studies. 28 (4): 387–411. doi:10.1080/02722019809481611.
  88. ^ C. P. Stacey, Kanada ve Çatışma Çağı: Kanada Dış Politikalarının Tarihi. 2. Cilt, 1921–1948: Mackenzie Kral Dönemi (1982) s. 420-24.
  89. ^ Hector Mackenzie, "Altın On Yıl (lar)? 1940'lar ve 1950'lerde Kanada'nın Uluslararası İlişkilerini Yeniden Değerlendirmek." British Journal of Canadian Studies 23.2 (2010): 179-206.
  90. ^ Don Munton ve John Kirton, editörler. İkinci Dünya Savaşından Bu Yana Kanada Dış Politikasında Örnek Olaylar ve Okumalar (1992) s. 2-18.
  91. ^ Stewart, Luke. "'Cehennem, onlar senin sorunun, bizim değil: Asker Kaçakçılar, Asker Kaçakçılar ve Vietnam Savaş Döneminde Kanada-Amerika Birleşik Devletleri İlişkileri ". Sürümü açın.
  92. ^ Bruce Muirhead, "Özel İlişkiden Üçüncü Seçeneğe: Kanada, ABD ve Nixon Şoku" American Review of Canadian Studies, Cilt 34, 2004 çevrimiçi baskı
  93. ^ Lily Gardner Feldman, "1970'lerde Kanada ve Amerika Birleşik Devletleri: Rift ve Uzlaşma." Bugün Dünya 34.12 (1978): 484-492. internet üzerinden
  94. ^ Hills, Carla A. "NAFTA'nın Ekonomik Upsides: The View from the United States." Dışişleri 93 (2014): 122. internet üzerinden
  95. ^ Wilson, Michael. "NAFTA'nın Bitmemiş İşi: Kanada'dan Bakış." Dışişleri 93 (2014): 128. internet üzerinden
  96. ^ David Stephen Heidler ve Jeanne T. Heidler, 1812 Savaşı Ansiklopedisi (2004) s. 194
  97. ^ J. L. Granatstein, Yankee Go Home: Kanadalılar ve Amerikan Karşıtlığı (1997)
  98. ^ Damien-Claude Bélanger, Önyargı ve Gurur: Kanadalı Entelektüeller Amerika Birleşik Devletleri ile Yüzleşiyor, 1891–1945 (Toronto Üniversitesi Yayınları, 2011), s. 16, 180
  99. ^ Richard Collins, Kültür, İletişim ve Ulusal Kimlik: Kanada Televizyonu Örneği (Toronto Press, 1990) s. 25
  100. ^ David Meren, "'Plus que jamais nécessaires': Kanada-Quebec-Fransa Üçgeninde Kültürel İlişkiler, Milliyetçilik ve Devlet, 1945–1960," Kanada Tarih Derneği Dergisi, 2009, Cilt. 19 Sayı 1, s. 279–305,
  101. ^ a b Paula Ruth Gilbert, Şiddet ve Kadınların Hayal Gücü: Quebec'in Kadın Yazarlar (2006) s. 114
  102. ^ Groseclose, Barbara S .; Wierich Jochen (2009). Amerikan Sanat Tarihinin Uluslararasılaştırılması: Görüşler. Penn State Press. s. 105. ISBN  978-0271032009. Alındı 6 Kasım 2015.
  103. ^ Glazov Jamie (2002). Kruşçev'in Sovyetler Birliği'ne Yönelik Kanada Politikası. McGill-Queens. s. 138. ISBN  9780773522763. Alındı 6 Kasım 2015.
  104. ^ Bumsted, J.M. (1999). Magocsi, Paul (ed.). Kanada Halkları Ansiklopedisi. Toronto Üniversitesi Yayınları. s. 197. ISBN  9780802029386. Alındı 6 Kasım 2015.
  105. ^ Wennersten, John R. (2008). Amerika'dan Ayrılmak: Yeni Gurbetçi Nesil. Greenwood. s. 44. ISBN  9780313345067. Alındı 6 Kasım 2015.
  106. ^ O'Connor, Brendon (2007). Anti-Amerikancılık: Karşılaştırmalı perspektifler. Greenwood. s. 60. ISBN  9781846450266. Alındı 6 Kasım 2015.
  107. ^ Lipset, Seymour Martin (1990). Kıta Bölünmesi: Amerika Birleşik Devletleri ve Kanada'nın Değerleri ve Kurumları. Routledge. ISBN  9780415903097. Alındı 6 Kasım 2015.
  108. ^ La Bossière, Camille R. (1994). Bağlam Kuzey Amerika: Kanada / ABD Edebi İlişkiler. Ottawa Press'in U. s. 11. ISBN  9780776603605. Alındı 6 Kasım 2015.
  109. ^ Potter, Mitch. "JFK'nin Diefenbaker ile savaşı". Yıldız. Alındı 12 Haziran, 2018.
  110. ^ Preston Andrew (2003). "Savaş ve Barışı Dengelemek: Kanada Dış Politikası ve Vietnam Savaşı, 1961–1965". Diplomatik Tarih. 27: 73–111. doi:10.1111/1467-7709.00340.
  111. ^ Brean, Joseph (17 Kasım 2014). "'Daha iyi insanlar tarafından daha kötü şeyler olarak adlandırıldım: Kanadalı Başbakanların diplomatik olmayan tek gömlekliklerinin geçmişi ". Ulusal Posta. Ulusal Posta. Alındı 13 Haziran 2018.
  112. ^ Grande Peggy (2017). "8: Rawhide'ın Çiftliği". Başkan sizi şimdi görecek: Ronald Reagan'ın son yıllarından aldığım hikayeler ve dersler (İlk baskı). New York. ISBN  9780316396455. OCLC  951764632.
  113. ^ "Başkanın Kanada Başbakanı Jean Chretien ile Haber Konferansı". Amerikan Başkanlık Projesi. 8 Nisan 1997. Alındı 16 Mayıs 2018.
  114. ^ Jehl, Douglas (24 Şubat 1995). "Clinton, Kanadalılarla Görüşürken, Quebec Ayrılığına Karşı Çıkıyor". New York Times.
  115. ^ Drache Daniel (2008). Büyük Resim Gerçekleri: Kanada ve Meksika, Kavşakta. Wilfrid Laurier U.P. s. 115. ISBN  9781554582334. Alındı 6 Kasım 2015.
  116. ^ "Başbakanlar ve cumhurbaşkanları". CBC Haberleri. 18 Şubat 2009.
  117. ^ "Konuk sütunu: Time, Canada, Northwest Passage'da görüşme". CBC Haberleri. Alındı 18 Temmuz 2017.
  118. ^ "Obama 19 Şubat'ta Kanada'yı ziyaret edecek, PMO onayladı - CTV News". Ctv.ca. 28 Ocak 2009. Arşivlendi orijinal 6 Haziran 2009. Alındı 26 Şubat 2011.
  119. ^ "Obama, Harper ile berbat iddiasını kaybeder". Küre ve Posta. Alındı 27 Nisan 2016.
  120. ^ "Barack Obama, Olimpiyat bira bahislerini takip ediyor". canoe.com. Alındı 27 Nisan 2016.
  121. ^ "Başkan Obama ve Kanada Başbakanı Harper tarafından Düzenleyici İşbirliği Üzerine Ortak Açıklama". Whitehouse.gov. 4 Şubat 2011. Alındı 26 Şubat 2011.
  122. ^ "Başbakan ve ABD Başkanı Obama, Kanada ve ABD arasında çevre güvenliği ve ekonomik rekabet gücü için ortak vizyonu duyurdu". Kanada Başbakanı Ofisi. 4 Şubat 2011. Arşivlenen orijinal 10 Eylül 2013. Alındı 26 Şubat 2011.
  123. ^ "Amerika Birleşik Devletleri-Kanada Düzenleyici İşbirliği Konseyi (RCC) Ortak Eylem Planı: Ortak Eylem Planının Geliştirilmesi ve Uygulanması". Washington, D.C .: Kanada Başbakanı Ofisi. 7 Aralık 2011. Arşivlenen orijinal 29 Temmuz 2013.
  124. ^ "Bildirim: Düzenleyici İşbirliği Konseyi (RCC) Tezgah Üstü (OTC) Ürünleri: Ortak Monograf Çalışma Grubu: Hizalama için bir Monograf Seçimi". Kanada'nın Eylem Planı. Kanada Hükümeti. 10 Ocak 2013. Arşivlenen orijinal Kasım 8, 2014. Alındı 15 Şubat 2013.
  125. ^ "Kanada-ABD sınır anlaşması iyi bir şey". Küre ve Posta. Toronto. 6 Eylül 2012.
  126. ^ Jordan, Roger (20 Kasım 2015). "Trudeau, Obama'ya gelişmiş bir Kanada-ABD ortaklığı vaat ediyor". Dünya Sosyalist Web Sitesi. Dördüncü Enternasyonal'in Uluslararası Komitesi. Alındı 2 Ocak, 2016.
  127. ^ Harris, Kathleen (6 Kasım 2015). "Justin Trudeau, Keystone XL'in ABD tarafından reddedilmesiyle 'hayal kırıklığına uğradı'". CBC Haberleri. Canadian Broadcasting Corporation. Alındı 2 Ocak, 2016.
  128. ^ Hall, Chris (20 Kasım 2015). "Trudeau, Obama tarafından sıcak bir şekilde kucaklandı, ancak ABD'den taviz beklemeyin" CBC Haberleri. Canadian Broadcasting Corporation. Alındı 2 Ocak, 2016.
  129. ^ Cullen, Catherine (17 Kasım 2015). "Justin Trudeau, Kanada'dan Irak'taki eğitim askerlerinin sayısını artıracağını söylüyor". CBC Haberleri. Canadian Broadcasting Corporation. Alındı 2 Ocak, 2016.
  130. ^ "Barack Obama ve Justin Trudeau, Washington'da ilk buluşma için bir tarih belirledi". Toronto Yıldızı. Kanada Basını. Aralık 28, 2015. Alındı 2 Ocak, 2016.
  131. ^ "Obama, Trudeau'yu Beyaz Saray'a davet ediyor, 'Zamanla ilgili mi?'". thestar.com. Mart 10, 2016. Alındı 27 Nisan 2016.
  132. ^ "Obama, Trudeau ile dostluğun artması üzerine - 'Hoşlanmayacak ne var?'". SWI swissinfo.ch. Arşivlenen orijinal 18 Mart 2016. Alındı 27 Nisan 2016.
  133. ^ Harris, Kathleen (10 Kasım 2016). "Justin Trudeau, Donald Trump'ı 'güçlü başlangıcı işaret eden çağrı sırasında Kanada'yı ziyaret etmeye davet ediyor'". CBC Haberleri. Alındı 11 Kasım, 2016.
  134. ^ "Trump sert konuşmadan kereste görevleriyle eyleme geçtikten sonra Trudeau'nun hamlesi: Chris Hall". CBC Haberleri. Alındı 26 Nisan 2017.
  135. ^ "Başbakan Justin Trudeau, ABD Başkanı Donald Trump ile konuşuyor". Kanada Başbakanı. 25 Nisan 2017. Alındı 26 Nisan 2017.
  136. ^ "Donald Trump" ABD'yi Nafta'dan çekecek bir icra emri imzalayacak'". Bağımsız. 26 Nisan 2017. Alındı 26 Nisan 2017.
  137. ^ "'Çok sahtekâr ve zayıf ': Trump, G7 zirvesinin ardından Trudeau'ya saldırdı ". thejournal.ie. İlişkili basın. Alındı 10 Haziran, 2018.
  138. ^ Watkins, Eli. "Trump'ın Trudeau'daki en önemli ekonomik yardımcısı: 'Bu bir ihanetti'". CNN. Alındı 13 Haziran 2018.
  139. ^ Dangerfield, Katie. "Donald Trump, Trudeau'yu (yine) çarptı, Başbakan Kanadalılara çok pahalıya mal olacağını söyledi'". Global Haberler. Alındı 13 Haziran 2018.
  140. ^ Kanada ile ilgili arka plan notu, ABD Dışişleri Bakanlığı
  141. ^ Lennox, Patrick (2009). Yurtiçinde ve Yurtdışında: Kanada-ABD İlişkisi ve Kanada'nın Dünyadaki Yeri. UBC Press. s. 107. ISBN  9780774859073. Alındı 6 Kasım 2015.
  142. ^ Kanada Barış Araştırma Enstitüsü (2006). Barış Araştırması. Kanada Barış Araştırmaları ve Eğitim Derneği. Alındı 6 Kasım 2015. cilt 38 sayfa 8
  143. ^ Web Yayını Paneli Tartışması Arşivlendi 4 Temmuz 2013, Wayback Makinesi "Bağlayan Bağlar" Pritzker Askeri Kütüphanesi 17 Ağustos 2012
  144. ^ "ABD 'dost ateş' pilotu askeri mahkemeye çıkmayacak". CBC Haberleri. 6 Temmuz 2004. Alındı 28 Ocak 2004.
  145. ^ "Pilotlar 'dost ateşi' ölümlerinden sorumlu tutuldu". BBC haberleri. 22 Ağustos 2002. Alındı 28 Ocak 2007.
  146. ^ "KANADA DONANMA TAKIMLARI ABD TAŞIYICI SAVAŞ GRUPLARI İLE GELİYOR". Milli Savunma Bakanlığı. 25 Eylül 2006. Arşivlenen orijinal 5 Nisan 2007. Alındı 28 Ocak 2007.
  147. ^ Cox, Wayne S .; Charbonneau, Bruno (2010). Küresel Düzeni Belirleme: Amerikan Gücü ve 11 Eylül'den Sonra Kanada Güvenliği. UBC Press. s. 119. ISBN  9780774859660. Alındı 6 Kasım 2015.
  148. ^ Harper, Tim (22 Mart 2003). "Kanadalılar Chrétien'i savaşta destekliyor, anket bulguları". Toronto Yıldızı. Alındı 12 Ocak 2009.
  149. ^ Spector, Norman (20 Kasım 2006). "Clinton Afganistan hakkında konuşuyor ve Kanada dinliyor". Küre ve Posta. Alındı 28 Ocak 2007.
  150. ^ "Bakanlar Dion ve Sajjan, IŞİD'e Karşı Küresel Koalisyon için ABD özel elçisi ile görüştü". Küresel İlişkiler Kanada. 6 Ekim 2016.
  151. ^ Miller, Eric (2002). Aykırı Sektörler: Kuzey Amerika Serbest Ticaret Anlaşmasında Serbest Olmayan Ticaret Alanları. TEKLİF. s. 19. ISBN  9789507381287. Alındı 6 Kasım 2015.
  152. ^ GMcKeating. "ABD Büyükelçiliği, Ottawa - Amerika Birleşik Devletleri - Kanada İlişkileri". Arşivlenen orijinal 27 Mayıs 2010. Alındı 27 Nisan 2016.
  153. ^ "Temiz Hava Piyasaları". Ağustos 12, 2014. Alındı 27 Nisan 2016.
  154. ^ "Çevre ve İklim Değişikliği Kanada - Hava - Kanada - Amerika Birleşik Devletleri Hava Kalitesi Anlaşması". 25 Ocak 2005. Alındı 27 Nisan 2016.
  155. ^ "Özel Röportaj: Brian Mulroney, arkadaşı Ronald Reagan'ı hatırlıyor". News.nationalpost.com. 4 Şubat 2011.
  156. ^ Özgür, Kenneth; Gerstenzang, James (6 Nisan 1987). "Mulroney Reagan'dan Asit Yağmuru Antlaşması'nı İstiyor". Los Angeles zamanları.
  157. ^ Cassedy, Edward S .; Grossman, Peter Z. (1998). Enerjiye Giriş: Kaynaklar, Teknoloji ve Toplum. Cambridge U.P. s. 157. ISBN  9780521637671. Alındı 6 Kasım 2015.
  158. ^ "ÇEVRE İŞBİRLİĞİ KOMİSYONU". Arşivlenen orijinal 11 Mayıs 2015. Alındı 27 Nisan 2016.
  159. ^ "Kanada'nın çevre politikası ABD'yi takip edecek: Bakan". Arşivlenen orijinal 6 Temmuz 2011. Alındı 27 Nisan 2016.
  160. ^ "Kaynaklar - İklim Refahı". Arşivlenen orijinal 6 Temmuz 2011. Alındı 27 Nisan 2016.
  161. ^ Michael Rheta Martin (1978). Amerikan Tarihi Sözlüğü: Birleşik Devletler Anayasasının Tam Metni ile. Rowman ve Littlefield. s. 227. ISBN  9780822601241. Alındı 6 Kasım 2015.
  162. ^ Murphy, Orville T. (1965). "Comte De Vergennes, Newfoundland Balıkçılık ve 1783 Barış Müzakereleri: Bir Yeniden Değerlendirme". Kanadalı Tarihi İnceleme. 46 (1): 32–46. doi:10.3138 / chr-046-01-02. S2CID  143808239.
  163. ^ Golladay, V. Dennis (1973). "Birleşik Devletler ve İngiliz Kuzey Amerika Balıkçılık, 1815–1818". Amerikan Neptün. 33 (4): 246–257.
  164. ^ Alvin, C.Gluek Jr (1976). "Programlanmış Diplomasi: Kuzey Atlantik Balıkçılık Sorununun Çözümü, 1907–12". Acadiensis. 6 (1): 43–70.
  165. ^ Kurkpatrick Dorsey (2009). Koruma Diplomasisinin Şafağı: İlerleyen çağda ABD-Kanada yaban hayatını koruma anlaşmaları. Washington Üniversitesi Yayınları. s. 19ff. ISBN  9780295989792. Alındı 6 Kasım 2015.
  166. ^ "ABD, Kanada'yı esrar yasalarını gevşetmeye karşı uyarıyor". Cbc.ca. 2 Mayıs 2003. Arşivlenen orijinal 24 Mart 2009. Alındı 26 Şubat 2011.
  167. ^ "ETA Kanada Vize Başvurusu - Kanada E-Vizesi için Çevrimiçi Başvurun".
  168. ^ Tarihçi! Ca "1891 Seçimi: Bir Sadakat Sorunu" Arşivlendi 6 Nisan 2008, Wayback Makinesi James Marsh.
  169. ^ Donald Creighton, John A. Macdonald: Eski Şef (1955) s. 497
  170. ^ Dış İlişkiler Konseyi, Amerikan dış ilişkilerine ilişkin belgeler (1957) Cilt 9 p 558
  171. ^ John F. Kennedy. Ottawa'daki Kanada Parlamentosu Önündeki Adres. Amerikan Başkanlık Projesi.
  172. ^ "ABD Büyükelçiliği, Ottawa - Amerika Birleşik Devletleri - Kanada İlişkileri". Canada.usembassy.gov. Arşivlenen orijinal 23 Mart 2009. Alındı 26 Şubat 2011.
  173. ^ Trudeau'nun bir konuşmasından Ulusal Basın Kulübü içinde Washington DC, 25 Mart 1969
  174. ^ J.L. Granatstein ve Robert Bothwell, Pirouette: Pierre Trudeau ve Kanada Dış Politikası(1991) sayfa 51
  175. ^ J.L. Granatstein ve Robert Bothwell, Pirouette: Pierre Trudeau ve Kanada Dış Politikası(1991) s. 195
  176. ^ J.L. Granatstein ve Robert Bothwell, Pirouette: Pierre Trudeau ve Kanada Dış Politikası(1991) s. 71
  177. ^ "11 Eylül Retoriği: Başkan George W. Bush - Kongre ve Amerikan Halkının Ortak Oturumuna Hitap (9-20-01)". Alındı 27 Nisan 2016.
  178. ^ Frum, David (9 Eylül 2011). "David Frum: Bush, 9/20 konuşmasında neden Kanada'dan bahsetmedi". Ulusal Posta. Alındı 12 Ekim 2016.
  179. ^ "Başbakan Stephen Harper'ın açıklaması". Kanada Başbakanı Ofisi. 20 Ocak 2009. Arşivlenen orijinal 13 Ocak 2010. Alındı 21 Ocak 2009.
  180. ^ "Obama Kanada sevgisini ilan etti, Bush dönemini yasakladı". Reuters. 19 Şubat 2009.
  181. ^ "Anket: Kanada'daki derin Bush karşıtı duyarlılık". Arizona Daily Sun. 20 Ekim 2004. Alındı 27 Nisan 2016.
  182. ^ Wike, Richard; Poushter, Jacob; Zainulbhai, Hani (29 Haziran 2016). "2. Obama'nın uluslararası imajı, Avrupa ve Asya'da güçlü olmaya devam ediyor". Pewglobal.org.
  183. ^ "Kanadalılar kime oy vermek istiyor? Barack Obama". Küre ve Posta. Alındı 27 Nisan 2016.
  184. ^ "Kanadalılar, Hillary Clinton'ın başkan olmasını istiyor: anket". Global Haberler. 6 Kasım 2016.
  185. ^ "Kanadalıların çoğu Trump'a güvenmiyor: Anket". Toronto Sun. Alındı 18 Mayıs 2017.
  186. ^ "10 Kanadalıdan yaklaşık 8'i Trump yerine Dems'i tercih ediyor; Sanders, Biden en popüler: anket". CTV Haberleri. 21 Temmuz 2019.
  187. ^ Matthew Carnaghan, Allison Goody, "Kanada Arktik Egemenliği" Arşivlendi 4 Mart 2012, Wayback Makinesi (Parlamento Kütüphanesi: Siyasi ve Sosyal İşler Bölümü, 26 Ocak 2006); 2006 haberleri
  188. ^ "Cellucci: Kanada, Kuzeybatı Geçidi'ni kontrol etmeli". CTV.ca. Arşivlenen orijinal 22 Şubat 2011. Alındı 26 Şubat 2011.
  189. ^ "ABD’deki Kanada Hükümeti büroları". Canadainternational.gc.ca. 5 Nisan 2015. Alındı 5 Nisan, 2015.
  190. ^ "ABD Büyükelçiliği ve Kanada'daki Konsolosluklar". usembassy.gov. Alındı 29 Temmuz 2017.

daha fazla okuma

  • Anderson, Greg; Kumlar, Christopher (2011). Unutulan Ortaklık Redux: 21. Yüzyılda Kanada-ABD İlişkileri. Cambria Basın. ISBN  978-1-60497-762-2. Alındı 6 Kasım 2015.
  • Azzi, Stephen. Uzlaştırılabilir Farklılıklar: Kanada-ABD İlişkilerinin Tarihi (Oxford University Press, 2014)
  • Behiels, Michael D. ve Reginald C. Stuart, editörler. Transnasyonalizm: Kanada-Birleşik Devletler Tarihi Yirmi Birinci Yüzyıla (McGill-Queen's University Press, 2010) 312 pp. çevrimiçi 2012 incelemesi
  • Bothwell, Robert. Ülkeniz, Ülkem: Birleşik Devletler ve Kanada'nın Birleşik Tarihi (2015), 400 sayfa; yüzyıllar boyunca ilişkileri, paylaşılan değerleri ve farklılıkları izler
  • Ciuriak, Dan, ABD Ticaret Politikası Başkan Donald Trump Altında Nasıl Değişti - Kanada'dan Algı (SSRN, 29 Mart 2019). internet üzerinden veya http://dx.doi.org/10.2139/ssrn.3362910
  • Clarkson, Stephen. Sam Amca ve Biz: Küreselleşme, Yeni Muhafazakarlık ve Kanada Devleti (Toronto Üniversitesi Yayınları, 2002)
  • Doran, Charles F. ve James Patrick Sewell, "Kanada'da Amerikan Karşıtlığı" Amerikan Siyasal ve Sosyal Bilimler Akademisi Yıllıkları, Cilt 497, Anti-Americanism: Origins and Context (Mayıs 1988), s. 105–119 JSTOR'da
  • Boya, David "Kıtayı Yapmak: Yeni Bir Kanada-Amerikan İlişkisi" (Dundurn Press, 2010)
  • Engler, YvesKanada Dış Politikasının Kara Kitabı. Ortak yayın: RED Publishing, Fernwood Yayıncılık. Nisan 2009. ISBN  978-1-55266-314-1.
  • Ek, Carl ve Ian F. Fergusson. Kanada-ABD İlişkileri (Kongre Araştırma Servisi, 2010) 2010 Raporu, bir ABD Kongresi ajansı tarafından
  • Georges, Patrick. "Donald Trump altında Kanada’nın Ticaret Politikası Seçenekleri: NAFTA’nın menşe kuralları, Kanada ABD güvenlik çevresi ve Kanada’nın coğrafi ticaret çeşitlendirme fırsatları." (Working Paper # 1707E Department of Economics, University of Ottawa, 2017). internet üzerinden
  • Granatstein, J.L. Yankee Go Home: Kanadalılar ve Amerikan Karşıtlığı (1997)
  • Granatstein, J.L. ve Norman Hillmer, Daha İyisi veya Daha Kötüsü İçin: Kanada ve Amerika Birleşik Devletleri'nden 1990'lara (1991)
  • Gravelle, Timothy B. "Partizanlık, Sınır Yakınlığı ve Kuzey Amerika Entegrasyonuna Yönelik Kanada Tutumları." International Journal of Public Opinion Research (2014) 26 # 4 s: 453–474.
  • Gravelle, Timothy B. "Neighbo (u) r? Siyasi Tutumlar, Yakınlık ve Kanada ve Amerikan Halklarının Karşılıklı Algılamalarını Sevin." Kanada Siyaset Bilimi Dergisi (2014) 47 1. sayfa: 135–157.
  • Greaves, Wilfrid. "Demokrasi, Donald Trump ve Kanada-ABD Güvenlik Ortamı." (NAADSN - Kuzey Amerika ve Arktik Savunma Güvenlik Ağı, 2020). internet üzerinden
  • Hacker, Louis M. (Mart 1924). "Batı Toprakları Açlığı ve 1812 Savaşı: Bir Varsayım". Mississippi Vadisi Tarihi İncelemesi. X (4): 365–395. doi:10.2307/1892931. JSTOR  1892931.CS1 bakimi: ref = harv (bağlantı)
  • Hale, Geoffrey. Çok Yakın Şimdiye Kadar: Kanada-ABD İlişkilerinin Kamusal ve Gizli Dünyaları (British Columbia Press Üniversitesi, 2012); 352 sayfa 2001–2011'e odaklanıyor
  • Hollanda, Kenneth. "Kanada-ABD savunma ilişkisi: yirmi birinci yüzyıl için bir ortaklık." Kanada Dış Politika Dergisi baskı öncesi (2015): 1-6. internet üzerinden
  • Holmes, Ken. "Kanada Bilişsel Önyargısı ve Kanada / ABD İlişkileri Üzerindeki Etkisi." Uluslararası Sosyal Bilimler İncelemesi (2015) 90#1 internet üzerinden.
  • Holmes, John W. "Yurtiçi Siyasi Faktörlerin Kanada-Amerika İlişkileri Üzerindeki Etkisi: Kanada" Uluslararası organizasyon, Cilt 28, No. 4, Kanada ve Amerika Birleşik Devletleri: Ulusötesi ve Hükümetlerarası İlişkiler (Sonbahar, 1974), s. 611–635 JSTOR'da
  • Innes, Hugh, ed. Amerikanlaşma: Yetmişli Yıllar İçin Sorunlar (McGraw-Hill Ryerson, 1972). ISBN  0-07-092943-2; yeniden 1970'ler
  • Lennox, Patrick. Yurtiçinde ve Yurtdışında: Kanada-ABD İlişkisi ve Kanada'nın Dünyadaki Yeri (British Columbia Üniversitesi Yayınları; 2010) 192 sayfa; İkinci Dünya Savaşı sonrası dönem.
  • Ufaklık, John Michael. "Kanada Keşfedildi: Roosevelt Yönetiminin Kıtasalcı Algılamaları, 1939–1945," Doktora tezi. Tez Özetleri Uluslararası, 1978, Cilt. 38 Sayı 9, p5696-5697
  • Lumsden, Ian, ed. Kanada'nın Amerikanlaşması, ed. ... Toplumsal Reform Üniversite Ligi için (U of Toronto Press, 1970). ISBN  0-8020-6111-7
  • McKercher, Asa. Camelot ve Kanada: Kennedy Döneminde Kanada-Amerika İlişkileri (Oxford UP, 2016). xii, 298 s.
  • Graeme S. Dağı ve Edelgard Mahant, Kanada-Amerika İlişkilerine Giriş (1984, 1989 güncellendi)
  • Molloy, Patricia. Kanada / ABD ve Diğer Dost Olmayan İlişkiler: 11 Eylül'den Önce ve Sonra (Palgrave Macmillan; 2012) 192 sayfa; çeşitli "mitler" üzerine makaleler
  • Mount, Graeme S. ve Edelgard Mahant, Washington'da Görünmez ve Duyulamaz: Soğuk Savaş Sırasında Kanada'ya Yönelik Amerikan Politikaları (1999)
  • Muirhead, Bruce. "Özel İlişkilerden Üçüncü Seçeneğe: Kanada, ABD ve Nixon Şoku," American Review of Canadian Studies, Cilt 34, 2004 çevrimiçi baskı
  • Myers, Phillip E. Çözülen Gerilimler: Washington Dönemi Antlaşması'nda İngiliz-Amerikan-Kanada İlişkilerinde Yakınlaşma ve Çözüm, 1865–1914 (Kent State UP, 2015). x, 326 s.
  • Pacheco, Daniela Pereira. "Twitter'da Siyaset: Donald Trump ve Justin Trudeau arasında bir karşılaştırma." (ICSCP 2020). internet üzerinden
  • Pederson, William D. ed. Franklin D.Roosevelt'e Bir Arkadaş (2011) internet üzerinden s. 517–41, FDR'nin politikalarını kapsar
  • Stagg, J.C.A. (2012). 1812 Savaşı: Bir Kıta için Çatışma. Cambridge Temel Geçmişleri. ISBN  978-0-521-72686-3.
  • Stoett, Peter J. "Fairweather Dostları mı? Trump Günlerinde ve İklim Değişikliği Çağında Kanada-ABD Çevre İlişkileri." içinde Kanada-ABD İlişkileri (Palgrave Macmillan, Cham, 2019) s. 105–123.
  • Stuart, Reginald C. Dağınık İlişkiler: Yukarı Kuzey Amerika'daki Amerikalılar ve Kanadalılar (2007) alıntı ve metin arama
  • Tagg, James .. "'Ve Beyaz Saray'ı Çok Yaktık': Amerikan Tarihi, Kanadalı Mezunlar ve Milliyetçilik" Tarih Öğretmeni, 37 # 3 (Mayıs 2004), s. 309–334 JSTOR'da
  • Tansill, C. C. Kanada-Amerika İlişkileri, 1875–1911 (1943)
  • Thompson, John Herd ve Stephen J. Randall. Kanada ve Amerika Birleşik Devletleri: Kararsız Müttefikler (4. baskı. McGill-Queen's UP, 2008), 387pp, standart bilimsel anket

Birincil kaynaklar

  • Gallagher, Connell. "Senatör George D. Aiken Makaleleri: Kanada-Amerika İlişkilerinin İncelenmesi için Kaynaklar, 1930–1974." Arşivler 1 # 21 (1985) s. 176–79 internet üzerinden.

Dış bağlantılar