Aslan, Ayı ve Tilki - The Lion, the Bear and the Fox

Bu makale Ezop Masalı hakkındadır. Kanadalı folk rock grubu için bkz. Aslan ayı tilki (grup).

Aslan, Ayı ve Tilki biridir aesop'un Masalları 147 numaralı Perry Endeksi.[1] İki tartışmacının ihtilaflarının konusunu üçte birine kaptırdığı hem doğu hem de batı kökenli benzer hikaye türleri vardır.

Batı versiyonları ve çeşitleri

Masalın eski Yunan versiyonları var ve Ezop'un masallarının Medici Elyazmaları koleksiyonuna dahil edildi.[2] 1470'lerden kalma.[3] Bununla birlikte, başka bir dilde en erken görünüşü, Avusturyalı şairin Latince dizeli 150 masal koleksiyonunda 60 numaradır. Pantaleon Candidus (1604).[4] Burada, bir aslan ve bir ayı aynı anda bir Geyik yavrusu ve yorgunluktan çökene kadar bunun için savaşın. Sonra bir tilki onları izleyen avlarını kapar ve onunla kaçar. Pantaleon'un sonunda çizdiği ahlaki Saepe alterius fruitur labribus'u değiştirir (başkalarının emeklerinden kar eden genellikle bir başkasıdır). Hikaye, Aesop'un masallarının basılı koleksiyonlarına bu kaynaktan girmiş gibi görünüyor. 1692'de yeniden anlatırken, Sör Roger L'Estrange sonucu, 'Herkesin Kaderi Bu Gotham Knaves'in Stakes'le kaçması için Aptallar Kulaklar tarafından bir araya geldiğinde kavgalar.

Bu tür hikayenin daha önceki Avrupa versiyonları, bir buluntu ya da avları için kavga eden, ancak üçüncü bir gelip onu çalmak için savaşan iki diğer hayvanı içeriyor. İngilizcede en eski olanlardan biri kısaca şu şekilde anılır: Geoffrey Chaucer 's Şövalye Masalı (1490):

İki köpek gibi kemik için çabalıyoruz
Bütün gün savaştılar ama yine de rolleri hiç yoktu;
Onlar gazap halindeyken bir uçurtma geldi
Ve ikisinin arasındaki kemiği sıkın. (CT 1177-80)

Durum meşhurdu ve alternatif olarak İngilizce olarak "İki köpek bir kemik için savaşırken, üçüncüsü ondan kaçıyor" şeklinde ifade edildi. Hollandalı eşdeğeri, Als twee honden vechten om een ​​be, loopt de derde om me heen,[5] Yaşlı Pieter Bruegel'de gösterilenler arasındaydı. Hollanda Atasözleri (1559).

Honoré Victorin Daumier: La Fontaine'in "Eşek ve İki Hırsız" masalının litografisi, 1863

La Fontaine Masalları hikayeyi dönüştürdü Les voleurs et l'âne (I.13).[6] İki hırsız, çalınan bir eşeğin alıkonulup satılmayacağı sorusu üzerinde kavga eder, ancak bunu yaparken başka bir hırsız onu attırmak için. La Fontaine, siyasi bir ahlaki çiziyor ve anlaşmazlığı Macaristan ile Türkiye arasında vilayet üzerine çağdaş bir savaşa benzetiyor. Transilvanya. İçinde Valon lehçe taklidi François Bailleux 1851'de Lès voleûrs èt l'ågne,[7] o yazar hırsızlar arasındaki anlaşmazlığı bir kız için kavga eden iki aşığa benzetiyor, bir üçüncüsü ise onunla kendi yolunu tutuyor.

Ambrose Bierce ayrıca hikayesini "Yeni Dişlerle Eski Testereler" bölümünde yeniden yorumladı. Fantastik Masallar (1899):[8]

İki Hırsız, bir Piyano çalan ve onu geri kalan kısmı olmadan adil bir şekilde bölemez, bu konuda kanuna başvurdu ve biri hakime rüşvet vermek için bir dolar çalabildiği sürece yarışmaya devam etti. Daha fazla veremediklerinde Dürüst Bir Adam geldi ve küçük bir ödemeyle bir karar aldı ve Piyanoyu eve götürdü, kızı piyano kaslarını geliştirmek için kullandı ve ünlü bir pugiliste oldu.

Bierce, 'dürüst adamının' davranışıyla ilgili ipucunu Samuel Croxall 's Ezop Masalları ve diğerleri: öğretici uygulamalarla İngilizceye çevrildi (1722 ve sıklıkla yeniden yayınlandı). "Aslan, Ayı ve Tilki" masalına 'başvuru', mülkiyet konusundaki anlaşmazlıklarda avukatlara başvurmanın aptallığını yansıtıyor: 'İnsanlar belirsiz bir tapu hakkında hukuka gittiklerinde ve tüm mülklerini yarışma, hiçbir şey küçük bir avukatın devreye girip bunu kendisine vermesinden daha yaygın değildir. '[9] Thomas Bewick resimlerinde aynı ahlaki gösterir Ezop Masallarını Seçin (1784). Orada Fable 20'nin "Aslan, Tyger ve Tilki" başlıklı önsözü, "Müvekkillerin içten içe öfkesi, avukata ihtilaflı mülke el koyma fırsatı verir" konusunda uyarıyor.[10]

Doğu varyasyonları

Tıpkı bir kemik için savaşırken her şeyini kaybeden köpeklerin hikayesi İngiltere'de meşhur hale geldiği gibi, Hint atasözü eşdeğeri 'maymunun adaleti' olarak ifade edilir. Bahsettiği hikaye, bir parça ekmek, tereyağı veya peynir için kavga eden ve paylarını yargılamak için bir maymunun önüne çıkan iki kedinin hikayesidir. Onu iki eşit olmayan yarıya böldü ve kediler durması için yalvarana kadar önce birini sonra diğerini eşit hale getirmek için kemirmek zorunda; Maymun kendi ücreti olduğunu iddia ederek kalanı yutar ve onlara hiçbir şey bırakmaz.[11] Hemen hemen aynı olay örgüsüne sahip bir Macar halk masalı, peynirin bölünmesi konusunda tartışan ve yargılama için bir tilkiye başvuran iki ayıyla ilgilidir. 1954'te bir Rus animasyon kısa filminin konusuydu.[12] ve 1998'de yeniden anlatılan bir İngilizce dili.[13]

Hint masalı, Batı'daki gibi avukatlara karşı aynı güvensizliği içerir ve bazı Avrupa edebi yeniden anlatımlarında altı çizilen bu paralelliktir. En eski örneklerden biri, Antoine Houdar de la Motte 's Nouvelles Fablesİngilizce tercümesi 1721'de yapılmıştır.[14] Hemen sonra, Allan Ramsay bunu İskoç lehçesindeki "Kediler ve peynir" adlı şiirinin temeli olarak kullandı.[15] Aynı hikaye Alfred de Saint-Quentin'in Guyanese creole'deki şiirinde yeniden ortaya çıkar, Dé Chat ké Makak (İki Kedi ve Maymun)[16] ve aynı zamanda Jefferys Taylor'ın Kafiye'de Ezop.[17]

Hikayenin çok daha erken bir Kızılderili varyasyonu, Budist kutsal yazıları olarak Dabbhapuppha Jataka.[18] Burada bir çakal, karaya çıkarmak için işbirliği yaptıkları bir balığın bölünmesi konusunda tartışan iki su samuru arasında hakemlik yapmayı teklif ediyor. Çakal onlara başını ve kuyruğunu ödüllendirir ve avlarının büyük bir kısmı ile kaçar. Ahlaki çizilmiş politik bir konudur:

Tıpkı erkekler arasında kavga çıktığı zaman,
Bir hakem arıyorlar: o zaman o lider,
Servetleri azalır ve kralın kasası kazanır.

Hikayenin masal ile bariz yakınlıkları vardır. Aslan payı ve bazı yorumcular tarafından ondan alınan benzer siyasi ahlaki. Özellikle İngiliz sömürge rejimi altında Hindistan'ın sorunlarına uygulandı.[19] ve daha sonra Gandhi ortaya çıkan sıkıntılara Hindistan'ın bölünmesi 1947'de.[20]

Sanatsal yorumlar

"Aslan, Ayı ve Tilki" masalı, Copeland ve Garrett döneminin son dönemlerinden biri olarak anıldı. Spode 1830-79 arası çanak çömlek. Bunların tasarımları, Rev. Samuel Croxall'ın 1793 baskısındaki resimlerden alınmıştır. Ezop Masalları.[21]

Honoré Daumier La Fontaine masalının (c. 1858-60) bir yağlı boya resmini yaptı. Oresay Müzesi. Sokak dövüşçülerinden oluşan bir litografiye dayanmaktadır. Le Charivari 23 Ağustos 1845 tarihinde ön çizimi de aynı müzede bulunmaktadır. Ressam, ön plandaki hırsızlar arasındaki mücadeleyi vurgularken, tamamen karanlık renklere karşı dururken, arka planda, gölgelerde gizlenmiş, üçüncü hırsızın eşek üzerinde uçuşu kabaca taslak olarak çizilir.[22] Konuyu işleyen diğer 19. yüzyıl Fransız sanatçıları arasında François Chifflart[23] ve Paul Cézanne.[24] İlki, geniş bir arazinin alt ön planında savaşan iki hırsız, üçüncüsü uzak uçurumlardan yukarı bir yola doğru dörtnala koşuyor. Cézanne'ın sonraki resminde (1879/80), üzerinde uçurumların ve çamların belirdiği dinamik bir sahil manzarasının bir köşesinde mücadele eden dört hırsızdan oluşan bir grup var; eşek, biri sigara içen iki oturmuş karaktere doğru yokuş aşağı geziniyor.

Fransız masalı, Georges Moineau (d. 1914) tarafından koro performansı için de ayarlanmıştır.

Referanslar

  1. ^ Ezopika
  2. ^ Çevrimiçi görüntüle
  3. ^ New York Halk Kütüphanesi'nde tartışıldı İnternet sitesi
  4. ^ Leo et Ursus
  5. ^ Emanuel Strauss, Avrupa Atasözlerinin Kısa Sözlüğü, Routledge 2013, Atasözü 1302
  6. ^ "Jean de La Fontaine'in Şiiri: Hırsızlar ve Eşek". Readbookonline.net. Alındı 2010-05-28.
  7. ^ Piron, Maurice: Anthologie de la littérature dialectale de WallonieLiège, 1979, s. 147-8
  8. ^ Gutenberg Projesi e-kitabı
  9. ^ Google Kitapları
  10. ^ Ezop Masalları İngilizce, Latince ve Yunanca
  11. ^ Panchatantra 7
  12. ^ İki Açgözlü Ayı Yavrusu, Animator.ru
  13. ^ İki Açgözlü Ayı: Bir Macar Halk Hikayesinden Uyarlanan Mirra Ginsburg, Haftalık Yayıncılar gözden geçirmek
  14. ^ Yüz Yeni Mahkeme Masalı, Masal XI, s. 180
  15. ^ Şiirler, 1760, s. 207
  16. ^ M.J. Alfred de St-Quentin, L'Histoire de Cayenne, Antibes 1872, s.50-53
  17. ^ Jefferys Taylor, Kafiye'de Ezop, Londra, 1820, Fable 39, s. 61-2
  18. ^ "Jataka: veya Buddha'nın önceki doğumlarının hikayeleri". Archive.org. Alındı 2010-05-28.
  19. ^ Marc Ferro, Tarihin Kullanımı ve Kötüye Kullanımı: Veya Geçmiş Çocuklara Nasıl Öğretilir, Routledge 2004
  20. ^ P.K. Nigam, "Neden Hindistan'ın Bölünmesi", 13 Eylül 2012
  21. ^ "Spode Aesops Fables China, sanal geleneksel İngiliz çini Müzemizde bulundu". Blueandwhite.com. Alındı 2010-05-28.
  22. ^ Çevrimiçi görüntüle
  23. ^ 1849 tarihli Musée de l'hôtel Sandelin, Saint Omer
  24. ^ Modern Sanat Müzesi, Milano

Dış bağlantılar